انتخاب کیت مکش هوا یا ورودی هوای سرد

برای ارتقا عملکرد توان خودرو خود با استفاده از هوای سرد، باید بازار تیونینگ مربوط به مواد و طراحی سیستم را در نظر بگیرید و به سازگاری آنها با خودرو خود توجه نمایید.

افزودن کیت مکش یا سیستم ورودی هوای سرد، یکی از کارهای مورد توجه علاقه‌‌مندان خودروهای اسپرت است. این افزایش‌‌دهنده توان، توسط تولیدکنندگان بازار تیونینگ طراحی می‌‌شود و برای بهره‌‌مندی از فواید اکسید نیتروژن بدون افزودنی‌‌های شیمیایی استفاده می‌‌شود. این ورودی‌‌های هوا نسبتا ارزان هستند و معمولا برای تطابق با هر نوع موتوری به طور جداگانه طراحی شده‌‌اند که یافتن ورودی هوای سرد برای خودرو شما را آسان می‌‌کند.

اگرچه نصب آنها آسان است اما هنگام سرمایه‌‌گذاری باید چند مورد مهم را در نظر بگیرید. در زیر نکاتی ارائه شده که قبل از تصمیم به خرید ورودی هوای سرد و انتخاب مدل مناسب خود، باید به آنها توجه کنید.

ورودی هوای سرد چیست؟

اگر این مقاله را می‌‌خوانید احتمالا قبل از صرف هزینه، می‌‌خواهید کمی بیشتر راجع به سیستم مکش هوای سرد بدانید. ورودی هوای سرد، یک جایگزین از بازار تیونیگ برای سیستم مکش هوای معمولی است که وظیفه آن مکش هوا از خارج، عبور آن از فیلتر هوا و ورود به سیستم کنترل سوخت برای ترکیب شدن با بنزین است. این کار بخاری ایجاد می‌‌کند که به سرسیلندر و در نهایت به محفظه احتراق تزریق می‌‌شود تا عمل احتراق صورت پذیرد. سیستم مکش هوای سرد در واقع هوا را سردتر نمی‌‌کند، بلکه در آن حرارت تولیدی از سیستم مکش هوای معمولی که به دلیل مکان آن حاصل می‌‌گردد، حذف می‌‌شود.

سیستم مکش هوای سرد با سیستم استاندارد چه تفاوتی دارد؟

سیستم ورودی هوای سرد که در بازار تیونینگ موجود است، از سیستم استاندارد خودرو شما متفاوت است. دو تفاوت مهم آنها در مقایسه با سیستم ورودی هوای معمولی عبارت است از:

۱- تغییر در جنس و مواد ورودی هوا: اکثر ورودی‌‌های هوای استاندارد از پلاستیک فشرده با ورقه فلزی برای دوام و افزایش طول عمر ساخته شده‌‌اند. اما این مواد به راحتی گرما را جذب می‌‌کنند که دمای هوای جاری در سیستم کنترل سوخت را افزایش می‌‌دهند. در مقابل، ورودی هوای سرد معمولا از آلومینیوم یا پلیمرهایی که کمتر به حرارت حساس هستند، ساخته می‌‌شوند.

۲- تغییر مکان فیلتر هوا: مکان فیلتر هوا نیز تغییر کرده است. این فیلتر از مواد پنبه مانندی که خود هادی حرارت هستند، ساخته شده است. فیلتر هوا در سیستم استاندارد، به طور معمول در محدوده موتور قرار دارد (مخصوصا در بالای مانیفولد ورودی سیلندر). در ورودی هوای سرد، این فیلتر به جلوی خودرو منتقل شده تا گرما را به منظور جریان هوای سردتر در محفظه کنترل سوخت کاهش دهد.

چرا هوای سرد برای توان خودرو مهم است؟

اجازه دهید برای یک لحظه به کلاس شیمی سرکی بکشیم. اگر به یاد آورید، حرارت باعث کوچک شدن مولکول‌‌های هوا می‌‌شود. همچنین اکسیژن را مصرف می‌‌کند. به همین دلیل است که وقتی اکسیژن بیشتری باشد، آتش بزرگ می‌‌شود و رشد می‌‌کند و وقتی اکسیژن نباشد، آتش کوچک شده و خاموش می‌‌گردد. هوایی که سردتر است، مولکول‌‌های بزرگتری دارد و غلظت بالاتری از اکسیژن را شامل می‌‌شود. از آنجایی‌که اکسیژن، منبع سوخت طبیعی برای اشتعال است، هرچه اکسیژن بیشتری در بخار سوخت باشد، انفجار بزرگتری در محفظه احتراق صورت می‌‌گیرد و بنابراین: توان بیشتری حاصل می‌‌شود. ورودی هوای سرد به افزایش توان کمک می‌‌کند اما مصرف سوخت را افزایش می‌‌دهد که توضیحی برای هزینه بیشتر سوخت پس از نصب این سیستم است.

چگونه یک سیستم ورودی هوای سرد انتخاب کنید؟

مانند هر جز دیگر در بازار تیونینگ و پس از فروش، کاربرد صحیح، مهمترین موردی است که باید در نظر گرفته شود. وقتی قصد دارید یک سیستم ورودی هوای سرد برای خودرو خود انتخاب کنید، این ۵ عامل را بررسی کنید:

۱- طرح مخصوص هر خودرو: اکثر تولیدکنندگان ورودی هوای سرد، آنها را به گونه‌‌ای طراحی کرده‌‌اند که مطابق با نوع، سال تولید و مدل خودرو باشند. اولین کاری که باید انجام دهید این است که مطمئن شوید محصولی که سفارش داده‌‌اید و قصد نصب آن را دارید، مطابق با خودرو شما است یا خیر.

۲- جنس ماده: دومین مورد مهم که باید مورد توجه قرار گیرد، جنس مواد است. همانطور که در بالا بررسی کردیم، هدف سیستم ورودی هوای سرد از بین بردن حرارت است تا هوای سردتری در موتور خودرو شما جاری شود. بدین ترتیب، اطمینان حاصل کنید که محصولی با جنس مقاوم در برابر حرارت انتخاب کرده‌‌اید.

۳- مدل سیستم ورودی هوای سرد: مورد بعدی که باید در نظر گرفته شود، مدل یا نوع سیستم ورودی هوای سرد است. در حالت کلی دو نوع وجود دارد: سیستم مکش هوای کوتاه و سیستم ورودی هوای سرد واقعی

• سیستم مکش هوای کوتاه: در این سیستم، دسترسی به فیلتر هوا آسان‌‌تر شده است. طراحی آن به لوله‌‌کشی و ساخت کمتری نیاز دارد.
• ورودی هوای سرد واقعی: در این سیستم، فیلتر هوا به جلوترین قسمت منتقل شده و بر آن تأکید دارد. در این سیستم، جریان هوای سرد بیشتری نسبت به سیستم مکش کوتاه ایجاد می‌‌شود.

۴- جریان لوله ورودی: کارآمدترین راه برای رفتن از نقطه یک به نقطه دو، مسیر مستقیم است، بنابراین در نظر گرفتن جریان لوله نیز بسیار حائز اهمیت است. این مفهوم در سیستم ورودی هوای سرد تفاوت عظیمی ایجاد می‌‌کند. وقتی شیلنگ‌‌های مستقیم دارید، هوا در مقایسه با مسیرهای پر انحنا بسیار کارآمدتر جریان می‌‌یابد.

۵- حفاظت از آب: همچنین مهم است که ورودی هوای سردی از بازار تیونینگ تهیه کنید که در مقابل نفوذ آب و هوای مرطوب مقاوم باشد. مکش آب به ورودی هوای سرد اخرین چیزی است که شما می‌‌خواهید زیرا که منجر به مشکلات بزرگی در خصوص عملکرد موتور می‌‌شود.

اگر در فکر خرید سیستم ورودی هوای سرد هستید، بهترین منبع، کمک گرفتن از یک متخصص در خصوص خودرو شما است. به دنبال تکنسین‌‌هایی باشید که در ارتباط با مدل خودرو شما تخصص دارند و از آنها درباره بهترین بازار تیونینگ و مناسب‌‌ترین نوع سیستم ورودی هوای سرد مشورت بخواهید.

 

منبع: چطورپدیا

علائم یک سنسور اکسیژن خراب یا مشکل دار

علائم یک سنسورش اکسیژن خراب یا مشکل‌دار می‌تواند روشن شدن چراغ موتور، استفاده‌ی بی‌رویه از بنزین یا گاز و همچنین توقف و خاموشی سخت باشد.

سنسور اکسیژن در خودروی شما، نقش اندازه‌گیری سطح اکسیژن موجود در اگزوز و سوخت موتور را دارد. این اطلاعات به وسیله‌ی سیستم رانش خودرو استفاده می‌شود تا در زمان مناسب، میزان دقیقی از هوا را به موتور و سوخت برساند. این سنسور که در سیستم اگزوز تعبیه‌ شده است، به بنزین اجازه‌ی ورود می‌دهد و با زمان‌بندی صحیح خود، مقدمات کارکرد صحیح موتور و کنترل دفع و جذب ماشین را فراهم می‌کند. سنسور اکسیژن اطلاعات خودرو را به سیستم رانش خودرو می‌فرستد تا میزان هوای وارد شده به سوخت را محاسبه کند. یک سنسور اکسیژن نامناسب، تأثیرات منفی بسیاری بر روی حوزه‌ی دفع و جذب خودرو و همچنین عملکرد موتور دارد. در ادامه، به سه علامت بسیار مهم برای خرابی سنسور اکسیژن می‌پردازیم.

۱- چراغ موتور را بررسی کنید

اولین خط دفاعی هر خودرویی، چراغ چک موتور است. چراغ چک موتور در مواقعی که سنسور اکسیژن شما دچار مشکل شده باشد، به شما اطلاع می‌دهد. به محض روشن شدن چراغ چک خودرو، با یک تکنسین حرفه‌ای خودرو تماس گرفته و از او درخواست بررسی کنید. چراکه این چراغ می‌تواند دلایل زیادی برای روشن شدن داشته باشد و وقتی بررسی مورد نظر صورت بگیرد، دلیل اصلی مشکل پیدا می‌شود. اگر سوخت و ساز ماشین دچار مشکل شده، احتمال زیادی وجود دارد که خرابی از سنسور اکسیژن باشد.

۲- مصرف بالای سوخت و بوی تخم‌مرغ فاسد شده

اگر سنسور اکسیژن شما دچار مشکل باشد، سیستم مصرف سوخت و سوخت‌رسانی به‌هم می‌ریزد. اگر یک سنسور اکسیژن مشکل‌دار در این سیستم اختلال ایجاد کند، یعنی به طور مثال مقدار سوخت کمی را برساند، یا بر عکس، سوخت بیش از حدی را به موتور برساند، در این صورت مصرف سوخت ماشین بالا می‌رود. در زمانی که سوخت بیش از حد به موتور می‌رسد، نوعی بوی سولفوریک، شبیه به بوی تخم‌مرغ فاسد شده پراکنده می‌شود و یا ممکن است دود سیاهی از اگزوز ماشین خارج شود. اگر خودتان به شخصه بنزین می‌زنید یا مخزن گاز خودروی‌تان را پر می‌کنید، یادداشتی از مقدار استفاده و تعداد آن داشته باشید. اگر این مقدار بیش از درصد عادی بود، در اولین فرصت با یک مکانیک حرفه‌ای تماس بگیرید.

۳- مشکلاتی در روشن و خاموش شدن خودرو

در همین حین که سنسور اکسیژن شما دچار مشکل شده، ممکن است متوجه شوید که روند روشن شدن خودروی‌تان سخت‌تر از قبل شده و گاهی خود به خود خاموش می‌شود. همچنین ممکن است مشکلات دیگری را در موتور خود مشاهده کنید، مشکلات و اختلالاتی مانند از دست دادن قدرت، ریپ زدن و خاموش شدن. از آنجایی که سنسور اکسیژن کنترل زمان‌بندی موتور، رفت و آمد سوخت و میزان هوای سوخت را تنظیم می‌کند، اختلال در سنسور می‌تواند در این عملکردها نیز مشکل ایجاد کند.

زمان مناسب برای تعویض سنسور اکسیژن

اگر خودروی شما در حدود ۱۵ سال پیش ساخته شده، باید سنسور اکسیژن خود را پس از ۹۰۰۰۰ تا ۱۵۰۰۰۰ کیلومتر تعویض کنید. این سنسور بعد از این مقدار مسافت، عمر مفید خود را از دست می‌دهد و نیاز به تعویض دارد. تعویض یک سنسور اکسیژن دارای مشکل یا حتی خراب، سطح اختلال موتور و همچنین آلودگی هوا را کاهش می‌دهد و اجازه می‌دهد که موتورتان، روان و صحیح کار کند. همین که متوجه چراغ چک موتورتان، مصرف سوخت بالای خودروی‌تان یا خاموشی ناگهانی آن شدید، به مکانیک مراجعه کنید و درخواست تعویض سنسور اکسیژن را بدهید. با این کار موتور خودروی‌تان برای مدت طولانی، روان و بدون مشکل کار خواهد کرد.

 

منبع: چطورپدیا

واکنش مناسب رانندگان به ماشین‌ های اضطراری

زمانی که یکی از ماشین‌های اضطراری (آمبولانس ها یا ماشین های آتش نشانی و پلیس) در مسیر شما قرار می‌گیرد، باید بدانید که چگونه و چطور ماشین خود را کنار زده و راه را در اختیار آن‌ها قرار دهید.

آژیرها، نورها و ماشین‌هایی که سرعت و مسیر حرکت خود را تغییر می‌دهند. هر راننده‌ای با این اوضاع روبه‌رو شده و به نوعی سهم خود را در کمک به این افراد ادا کرده است. خودروهای اضطراری شامل آمبولانس‌ها، ماشین‌های سواری و سنگین آتش‌نشانی، ماشین‌های پلیس و ماشین‌های شخصی و عادی‌ هستند که صرفاً برای استفاده در چنین موقعیت‌هایی ساخته شده‌اند. در مواقع اضطراری، این خودروها آژیر و چراغ خود را روشن می‌کنند تا به هر عابری اطلاع داده و درخواست فضا برای رد شدن بکنند. خودروهای اضطراری باید در سریع‌ترین زمان ممکن به مقصد خود برسند. آن‌ها اجازه دارند تا از چراغ قرمز عبور کنند، شانه‌به‌شانه‌ی ماشین‌هایی که از روبه‌رو می‌آیند، رانندگی کنند، سرعت‌شان را از حد مجاز بالاتر ببرند و هر کاری که لازم است را برای رسیدن به موقع به مقصد انجام دهند. البته تمامی این کارها باید در سایه‌ی تضمین امنیت دیگران انجام شود.

برای اینکه به خودروهای اضطراری کمک کنیم و اجازه بدهیم که کارشان را به درستی انجام دهند، در صورت دیدن و یا شنیدن صدای آنها باید بدانیم که چه کارهایی انجام دهیم. اگرچه که ممکن است قوانین راهنمایی و رانندگی در مناطق مختلف فرق کنند، اما صدای آژیر معنی یکسانی را در تمام جهان دارد:

• به گوش باشید. این واژه برای تمامی رانندگان شناخته شده است، بدین معنی که چشم‌ها و گوش‌های خود را به روی جاده متمرکز کنند تا هر نوع صدا و یا نور آژیری را در راه تشخیص دهند. اگر متوجه صدا یا نور مشابهی شدید، شیشه‌ی پنجره را پایین کشیده و به دنبال منبع دقیق صدا بگردید، البته حواستان به جاده هم باشد!

• بررسی شرایط. از تمام آینه‌های موجود در خودرو کمک بگیرید تا بتوانید سرعت خودروی اضطراری مورد نظر را محاسبه کنید و زمان مناسب برای کنار زدن را متوجه شوید.
• واکنش. بهترین محاسبه‌ی خود را برای یافتن مکان و زمان مناسب برای کنار زدن انجام دهید. قبل از کنار زدن به تمام جهات و مسیرهای مناسب دقت کنید و به هیچ وجه راهنما زدن را فراموش نکنید. از ترمزهای ناگهانی به شدت پرهیز کنید.
• برگشت به جاده. پس از رد شدن خودروی اضطراری، دوباره به جاده برگردید؛ البته در این موقعیت نیز باید کارهای قبلی را انجام دهید، یعنی حواستان به مسیر باشد، از راهنما استفاده کرده و آرام آرام به جاده برگردید.
• بی‌دقتی ممنوع. به هیچ وجه در مکانی که فضای کافی برای رد شدن خودروی اضطراری وجود ندارد توقف نکنید. علاوه بر این، به هیچ وجه سعی نکنید برای سریع‌تر رفتن، خودروی اضطراری را دنبال کنید و یا از آن سبقت بگیرید.

قوانین بالا از جمله انتظارات منطقی و اساسی‌ هستند که به عنوان یک راننده موظف به رعایت آن‌ها هستید. شما باید بدانید که اگر یک خودروی اضطراری از پشت، روبه‌رو و یا در یک تقاطع به شما نزدیک شد و یا توقف کرد، چه واکنشی از خود نشان دهید. این چهار حالت ممکن در ادامه توضیح داده شده است:

۱- خودروی اضطراری از پشت به شما نزدیک می‌شود

در مواقعی که خودروی اضطراری از پشت به شما نزدیک می‌شود، سرعت خود را به آرامی کم کرده و به دنبال فضایی برای کنار زدن یا دوربرگردان بگردید. اگرچه واکنش ابتدایی تمام افراد این است، اما سعی نکنید به طور ناگهانی از جاده خارج شوید. اول از همه، باید حواستان به عابران پیاده، موتورسواران و یا ماشین‌های جلوی‌تان باشد. همین که راه بی‌خطری برای کنار زدن پیدا کردید، از چراغ راهنمای خودروی خود استفاده کرده و دست به کار شوید. تا زمانی که فضای کافی برای رد شدن خودروی اضطراری وجود ندارد، دوباره به جاده برنگردید. دوباره تأکید می‌کنیم، حواستان به فضای بین ماشین‌ها باشد و از چراغ راهنما استفاده کنید.

۲- خودروی اضطراری از روبه‌رو به شما نزدیک می‌شود

حتی اگر یک خودروی اضطراری از روبه‌رو به شما نزدیک شود، اولین واکنش شما کنار زدن است. مگر اینکه خطی بین شما و لاین روبه‌رویی وجود داشته باشد که در آن صورت هم ممکن است خودروی اضطراری مورد نظر، برای فرار از دام ترافیک در لاین شما تردد کند. کنار زدن، راه را برای خودروی اضطراری باز خواهد کرد. به علاوه، شما که نمی‌خواهید خودروی اضطراری از لاین شما آن هم رودررو به سمت شما حرکت کند، این مسئله نه برای شما امنیت دارد و نه برای خودروی اضطراری.

همان‌طور که در حالت قبل گفته شد، با رعایت نکات ایمنی کنار بزنید.

۳- خودروی اضطراری هم‌زمان با شما در یک تقاطع نزدیک می‌شود

واکنش شما در لحظه‌ی دیدن یک خودروی اضطراری در تقاطع خیابان‌ها، بستگی به این دارد که در حال حرکت باشید یا در حالت توقف. اگر در حال توقف هستید و فضای کافی برای دور زدن خودروی اضطراری به سمت شما وجود دارد، پس متوقف بمانید. حتی اگر چراغ راهنمایی به رنگ سبز درآمد هم همین کار را انجام دهید. ممکن است عابرانی در حال رفت و آمد بر روی خط عابر پیاده باشند و از قضا خودروی اضطراری از همین فرصت برای رفت و آمد استفاده کند.

اگر در هنگام عبور از یک تقاطع، خودروی اضطراری به شما نزدیک شد (از هر سمتی)، اقدام به بیشتر کردن سرعتتان نکنید؛ و به هیچ وجه هم نباید در میان یک تقاطع ترمز کنید؛ به حرکت خود ادامه دهید، سپس در یک مکان مناسب کنار بزنید تا خودروی اضطراری رد شود. سعی نکنید به محض سبز شدن چراغ حرکت کرده و یا برای رد شدن از چراغ قرمز با یکدیگر رقابت کنید.

۴- خودروی اضطراری‌ که در جاده توقف کرده است

خودروی اضطراری‌ که در جاده توقف کرده باشد، قطعاً چراغ‌های خود را برای هشدار دادن روشن نگه داشته و حتماً حادثه‌ای در آن منطقه رخ داده است. سرعت‌تان را کم کنید و در صورت وجود فضای کافی، لاین خود را تغییر دهید. در برخی کشورهای دنیا قانون چنین است که باید سرعت خود را بیست کیلومتر کمتر از سرعت مجاز جاده کنید. در هر حال و به صورت عمومی، اگر فضای کافی وجود داشت، می‌توانید اقدام به کنار زدن کنید. در هنگام تغییر لاین یا وجود مانع، از علائم هشدار استفاده کنید. نگرانی اصلی شما باید این باشد که به خودروی اضطراری و کارکنان آن، فضای کافی برای انجام وظیفه‌شان دهید.

کاری که باید در هنگام دیدن یک خودروی اضطراری انجام دهیم

وقتی که ماشین پلیس، کامیون‌های آتش‌نشانی، آمبولانس یا هر نوع خودروی اضطراری دیگری را می‌بینید، گوش به زنگ بوده و حرکت بعدی خود را با دقت انتخاب کنید. به علاوه‌ی آژیر و مراحل ذکر شده، این نکات را نیز در ذهن داشته باشید:

در حدود ۹۰ تا ۱۵۰ متر، عقب‌تر از خودروی اضطراری قرار بگیرید؛ دنبال هیچ‌کدام از آن‌ها نیفتید. از چراغ‌های راهنمای خود در هنگام کنار زدن استفاده کنید تا امنیت لازم برقرار شود. در هنگام کنار زدن، حواستان باشد که آیا خودروی اضطراری دیگری نیز در حال نزدیک شدن است یا خیر. ممکن است تنها کار مورد نیاز شما این باشد که در لاین مورد نظرتان بمانید و سرعت‌تان را تغییر ندهید. خودروهای اضطراری لوازم مورد نیاز برای رسیدگی به هر نوع فاجعه یا مشکلی را دارند. انجام هر یک از این نکات می‌تواند به نجات دادن یک فرد منجر شود.

 

منبع: چطورپدیا

ترمیم تورفتگی‌ خودرو بدون خراب کردن رنگ

۸ راه آسان برای ترمیم تورفتگی‌ خودرو بدون خراب کردن رنگ

سه چیز در زندگی حتماً اتفاق می‌افتد: مرگ، پرداخت مالیات و تو‌رفتگی خودرو؛ شما هر چه قدر هم که مراقب باشید، باز هم یک چرخ‌دستی، توپ فوتبال، تیر‌های چراغ‌برق و چیزهای دیگر وجود دارند که سر راه شما سبز شوند. وقتی یک تو‌رفتگی در خودروی شما ایجاد می‌شود، اولین فکری که در ذهنتان شکل می‌گیرد، این است که چگونه از شر آن خلاص شوید.؛البته که می‌توانید خودرو را به یک صافکار یا مکانیک مهربان محله بسپارید، اما قیمت پیشنهادی آنها ممکن است باور‌نکردنی باشد؛ مخصوصاً وقتی‌که ابتدا بخواهند رنگ را از بین ببرند یا از فیلتر محافظ بدنه خودرو و پولیش استفاده کنند. ۱ میلیون تومان برای آن تو‌رفتگی کوچک؟ من که چنین پولی برای خرج کردن ندارم! به‌جای آن می‌توانید پولی که به ‌زحمت به دست آورده‌اید را نگه دارید و کار را خودتان انجام دهید. راه‌های زیادی برای ترمیم تو‌رفتگی‌های خودرو در خانه وجود دارد و برای این کار حتماً لازم نیست متخصص ماشین باشید.

البته لازم به ذکر است که همه این ترفند‌ها ممکن است روی اتومبیل خاص شما جوابگو نباشد. اینکه فرورفتگی در کجای بدنه اتفاق افتاده، بدنه، سقف یا گلگیر‌های خودروی شما چه جنسی دارند؛ برای مثال آلومینیوم، فیبر کربن، پلاستیک، فایبرگلاس، فولاد و غیره. ‌تمامی این موارد در مصرف سوخت خودروی شما دخیل است. برای مثال آلومینیوم فلزی بسیار حساس با چگالی کم است، به همین دلیل ترمیم فرورفتگی بدون رنگ در آن کار بسیار دشواری است.

روش اول: استفاده از لوله باز کن

با لوله باز کن علاوه بر به جریان انداختن دوباره آب، می‌توانید تورفتگی‌های کوچک و حتی متوسط اتومبیل خود را ترمیم کنید. فقط کافی است مقداری آب روی لوله باز کن و تورفتگی بریزید و شروع به فشار دادن و بیرون کشیدن کنید تا تورفتگی صاف شود. حتماً از یک لوله باز کن کوچک مخصوص سینک ظرف‌شویی و نه ویژه سرویس بهداشتی استفاده می‌شود.

روش دوم: استفاده از آبجوش

برخورد با اشیاء هنگام استفاده از دنده‌ عقب یکی از شایع‌ترین اتفاقات رانندگی است. اگر گلگیر از جنس پلاستیک باشد، حتی اگر آن را از خودرو جدا کنید، باز هم به دلیل سخت و محکم بودن پلاستیک، صاف کردن فرورفتگی کار دشواری خواهد بود. برای حل این مشکل مقداری آبجوش روی فرورفتگی بریزید. به محض انجام این کار از پشت به فرورفتگی ضربه بزنید تا مثل اول صاف شود. دمای بالای آب باعث انعطاف بیشتر پلاستیک می‌شود که همین به برطرف کردن مشکل کمک می‌کند.

روش سوم: استفاده از سشوار و اسپری هوای فشرده

یک روش رایج دیگر برای ترمیم فرورفتگی قسمت‌های پلاستیکی ماشین، استفاده از سشوار و اسپری هوا است. برای این کار ابتدا قسمت فرورفته را با بالاترین دمای سشوار گرم می‌کنید، این کار باعث منبسط شدن پلاستیک می‌شود؛ سپس اسپری هوای فشرده را به‌صورت برعکس گرفته و همان نقطه را اسپری کنید. منقبض شدن پلاستیک به دلیل سرمای زیاد هوای فشرده باعث بیرون زدن فرورفتگی می‌شود.

روش چهارم: استفاده از یخ خشک

یخ خشک که عاملی خنک کننده محسوب می‌شود، در بیرون آوردن تورفتگی‌ها نیز کاربرد دارد. تنها زمانی که دستکش محافظ در دست دارید، یک تکه یخ خشک را بر روی تمام نقاط تورفتگی آنقدر حرکت دهید تا صدای بیرون آمدن و صاف شدن تورفتگی را بشنوید.

تا حاصل شدن نتیجه از یخ خشک استفاده کنید. اگر تورفتگی عمق زیادی نداشته باشد، در نهایت بیرون می‌زند. شما همچنین می‌توانید مانند روش قبل ابتدا با سشوار تورفتگی را گرم کنید و سپس از یخ خشک استفاده کنید.

روش پنجم: استفاده از جاروبرقی و سطل

استفاده از نیروی مکش راهی مناسب برای ترمیم فرورفتگی‌ها است؛ اما پیدا کردن یک دستگاه مکنده با قدرت قابل‌قبول کار ساده‌ای نیست. خب چرا خودتان چنین دستگاهی نمی‌سازید؟ تنها وسایل موردنیاز یک سطل، جاروبرقی و مقداری چسب نواری است. ابتدا باید ته سطل یک سوراخ کوچک ایجاد کنید و سپس سطل را روی تورفتگی چسب کنید. لوله جاروبرقی را روی سوراخ سطل قرار دهید و جارو را روشن کنید. اگر فرورفتگی خیلی عمیق نباشد، مکش و خلأ ایجاد شده فرورفتگی را برطرف می‌کند.

روش ششم: استفاده از چسب حرارتی، قطعات کوچک چوب و میخ

وقتی‌که خودتان شخصاً اقدام به ترمیم فرورفتگی کنید همیشه این خطر وجود دارد که آسیب بیشتری به خودرو وارد کنید؛ ممکن است وضعیت فرورفتگی را بدتر کنید و یا به رنگ ماشین آسیب وارد کنید. یک راه ایمن برای برطرف کردن فرورفتگی‌های بزرگ، استفاده از قطعات کوچک چوبی، میخ و یک تفنگ چسب حرارتی است. برای این کار از دو طرف چوب‌ها میخ رد کنید، ته هر چوب را آغشته به چسب کنید و به اطراف تورفتگی‌ها بچسبانید. این کار را آنقدر تکرار کنید تا تمام تورفتگی را پوشش دهید. سپس صبر کنید تا چسب خشک شود و آنگاه چوب‌ها را یکی یکی از خودرو جدا کنید تا فرورفتگی از بین برود. این کار را روی سطح اطراف فرورفتگی هم انجام دهید تا اینکه تمام یا بیشتر فرورفتگی ناپدید شود. اگر قصد امتحان کردن این روش را دارید، از داشتن چسب کافی اطمینان حاصل کنید و صبور باشید. برای پاک کردن چسب از بدنه ماشین از الکل یا حرارت سشوار استفاده کنید.

روش هفتم: استفاده از میله بلند فلزی و ضربه زدن

وقتی یک فرورفتگی روی بدنه ماشین ایجاد می‌شود، علاوه بر اینکه بدنه به داخل فرو می‌رود، گوشه‌های اطراف فرورفتگی به سمت بالا خم می‌شوند و چیزی شبیه به یک آتشفشان کوچک پدید می‌آید. پس ضربه زدن از پشت برای برطرف کردن فرورفتگی نمی‌تواند راه درستی باشد.

یک صافکار حرفه‌ای برای ترمیم بدون رنگ فرورفتگی، از هر دو طرف روی آن کار می‌کند. با استفاده همزمان از یک میله فلزی در زیر و یک ابزار چوبی یا لاستیکی برای ضربه زدن در بالا، می‌توان به کلی از شر فرورفتگی خلاص شد.

روش هشتم: استفاده از ابزار مخصوص

اگر از هیچ‌کدام از روش‌های بالا نتیجه مطلوب حاصل نشد، می‌توانید ابزار مخصوص رفع فرورفتگی با فنجان‌های مکنده را امتحان کنید.

اگر مایلید هر کاری را امتحان کنید و همچنین نمی‌خواهید از ابزار زیادی در خانه نگه‌داری کنید، یک جعبه‌ابزار رفع فرورفتگی تهیه کنید. این جعبه حاوی ابزاری است که با استفاده از روش‌های بالا برای رفع مشکل به شما کمک می‌کند.

آیا از هیچ‌کدام از این روش‌ها استفاده کردید یا در نهایت تسلیم شدید و اتومبیل خود را تحویل یک صافکار دادید؟ اگر از روش دیگری برای رفع تورفتگی خودروی خود استفاده کردید، لطفاً در قسمت نظرها، ما را هم در جریان بگذارید.

 

منبع:چطورپدیا

تاثیر سوء فلزات سنگین موجود در باتری ماشین

در باطری خودرو بعضی از انواع فلزات سنگین همچون سرب و آرسنیک وجود دارند. یکی از اساسی ترین مسئله در ارتباط با فلزات سنگین عدم متابولیزه شدن آنها در بدن می باشد.

به عبارت دیگر فلزات سنگین پس از ورود به بدن، دیگر از بدن دفع نشده بلکه در بافت هایی مانند چربی، عضلات، استخوان ها و مفاصل رسوب کرده و انباشته می گردند که همین امر موجب بروز بیماری ها و عوارض متعددی در بدن می شود.

تاثیر سوء فلزات سنگین (سرب و آرسنیک) موجود در باتری ماشین

گرچه کارگران باطری سازی با باطری های سرب دار سروکار دارند لیکن خطر مسمومیت با سرب آنها را تهدید نمی کند. این فلز بیشتر زمانی که به شکل دمه یا بخارات فلزی باشد توسط ریه ها جذب می شود و باعث مسمومیت می گردد. باتری تحت شرایط عادی مصرف کاملاً هوابندی شده است.

بلعیدن:

بلعیدن محتویات باتری ماشین می تواند زیانبار باشد. محتویات یک باتری باز شده می تواند منجر به سوختگی های جدی شیمیایی دهان، مری و معده و روده (دستگاه جهاز هاضمه) شود. این محتویات شامل سرب و ترکیبات آن می باشند که می تواند منجر به اختلال در سیستم های معده و روده شود و این اختلال با کاهش اشتها، اسهال یا یبوست همراه با قولنج، دشواری در به خواب رفتن، و خستگی مشخص شود. نتیجه نشانه های مزبور احتمالاً مسمومیت کل ساختار بدنی است که بایستی توسط پزشک درمان گردد. قرار گیری در معرض سرب باتری اغلب اوقات در اثنای عملیات احیاء و بازیافت سرب رخ می دهد.

فلزات سنگین فلزات سنگین

 اگر محتویات باتری یا باتری باز بلعیده شد شخص را وادار به استفراغ کردن یا غذا خوردن و یا آشامیدن نکنید. بلافاصله فرد مزبور را به نزدیکترین واحد درمانی معرفی کنید.

استنشاق:

محتویات باتری باز می تواند باعث تحریک مجاری تنفسی شود .استنشاق بخارهای آن ممکن است دستگاه تنفسی فوقانی و ریه ها را تحریک نماید و می تواند باعث بروز نشانه ای شبیه به بلعیدن شود. قرارگیری در معرض گرد و غبار و بخار و گاز سرب اغلب اوقات در هنگام عملیات بازیابی سرب رخ می دهد. شخص مبتلا را به فضای آزاد منتقل کنید و به دنبال رسیدگی و مراقبت پزشکی باشید.

تماس با پوست:

محتویات باتری باز میتواند پوست را تحریک نماید و یا منجر به سوختگیهای شیمیایی شود. لباس آلوده را از تن فرد مبتلا در آورید و پوست او را با آب و صابون بشویید. اگر سوختگی شیمیایی پیش آمد یا تحریک ادامه پیدا کرد او را سریعاً به مراکز درمانی منتقل کنید.

تماس با چشم:

محتویات باتری باز می تواند تحریک و سوختگی های شیمیایی را باعث شود. چشمها را به سرعت و به طور کامل بمدت لااقل ۱۵ دقیقه و در حالیکه پلک های بالا و پائین را باز می کنید با آب بشویید تا هیچگونه اثری از مواد شیمیایی باقی نماند و فرد مذکور را سریعاً به نزدیکترین مرکز درمانی چشم پزشکی انتقال دهید.

تذکر:

سرب از سوی نمایندگی بین المللی تحقیقات سرطان یک عامل سرطانزا شناخته شده است. “یارک (IARC)”بخارت اسدهای غیر آلی قوی مثل اسید سولفوریک را بعنوان یک عامل سرطانزا طبقه بندی کرده است. این طبقه بندی در مورد شکل های مایع اسید سولفوریک یا محلول های اسید سولفوریک که در باتری وجود دارند صدق نمی کند. در شرایط عادی استفاده از باطری ماشین، منجر به تولید بخارات سمی اسیدی نمی شود. استفاده غلط و بکار بردن نابجای همین باطری اتومبیل مانند شارژ کردن بیش از حد آن ممکن است منجر به تولید بخارات اسید سولفوریک گردد.