۱۲ مشکل مهم و رایج خودرو

انجام سرویس روزمره برای نگهداری ماشین، کامیون و یا خودروی شاسی بلندتان امری بسیار مهم و ضروری است. با این حال، مشکلات مربوط به خودرو همیشه وجود داشته و هر وسیله نقلیه علائم هشدار دهنده خاصی را نمایش می‌‌دهد. برای کاهش احتمال خراب شدن و اجتناب از هزینه‌‌های گزاف تعمیرات، به بررسی ۱۲ مورد از مشکلات رایج خودرومی‌‌پردازیم که احتمال وقوع آنها بالا است.

۱- چراغ‌‌های هشداردهنده

روشن شدن چراغ هشدار یا چک موتور یکی از رایج‌‌ترین مشکلات صاحبان خودرو، کامیون و شاسی بلند است. این چراغ‌‌ها هنگامی که «واحد کنترل موتور» (ECU) وسیله نقلیه یک کد خطا تشخیص داده شده توسط سنسور شناسایی‌شده روشن می‌‌شوند. از آنجا که بیش از ۲۰۰ احتمال به خاطر روشن شدن کد هشدار وجود دارد، داشتن یک مکانیک حرفه‌‌ای برای بازرسی کامل چراغ‌‌های هشداردهنده، بهترین راه برای تعیین منبع مشکل و تعمیر مناسب آن است.

۲- صداهای ناهنجار (ریپ زدن) موتور

بهترین حالت برای موتور زمانی است که هوا و سوخت به درستی و با ترکیب مناسب در محفظه احتراق مخلوط شده و سوزانده می‌‌شوند. برای تکمیل این روند، مجموعه‌‌ای از اجزای سیستم سوخت و احتراق باید با هم کار کنند. اگرچه بسیاری از اجزای متحرک موتور کمک می‌‌کنند تا موتور به درستی عمل کند، اما ریپ زدن موتور در اثر خرابی یکی از این اجزا، از جمله مشکلات اصلی است. برای کاهش انسداد اجزا و ریپ زدن موتور، اجزای سیستم سوخت‌‌رسانی و احتراق را همانطور که توسط سازنده توصیه شده است، تعویض کنید.

۳- بهینه‌‌سازی مصرف سوخت

هنگامی که موتور عملکرد بهینه‌‌ای دارد، سوخت را با نرخی می‌‌سوزاند که به بهبود مصرف آن کمک ‌‌کند. با این حال، چندین بخش از سیستم سوخت مانند فیلترهای سوخت، فیلترهای هوا، سنسور جریان جرمی هوا و سنسورهای اکسیژن در نهایت کثیف و پوشیده از گردوخاک می‌‌شوند. در صورتی‌‌که این مشکل قبل از تعویض قطعه خراب رخ دهد، سوخت بیشتری در مقایسه با حالت معمول، مصرف می‌‌شود. از طرف دیگر، سرویس روزانه خودرو به سادگی می‌‌تواند از بروز این مشکل جلوگیری کند.

۴- خرابی باتری خودرو

اکثر باتری‌‌های خودرو باید حدودا سه سال یا ۸۰۰۰۰ کیلومتر دوام بیاورند. یک باتری ضعیف معمولا آمپر -جریان الکتریکی- آن کاهش می‌‌یابد و به طور طبیعی توانایی خود را برای حفظ شارژ از دست می‌‌دهد. آلترناتور (مولد متناوب) آسیب دیده، سنسور دمای باتری یا سایر اجزای سیستم شارژ باتری می‌‌تواند این مسئله را تسریع کند. بهترین کار تعویض باتری خودروهر ۸۰۰۰۰ کیلومتر یا سه سال است، حتی اگر علائم آسیب را نشان ندهد.

۵- سایش تایرها

در حالی‌که اکثر تایرها پس از برخورد با یک شی یا در اثر ضربه، صاف می‌‌شوند، اما دلیل اصلی این صافی می‌‌تواند استفاده‌‌ی روزمره از آن‌‌ها باشد. همانطور که توسط سازنده خودرو شما توصیه می‌‌شود، طول عمر تایرهای خود را با جابجایی آن‌‌ها با یکدیگر، افزایش دهید. به طور کلی، جابجایی اصولی لاستیک‌‌ها هر ۸۰۰۰۰ کیلومتر (یا هنگامی که روغن موتور خود را عوض می‌‌کنید)  بهترین پیشنهاد است.

۶- صدای گوشخراش ترمزها

مانند هر بخش حرکتی دیگر در ماشین شما، سیستم ترمز خودرو شما در مدت زمان مشخصی فرسوده می‌‌شود. ترمزها برای توقف ایمن، حیاتی هستند، بنابراین هنگامی‌‌که آنها نشانه‌‌هایی از مشکلات مانند صدای جیغ کشیدن، جیرجیر یا نرمی پدال ترمز را بروز می‌‌دهند، باید توسط یک مکانیک حرفه‌‌ای در اسرع وقت مورد بررسی قرار گیرند. در حالی که مشکلات جزئی می‌‌توانند باعث ایجاد صدای جیغ یا جیرجیر ترمز شوند، اما با شنیدن صدای گوشخراش از ترمز، مانند سایش دو تکه سنگ به هم، باید آن را تعویض نمود.

۷- خرابی آلترناتور

آلترناتور (مولد متناوب) بخشی از وسیله نقلیه شما است که تمام سیستم‌‌های الکتریکی وسیله نقلیه‌‌تان را در هنگام آغاز به کار ماشین راه‌‌اندازی می‌‌کند. وظیفه دیگر آن رساندن شارژ کافی به باتری و نگه‌‌داشتن آن در حالت حداکثری است. هنگامی که آلترناتور دچار نقص می‌‌شود، بالاخره باعث فرسودگی باتری و شروع سایر مسائل مربوط به آن می‌‌شود. برای جلوگیری از این مشکل، در فواصل زمانی مناسب، تعمیر و نگه‌‌داری آلترناتور خود را قبل از خرابی انجام دهید.

۸-  استارتر موتور شکسته شده

استارتر موتور مسئول راه‌‌اندازی موتور و عملیات استارت خودرو است. وقتی این عمل انجام نمی‌‌شود، عمدتا علت آن آسیب‌‌دیدگی سیم‌‌پیچی الکتریکی، شکسته شدن استارتر موتور یا سایر خطاهای الکتریکی مثل رله‌‌ی استارتر است. اگرچه استارتر را قبل از شکستن می‌‌توان تعویض نمود، اما پیش‌‌بینی زمان آن دشوار است. قبل از اینکه فرض را بر  خرابی استارتر بگذارید، بهتر است که مشکل استارت نخوردن خودرو شما به دقت بررسی شود.

۹- لرزش فرمان

دلایل متعددی می‌‌توانند منجر به لرزش فرمان در حین رانندگی گردند. اگر این اتفاق دقیقا پس از روشن کردن خودرو و شروع به حرکت ایجاد شود، منبع آن اغلب یاتاقان چرخ یا سیستم تعلیق آسیب‌‌دیده است. اگر در سرعت‌‌های بالا اتفاق بیفتد، معمولا به بالانس تایر یا چرخ مربوط است. در غیر این صورت، بازدید خودرو شما در محل توسط یک مکانیک حرفه‌‌ای، بهترین راه برای تشخیص و رفع این مشکل است.

۱۰- رد شدن در معاینه دودزا بودن و انتشار گاز

تست انتشار گازهای گلخانه‌‌ای و دودزا بودن خودرو ضروری است و رد شدن در این تست می‌‌تواند علل مختلفی داشته باشد. مراکز خاصی وجود دارند که دلایل رد شدن در این تست را به شما خواهند گفت؛ بنابراین می‌‌توانید برای انجام تعمیرات لازم با یک مکانیک در ارتباط باشید.

۱۱- گرمای بیش از حد موتور

شاید با خود فکر کنید مسئله جوش آوردن موتور باید در بالای لیست قرار گیرد، اما در واقع این مورد به ندرت اتفاق می‌‌افتد. در بیشتر خودروهای مدرن، سیستم خنک کننده بسیار پیچیده است و شامل سنسورهای متعددی است که دمای خنک‌‌کننده، جریان و سایر اجزای آن را نمایش می‌‌دهد. نگه‌‌داشتن سطح کافی از آب در رادیاتور و تعویض پمپ آب قبل از شکستن آن، دو روش آسان برای کاهش احتمال جوش آوردن آن است.

۱۲- لغزش جعبه دنده اتومات

جعبه دنده اتومات، در صورت نگهداری درست، می‌‌تواند بیش از ۳۲۰۰۰۰ کیلومتر بدون مشکل عمل کند. جعبه دنده‌‌های اتوماتیک جدید، متشکل از یک سیستم هیدرولیکی شامل چندین محفظه، واشر و لوله‌‌هایی است که می‌‌تواند بر اثر رسوبات مسدود شده یا دچار نشتی شود. وقتی این اتفاق می‌‌افتد، دنده دچار لغزش شده یا به نرمی تغییر نمی‌‌کند. برای جلوگیری از این مشکل رایج، سرویس جعبه دنده را در بالای فهرست چکاپ روزانه خود قرار دهید.

همه خودروها برای استفاده، نیاز به تعمیر و نگهداری دارند. حتی زمانی که شما سرویس‌‌های توصیه‌‌شده مانند تعویض روغن و چرخش تایر را به موقع انجام دهید، مشکلات رخ می‌‌دهند. سبک رانندگی یا مدل ماشین شما ممکن است ماشین‌‌تان را در معرض مشکلات خاصی نسبت به دیگران قرار دهد. نظرات مربوط به خودرو را بخوانید تا از مشکلات خاص مربوط به سازنده، مدل و سال ساخت آن آگاه شوید. مهم نیست که چه خودرویی انتخاب می‌‌کنید، چیزی که مهم است، نحوه‌‌ی عملکرد شما در مورد مشکلاتی است که در بالا ذکر شد.

 

منبع: چطورپدیا

دلیل روشن شدن چراغ ABS خودرو

کلمه ABS مخفف سیستم ترمز ضدقفل است و اگر چراغ هشدار ABS روشن باشد، بدین معنی است که سیستم ضدقفل به دلیل یک سوء عملکرد غیرفعال است.

در این صورت، ترمزهای معمولی خودرو شما باید به‌خوبی کار کنند، اما ویژگی ضدقفل که از قفل شدن چرخ‌‌ها هنگام ترمز گرفتن جلوگیری می‌‌کند، عمل نخواهد کرد. به‌علاوه، اگر خودرو شما دارای قابلیت کنترل پایداری و کنترل کشش باشد، آنها نیز غیرفعال می‌‌گردند زیرا که این سیستم‌‌ها نیز همانند سیستم ضدقفل به سنسورهای سرعت چرخ وابسته هستند.

تمام خودروهای تولیدی در سال ۲۰۱۲ و پس از آن باید سیستم کنترل پایداری داشته باشند، بنابراین آنها سیستم کنترل کشش و ABS نیز دارند. خیلی از خودروهای قدیمی‌‌تر نیز همه یا برخی از این سیستم‌‌ها را دارا هستند.

چراغ ABS (معمولاً زرد رنگ یا نارنجی) باید برای مدت کوتاهی هنگام روشن کردن خودرو روشن شود. اگر پس از مدت کوتاهی این چراغ خاموش نشود، بدین معنی است که سیستم ABS خاموش است یا بخشی از آن کار نمی‌‌کند.

با استفاده از سیستم ABS، سنسورهایی که در هر چرخ نصب شده‌‌اند، سرعت چرخش چرخ‌‌ها را نظاره و کنترل می‌‌نمایند. اگر یکی از چرخ‌‌ها کندتر از سایرین بچرخد، نشان دهنده قفل شدن است که می‌‌تواند منجر به لیز خوردن یا از دست دادن کنترل فرمان گردد. سیستم ABS باید با پمپاژ سریع ترمزها در هر چرخی که قفل شده، وارد عمل شود و امکان چرخش آن را ایجاد نماید، بنابراین کنترل فرمان و ترمز برای راننده میسر می‌‌گردد.

در اینجا عواملی که باعث روشن شدن چراغ هشدار ABS می‌‌شوند، آورده شده است:

• سوختن فیوز سیستم
• سنسور سرعت چرخ که خراب شده یا توسط دوده‌‌ و خاک جاده پوشیده شده باشد
• قطع شدن سیم بین سنسورها و کنترل‌‌کننده ABS
• کنترل‌‌کننده ABS که کارکرد آن متوقف شده است

پمپ و سوپاپی که مقدار فشار مناسب روغن ترمز بر روی هر چرخ را به‌منظور جلوگیری از قفل شدن، تعبیه می‌‌کنند نیز اگر به‌خوبی عمل نکنند باعث روشن شدن چراغ هشدار ABS می‌‌شوند.

اگر چراغ هشدار قرمز رنگ مربوط به ترمزهای معمولی روشن شود، معمولاً بدین معنی است که روغن ترمز خودرو شما کم بوده یا ترمزها به‌قدری ساییده شده‌‌اند که قدرت توقف معمولی را ندارند. در هر یک از این وضعیت‌‌ها نیاز به توجه فوری و تعمیرات لازم احساس می‌‌شود.

 

منبع: چطورپدیا

زمان تعویض روغن ترمز

فواصل توصیه شده برای تعویض روغن ترمز به طور عمده به شرکت سازنده مربوط است که ممکن است هر دوسال یکبار باشد یا اصلا نیازی به تعویض نداشته باشد.

روغن ترمز در فضایی محبوس قرار دارد و می‌‌تواند برای سال‌‌ها آنجا سالم باشد اما رطوبت هوای اطراف آن که از طریق شلنگ‌‌ها و بخش‌‌های دیگر سیستم ترمز به آنجا سرایت می‌‌کند، می‌‌تواند بر روی آن تاثیر بگذارد. اگر روغن ترمز شما کثیف و آلوده شود می‌‌تواند عملکرد سیستم ترمز شما را تحت تاثیر قرار دهد، احساسی که از فشردن پدال ترمز دارید می‌‌تواند تغییر کند و همچنین حرارتی ناشی از توقف‌‌های مکرر ایجاد شود. آب موجود در لوله‌‌های ترمز، نقطه جوش روغن ترمز را کاهش می‌‌دهد، بنابراین با افزایش حرارت در سیستم ترمز، قابلیت توقف در ترمزهای شدید می‌‌تواند کاهش یابد. علاوه بر این، با گذر زمان، این رطوبت می‌‌تواند موجب خوردگی داخلی لوله‌‌های ترمز، کالیپرها و سیلندر اصلی و اجزای دیگر شود.

تخلیه و تعویض روغن ترمز در بیشتر وسایل نقلیه ممکن است هزینه قابل توجهی نداشته باشد؛ اما تعویض لوله‌‌های ترمز زنگ زده، کالیپرهای ترمز و بخش‌‌های دیگر ترمز چندین برابر خرج برای شما می‌‌تراشد؛ بنابراین تعمیر و نگهداری منظم آنها ارزشمند است. بر اساس یک قاعده کلی و عملی، عاقلانه است که روغن ترمز خود را هر چند سال برای سنجش و آزمایش میزان رطوبت آن مورد بازرسی قرار دهید. توجه کنید که اگر در منطقه‌‌ای با رطوبت بالا زندگی می‌‌کنید، این فاصله زمانی نباید بیش از پنج سال شود. همچنین رانندگانی که در مناطقی با آب و هوای زمستانی زندگی می‌‌کنند، باید سیستم ترمز خود را به طور مکرر بازرسی کنند زیرا که نمک و سایر آلاینده‌‌ها می‌‌توانند به روغن ترمز نفوذ نمایند.

با نگاه کردن به اینکه روغن ترمز در مخزن آن هنوز تازه است یا خیر، ممکن است بتوانید زمان تعویض آن را تشخیص دهید. این مخزن معمولا بالای سیلندر اصلی و در زیر کاپوت خودرو شما قرار دارد. روغن ترمز اغلب به رنگ قهوه‌‌ای روشن است و در برخی خودروها زمانی که تازه است رنگ واضح و روشنی دارد، اما با گذر زمان به دلیل آلودگی ناشی از آب و رطوبت، رنگ آن تیره می‌‌شود. راه بهتر این است که توسط یک حرفه‌‌ای رطوبت آن بررسی شود و به توصیه او عمل کنید. اغلب اوقات این کار در مکانی که تعویض روغن انجام می‌‌دهند صورت می‌‌پذیرد. از آنجایی که تکنسین در زیر کاپوت شما قرار می‌‌گیرد، برای او راحت است که از تمام روغن‌‌های خودرو شما نمونه‌‌گیری کند و آنها را مورد آزمایش قرار دهد.

همانند اهمیت روغن موتور، روغن ترمز نیر برای توقف خودرو حیاتی است اما آنطور که باید مورد توجه قرار نمی‌‌گیرد.

 

منبع: چطورپدیا

مزایا و معایب تعویض ترمزها در منزل 

اگر خودتان با نحوه کار ترمز آشنایی داشته و یا کسی را می‌‌شناسید که مایل است تخصص خودش در این زمینه را به صورت رایگان با شما به اشتراک بگذارد، با این کار می‌‌توانید از صرف هزینه زیاد برای تعویض لنت‌‌های ترمز و دیسک (روتور) در وسیله نقلیه خود، جلوگیری کنید؛ اما قبل از شروع کار باید بدانید که مشکل از کجاست، چون درغیر این‌‌صورت هم هزینه و هم وقت‌تان را هدر می‌‌دهید. سیستم‌‌های ترمز مدرن پیچیده هستند، در حالی که تعویض لنت ترمز و دیسک شما یک فرآیند نسبتا ساده است و البته اگر ندانید چه کاری انجام می‌‌دهید، ممکن است با مشکل مواجه شوید.

هزینه لنت‌‌های ترمز، روتور، کالیپر و دیگر قطعات با توجه به مدل خودرو و برندی که از آن استفاده می‌‌کنید، طیف گسترده‌‌ای دارند. انجام این کار توسط شما نیز به این معنی است که باید قطعات را خودتان انتخاب کرده و اینکه شما مسئول کنترل کیفیت آن‌‌ها بوده و باید انجام آن را در برنامه‌‌تان جای دهید. اگر در مورد انجام کار ترمز خود فکر کرده‌‌اید و وسیله نقلیه‌‌تان دارای ترمزهای دیسکی است، به وسایل زیر برای انجام کار نیاز دارید:

• روغن ترمز
• لنت‌‌های ترمز
• روتورهای ترمز (به نام دیسک ترمز شناخته می‌‌شود.)
• گریس ترمز

شما همچنین به یک گیره C شکل یا یک ابزار مخصوص ترمز برای فشردن پیستون‌‌ها در کالیپرهای ترمز نیاز دارید تا لنت های قدیمی ترمز را بردارید. سرویس ترمز کار ساده‌‌ای به نظر می‌‌رسد. تمام کارهایی که باید انجام دهید این است؛ ماشین را بر روی جک بگذارید، از پایه جک برای افزایش ایمنی استفاده کنید، چرخ را بردارید، لنت‌‌ها و احتمالا روتورها را جایگزین کرده و سپس روغن ترمز را اضافه کنید.

متاسفانه تعمیر ترمز کمی پیچیده تر از آن است. اجزای سیستم ترمز دیسکی به طور مستقیم در پشت هر چرخ قرار می گیرند، و در برخی از وسایل نقلیه، فضای زیادی برای مانور وجود ندارد. از آنجا که چرخ های خودرو از روی باران، برف و سایر آلودگی‌‌ها می‌‌گذرند، قطعات ترمز مانند کالیپرها نیز معمولا زنگ زده و برداشتن آن‌‌ها دشوار است. این‌‌ها فقط چند مورد از مسائلی است که می‌‌تواند کار تعویض ترمز را دشوار کند.

مشکلات احتمالی در ارتباط با تعویض ترمز در منزل

اگر تعویض ترمزها همیشه به سادگی تعویض قطعات قدیمی با جدید و اضافه کردن کمی روغن ترمز بود، به هر کسی با مهارت‌‌های مکانیکی جزئی توصیه می‌‌کردیم که خودش تعویض ترمزهایش را انجام دهد. تعمیرات ترمز، هر چند، همیشه به سادگی برداشتن و جایگزین کردن لنت‌‌ها و دیسک‌ها نیست و کمی بیشتر از تعویض صحیح روغن ترمز شما را درگیر می‌‌کند. نصب لنت‌‌های ترمز جدید می‌‌تواند به سرعت تبدیل به یک پروژه پیچیده‌‌تر از پیش‌بینی شما شود.

برای مثال، لنت‌‌های ساییده شده ناهموار می‌‌تواند نتیجه‌‌ی چسبیدن پین‌‌های لغزشی کالیپر باشد. کالیپرها خود نیازمند تمیزکاری، روانکاری یا تعویض هستند و حرکت بیش از حد عادی پدال ترمز، ممکن است ناشی از هوای موجود در لوله‌‌های ترمز هیدرولیک باشد و نه اصطکاک و سایش لنت‌‌ها. ممکن است نیازمند تعویض بخش‌‌های دیگری مثل سیلندر اصلی، کالیپر ترمز یا پیستون شوید. اگر متوجه شوید که صدای گوش‌‌خراش ناشی از روتور بوده و از لنت‌‌های ساییده شده نیست، تعویض ساده لنت‌‌های ترمز می‌‌تواند به کار پیچیده‌‌تری تبدیل گردد. اگر کار را تمام کردید و متوجه شدید که پدال ترمز هنوز به خوبی عمل نمی‌‌کند یا صدای گوش‌‌خراش و جیغ مانندی هنگام رانندگی می‌‌شنوید، ممکن است لازم باشد تا مراحل را از ابتدا دوباره انجام دهید تا بفهمید کدام قسمت را اشتباه انجام داده‌‌اید. ممکن است فقط به افزودن روغن ترمز یا گریس برای کاهش اصطکاک نیاز داشته باشید یا شاید لازم باشد تا مشکل عمیق‌‌تری را در سیستم ترمز تشخیص دهید.

اگر دانش لازم برای تشخیص آنچه ممکن است اشتباه بوده و یا استفاده صحیح از ابزارها و تجربه کافی برای انجام درست کار را ندارید، ممکن است زمان و پول‌تان را با تعویض قطعاتی که معمولاً احتمال خرابی بیشتری دارند، هدر دهید. شما ممکن است وسیله نقلیه خود را بهتر از هر کسی بشناسید، اما یک مکانیک خوب احتمالا اطلاعات بیشتری در زمینه ترمز نسبت به شما دارد. خواه شما یک مکانیک محلی یا یک شرکت بزرگ تعمیر خودرو را انتخاب کنید، تعمیرگاه‌‌ها نیز کار خود و همچنین اجزای نصب شده را تضمین می‌‌کنند، بنابراین اگر چیزی بعد از تعمیر ترمز درست به نظر نرسد، آنها معمولا پشت آن ایستاده و مشکلات را برطرف می‌‌کنند.

اگر قصد دارید این کار را خود انجام دهید، مطمئن شوید که به دلایل اصلی مشکل ترمز خود توجه می‌‌کنید و قبل از خرید قطعات جدید، اطمینان حاصل نمایید که آیا لنت‌‌ها، روتورها و بخش‌‌های دیگر واقعا نیاز به تعویض دارند یا خیر. مهم‌‌تر از همه، محدودیت‌‌های خود را بشناسید، زیرا که ترمز وسیله‌‌ای برای توقف خودرو است و نباید اشتباه خطرناکی در قبال آن مرتکب شوید.

 

منبع: چطورپدیا

تنظیم موتور خودرو در منزل

تنظیم موتور یک سرویس قدیمی است که شامل تعویض قطعات بوده تا سیستم احتراق و سوخت‌‌رسانی برای عملکرد بهینه موتور و حداکثر بازده تنظیم گردند. تنظیم موتور سنتی چندین سال است که دیگر وجود ندارد و ضروری نیست. خدمات تنظیم موتورامروزی شامل تعویض شمع‌‌ها و فیلتر هوای کابین است که هر دو آنها همانند بررسی فشار تایر یا تعویض روغن، بخشی از برنامه تعمیر و نگهداری خودرو هستند. خدمات تنظیم موتور امروزی چیزی شبیه چکاپ برای ماشین شما است.

برای مثال شمع‌‌ها هر ۱۶۰۰۰۰ کیلومتر جایگزین می‌‌شوند. سازمان محافظت از محیط زیست  و واحد انرژی می‌‌گویند که تعویض فیلتر هوای مسدود، مصرف سوخت را بهبود نمی‌‌بخشد اما می‌‌تواند شتاب را ۶ تا ۱۱ درصد بهبود بخشد. این سازمان‌ها از منافع ناشی از شمع‌‌های تازه چیزی نمی‌‌گویند اما رایانه‌‌هایی که موتورهای امروزی را کنترل می‌‌کنند، ترکیب سوخت و هوا و زمانبندی جرقه‌‌زنی را تنظیم می‌‌کنند تا عیب‌‌ها و خرابی‌‌هایی نظیر از بین رفتن الکترودهای شمع‌‌ها را جبران کنند.

با این حال برخی صاحبان خودرو، خود را موظف کرده‌‌اند که موتور خودرو را به طور متناوب تنظیم کنند. اما آنچه در حقیقت اتفاق می‌افتد این است که تکنسین‌‌ها سیستم‌‌های سوخت‌‌رسانی، احتراق و انتشار را بررسی و آزمایش می‌‌کنند تا شیلنگ‌‌های خلاء معیوب، سنسورهای اکسیژن و بخش‌‌های مختلفی که می‌‌توانند به عملکرد خودرو آسیب برسانند را بیابند. برای مثال، در ماشین‌های گران قیمت، یک سنسور اکسیژن بد می‌‌تواند اطلاعات اشتباهی به رایانه‌‌های موتور بدهد و صرفه‌‌جویی در سوخت را تا ۴۰ درصد کاهش داده و از بین ببرد.

برای تنظیم موتور سوال نپرسید، فقط برنامه تعمیر و نگهداری خودرو خود را دنبال کنید

سرویس و بازرسی دوره‌‌ای خودرو، راهی خوب برای افزایش طول عمر و حفظ کارایی آن است. با اینحال اگر وارد تعمیرگاه شوید و بخواهید موتور خود را تنظیم کنید، نشان می‌‌دهد که شما هنوز در قرن گذشته زندگی می‌‌کنید و هیچ اطلاعاتی راجع به نیازهای خودرو خود ندارید و همچنین نشان می‌‌دهد پول اضافه دارید. برخی افراد در تعمیرات خودرو از این فرصت‌‌ها حداکثر استفاده را می‌‌برند.

به دفترچه راهنما خودرو خود یا برنامه تعمیر و نگهداری نگاه کنید تا دریابید سازندگان چه توصیه‌‌ای می‌‌کنند، و ببینید آیا می‌‌توانید واژه تنظیم موتور را پیدا کنید یا خیر. برای مثال، ما به راهنمای تعمیر و نگهداری یک خودروی خاص ممکن است برای تنظیم موتور، جایگزینی فیلتر هوای موتور هر ۵۰۰۰۰ کیلومتر و تعویض شمع‌‌ها در هر ۱۶۰۰۰۰ کیلومتر باشد.

 

منبع: چطورپدیا

علائم یک سنسور اکسیژن خراب یا مشکل دار

علائم یک سنسورش اکسیژن خراب یا مشکل‌دار می‌تواند روشن شدن چراغ موتور، استفاده‌ی بی‌رویه از بنزین یا گاز و همچنین توقف و خاموشی سخت باشد.

سنسور اکسیژن در خودروی شما، نقش اندازه‌گیری سطح اکسیژن موجود در اگزوز و سوخت موتور را دارد. این اطلاعات به وسیله‌ی سیستم رانش خودرو استفاده می‌شود تا در زمان مناسب، میزان دقیقی از هوا را به موتور و سوخت برساند. این سنسور که در سیستم اگزوز تعبیه‌ شده است، به بنزین اجازه‌ی ورود می‌دهد و با زمان‌بندی صحیح خود، مقدمات کارکرد صحیح موتور و کنترل دفع و جذب ماشین را فراهم می‌کند. سنسور اکسیژن اطلاعات خودرو را به سیستم رانش خودرو می‌فرستد تا میزان هوای وارد شده به سوخت را محاسبه کند. یک سنسور اکسیژن نامناسب، تأثیرات منفی بسیاری بر روی حوزه‌ی دفع و جذب خودرو و همچنین عملکرد موتور دارد. در ادامه، به سه علامت بسیار مهم برای خرابی سنسور اکسیژن می‌پردازیم.

۱- چراغ موتور را بررسی کنید

اولین خط دفاعی هر خودرویی، چراغ چک موتور است. چراغ چک موتور در مواقعی که سنسور اکسیژن شما دچار مشکل شده باشد، به شما اطلاع می‌دهد. به محض روشن شدن چراغ چک خودرو، با یک تکنسین حرفه‌ای خودرو تماس گرفته و از او درخواست بررسی کنید. چراکه این چراغ می‌تواند دلایل زیادی برای روشن شدن داشته باشد و وقتی بررسی مورد نظر صورت بگیرد، دلیل اصلی مشکل پیدا می‌شود. اگر سوخت و ساز ماشین دچار مشکل شده، احتمال زیادی وجود دارد که خرابی از سنسور اکسیژن باشد.

۲- مصرف بالای سوخت و بوی تخم‌مرغ فاسد شده

اگر سنسور اکسیژن شما دچار مشکل باشد، سیستم مصرف سوخت و سوخت‌رسانی به‌هم می‌ریزد. اگر یک سنسور اکسیژن مشکل‌دار در این سیستم اختلال ایجاد کند، یعنی به طور مثال مقدار سوخت کمی را برساند، یا بر عکس، سوخت بیش از حدی را به موتور برساند، در این صورت مصرف سوخت ماشین بالا می‌رود. در زمانی که سوخت بیش از حد به موتور می‌رسد، نوعی بوی سولفوریک، شبیه به بوی تخم‌مرغ فاسد شده پراکنده می‌شود و یا ممکن است دود سیاهی از اگزوز ماشین خارج شود. اگر خودتان به شخصه بنزین می‌زنید یا مخزن گاز خودروی‌تان را پر می‌کنید، یادداشتی از مقدار استفاده و تعداد آن داشته باشید. اگر این مقدار بیش از درصد عادی بود، در اولین فرصت با یک مکانیک حرفه‌ای تماس بگیرید.

۳- مشکلاتی در روشن و خاموش شدن خودرو

در همین حین که سنسور اکسیژن شما دچار مشکل شده، ممکن است متوجه شوید که روند روشن شدن خودروی‌تان سخت‌تر از قبل شده و گاهی خود به خود خاموش می‌شود. همچنین ممکن است مشکلات دیگری را در موتور خود مشاهده کنید، مشکلات و اختلالاتی مانند از دست دادن قدرت، ریپ زدن و خاموش شدن. از آنجایی که سنسور اکسیژن کنترل زمان‌بندی موتور، رفت و آمد سوخت و میزان هوای سوخت را تنظیم می‌کند، اختلال در سنسور می‌تواند در این عملکردها نیز مشکل ایجاد کند.

زمان مناسب برای تعویض سنسور اکسیژن

اگر خودروی شما در حدود ۱۵ سال پیش ساخته شده، باید سنسور اکسیژن خود را پس از ۹۰۰۰۰ تا ۱۵۰۰۰۰ کیلومتر تعویض کنید. این سنسور بعد از این مقدار مسافت، عمر مفید خود را از دست می‌دهد و نیاز به تعویض دارد. تعویض یک سنسور اکسیژن دارای مشکل یا حتی خراب، سطح اختلال موتور و همچنین آلودگی هوا را کاهش می‌دهد و اجازه می‌دهد که موتورتان، روان و صحیح کار کند. همین که متوجه چراغ چک موتورتان، مصرف سوخت بالای خودروی‌تان یا خاموشی ناگهانی آن شدید، به مکانیک مراجعه کنید و درخواست تعویض سنسور اکسیژن را بدهید. با این کار موتور خودروی‌تان برای مدت طولانی، روان و بدون مشکل کار خواهد کرد.

 

منبع: چطورپدیا

چطور درب خودرو را بدون کلید باز کنیم؟

تصور کنید که برای رسیدن به محلی عجله دارید و زمانی که به خودرو می‌رسید، متوجه می‌شوید که سوییچ را در داخل ماشین جا گذاشته‌اید؛ چنین موقعیتی بسیار آزار‌دهنده است. می‌توانید با امداد خودرو و یا یک کلیدساز تماس بگیرید، اما چنین کاری مستلزم صرف وقت و هزینه است و حتی ممکن است خودروی شما را با جرثقیل از محل خارج کنند. البته قصد دست انداختن شما با روش‌هایی مثل استفاده از تلفن همراه یا توپ تنیس را نداریم. برای باز کردن درب ماشین زمانی که کلید را فراموش کرده‌اید، از بند کفش، آنتن خودرو یا حتی برف پاک کن استفاده کنید. این روش‌ها ممکن است به نظر باورنکردنی برسند، اما قطعاً جواب می‌دهند، البته به مدل ساخت ماشین شما نیز بستگی دارد. وارد شدن به خودروهای جدیدتر با سیستم امنیتی و قفل‌های اتوماتیکی که دارند، سخت‌تر است اما غیر‌ممکن نیست. شما حداقل می‌توانید قبل از برقراری تماس با یک فرد حرفه‌ای گران‌قیمت، این روش‌ها را امتحان کنید.

روش اول: باز کردن درب خودرو با استفاده از بند ‌کفش

انجام این کار به نظر مأموریتی غیر‌ممکن است اما شما می‌توانید با استفاده از یک بند‌ کفش ظرف چند ثانیه درب ماشین را باز کنید. یکی از بند‌ کفش‌های خود را در آورید، نوع دیگری بند محکم هم مناسب است، یک گره محکم در وسط آن ایجاد کنید، طوری که بتوانید با کشیدن انتهای بند، گره را سفت کنید.

هر طرف بند را در یک دست بگیرید، از گوشه درب ماشین، بند را وارد کنید. با جلو و عقب کردن آن سعی کنید تا جایی که به دستگیره قفل برسد، بند را به پایین هدایت کنید. سپس با کشیدن دو سمت بند آن را دور دستگیره محکم کنید. با بالا کشیدن بند، قفل را باز کنید.

این روش برای خودروهایی که قفلشان بر روی سطح داخلی درب است، جواب نمی‌دهد. اما اگر قفل درب خودروی شما مانند چیزی که در عکس می‌بینید، دستگیره‌ای رو به بالا دارد، شانس خوبی دارید که این روش را امتحان کنید.

روش دوم: باز کردن درب خودرو با استفاده از یک میله بلند

در صورتی که بتوانید با استفاده از نوعی اهرم گوشه درب را کمی باز کنید، خواهید توانست که با استفاده از یک تکه چوب، کیسه هوا و یک میله فلزی درب خودرو را باز کنید. ابتدا سعی کنید از قسمت بالا چوب را وارد درب کنید. برای اینکه رنگ آسیب نبیند، از یک پوشش (ترجیحاً پلاستیکی) دور چوب استفاده نمایید. حالا کیسه هوا را وارد کنید و با پمپاژ هوا درون کیسه بین درب و بدنه ماشین فاصله بیشتری ایجاد کنید. تکه چوب را بیشتر به سمت داخل بفشارید تا شکافی قابل قبول شکل بگیرد. حالا با وارد کردن میله به شکاف، درب را با احتیاط باز کنید.

اگر کیسه هوا ندارید، کار کمی سخت می‌شود اما باز هم می‌توانید در را باز کنید.

روش سوم: باز کردن درب خودرو با استفاده از یک نوار پلاستیکی

اگر مکانیسم قفل درب به جای سطح داخلی، در بالای آن قرار گرفته، می‌توانید از یک نوار پلاستیکی استفاده کنید که احتمالاً از روش بند کفش هم آسان‌تر است. البته باز هم نیاز است که مقداری گوشه در را با استفاده از کیسه هوا یا وسیله دیگری باز کنید.

روش چهارم: استفاده از آویز لباس

یکی دیگر از روش‌های معمول برای باز کردن درب خودرو استفاده از آویز لباس است. طریقه انجام کار مانند متد‌های قبلی است و برای قفل‌های دستی روش مناسبی محسوب می‌شود. برای قفل‌های اتوماتیک یک روش دیگر را امتحان کنید.

با کمک انبردست آویز را از هم باز کنید تا یک میله باریک و بلند در دست داشته باشید، طوری که یک سمت آن صاف و در سمت دیگر قسمت قلاب مانند وجود داشته باشد که از آن برای بالا کشیدن دستگیره‌ قفل مرکزی خودرو استفاده کنید. برای انجام این کار باید از محل لاستیک محافظ شیشه پنجره آویز را وارد در کنید و چند سانتیمتر از محل تلاقی در و پنجره پایین‌تر ببرید تا به محل قرار گرفتن دستگیره داخلی درب برسید. قبل از انجام کار، محل دقیق قفل مرکزی مدل به‌خصوص اتومبیل را به‌صورت آنلاین بررسی کنید. دستگیره درب را به سمت داخل بچرخانید و به دنبال دستگیره بگردید، ممکن است برای پیدا کردن آن به مشکل بخورید، وقتی که دستگیره پیدا شد، قلاب را دور آن حلقه کنید و به بالا بکشید تا درب خودرو باز شود.

لازم به ذکر است که روش قلاب و آویز فقط بر روی مدل‌های قدیمی‌تر با مکانیسم قفل دستی جواب می‌دهد. برای خودروهای جدیدتر که قفل اتوماتیک دارند نیز می‌توان از این روش استفاده کرد ولی باید مانند روش دوم میله را بین درب و ماشین قرار دهید و از داخل آن را باز کنید.

روش پنجم:

باز کردن درب خودرو با استفاده از آنتن خودرو

برای خودروهای قدیمی‌تر با مدل خاصی از دستگیره بیرونی درب که در تصویر زیر می‌بینید، می‌توانید درب را با کمک آنتن اتومبیل باز کنید.

آنتن را باز کنید و آن را با احتیاط از دستگیره درب به سمت بالا وارد کنید. وقتی که قفل شروع به لرزیدن و ایجاد صدا کرد و متوجه شدید که ارتباط با قفل برقرار شده، با فشردن آنتن رو به جلو در باید باز شود.

روش ششم:باز کردن درب خودرو با استفاده از برف پاک‌کن

معمولاً باز کردن برف پاک‌کن کار ساده‌ای است ولی برای مدل‌های مختلف کار متفاوت انجام می‌شود. به هر حال، هر مدل ماشینی که برانید، یک برف پاک‌کن در چنین موقعیتی می‌تواند شما را از برقراری تماس با یک کلیدساز برای باز کردن درب خودرو حفظ کند.

ابتدا برف پاک‌کن را از جلوی ماشین باز کنید، اگر پنجره کمی باز بود، از آنجا وارد شوید و یا گوشه درب را کمی مانند توضیحات قبل باز کنید. سپس سعی کنید کلید‌ها را از روی صندلی بردارید و یا دکمه باز و بسته کردن قفل را از گوشه در مانند تصویر زیر فشار دهید.

شما می‌توانید از هر ابزار و وسیله بلند دیگری استفاده کنید؛ اما اگر عجله داشتید و ابزار دیگری در دسترس نبود که از شکاف پنجره رد شود، برف پاک کن بهترین گزینه پیش روی شما است.

موفق به انجام کدام روش شدید؟

هیچ‌کدام از روش‌های بالا را امتحان کردید؟ یا اینکه روش‌های دیگری هم برای باز کردن درب خودرو می‌دانید؟ برای ما بنویسید.

اگر هیچکدام از این روش‌ها برای شما موفقیت‌آمیز نبود، همیشه می‌توانید با امداد خودرو، پلیس محلی و یا قسمت حراست دانشگاه یا پاساژ منطقه تماس بگیرید. پلیس‌ها اغلب وسیله‌ای برای باز کردن در خودرو همراه خود دارند،

اگر نمی‌خواهید باز هم پشت در بمانید، از جاکلیدی‌های مغناطیسی استفاده کنید و یا یک کلید زاپاس زیر گلگیر خودرو پنهان کنید.

 

منبع:چطورپدیا

چطور چراغ هشدار موتور خودرو را در خانه بررسی کنیم؟

چراغ بررسی موتور خودرو احتمالاً یکی از گیج‌کننده‌ترین هشدارها در صفحه کیلومتر شمار است، چراکه هیچ‌گونه توضیحی نمی‌دهد که چرا به ناگاه باید موتور را چک کنید. به‌ هر حال روشن شدن چراغ هشدار موتور خودرو خبر خوبی نیست؛ ممکن است هشدار برای یک مشکل جدی مانند خرابی مبدل کاتالیزگر، یا اینکه به خاطر ایرادی جزئی مانند شل بودن در باک بنزین باشد.

عملکرد این سیستم چگونه است؟

محل قرارگیری و رنگ چراغ بررسی موتور خودرو ممکن است در هر وسیله متفاوت باشد، اما در بسیاری از موارد، یک چراغ هشدار زردرنگ به شکل موتور در وسط داشبورد کیلومتر شمار است. در طراحی این چراغ ممکن است از کلمه «بررسی» (check) هم استفاده شده باشد.

این شاخص قسمتی از سیستم تشخیصی خودرو بوده و در تمامی موارد نشانگر وجود ایراد در سیستم سوخت‌رسانی خودرو است و اساساً سیستمی نظارتی برای سوخت‌رسانی و آلاینده‌ها محسوب می‌شود. هنگام هشدار دادن، شاخص بررسی موتور ممکن است چشمک‌زن و یا ثابت باشد.

• اگر شاخص در حال چشمک زدن باشد، وضعیت معمولاً جدی است و ممکن است مشکلی خطرناک مانند خرابی سیستم احتراق موتور باشد. در چنین وضعیتی سوخت مصرف نشده (نسوخته) وارد سیستم اگزوز شده که این عمل باعث بالا‌ رفتن بیش‌ از حد دمای‌ مبدل کاتالیزگر می‌شود که بسیار خطرناک است. در چنین موقعیتی با کم‌ کردن سرعت خودرو و یافتن مکانی امن برای پارک کردن، با یک مکانیک برای بررسی وضعیت تماس بگیرید.
• از طرف دیگر چراغ ثابت وضعیت اضطراری محسوب نمی‌شود. می‌توانید به رانندگی ادامه دهید اما باید هر‌چه زودتر سری به تعمیرگاه بزنید.

دلایل متداول این پیشامد

اگرچه چراغ موتور ممکن است به دلایل زیادی روشن شود، اما در بسیاری از موارد به دلیل یکی از مشکلات زیر است:

• درب باک بنزین شل شده یا آسیب ‌دیده است: باور این قضیه سخت است که شل بودن درب باک بنزین می‌تواند چراغ موتور را روشن کند اما حقیقت دارد. درب باک نقش حفاظی ایمن را در سیستم سوخت‌رسانی دارد و باعث می‌شود فشار موجود در باک باقی بماند. یک درب باک شل یا آسیب دیده، میزان مصرف سوخت و همچنین گاز‌های آلاینده منتشر شده از خودروی شما را بالا می‌برد.

هنگامی‌که این چراغ آزار دهنده روشن می‌شود، اولین کاری که باید انجام دهید این است که خودرو را در گوشه‌ای پارک کرده و درب باک را چک کنید. اگر شل بود، می‌توانید خیلی سریع با سفت‌ کردن آن مشکل را حل کنید. اگر خراب بود برای تهیه یک درب جدید سری به فروشگاه لوازم‌یدکی محل بزنید. پس از حل این مشکل، به رانندگی ادامه دهید و ببینید که آیا چراغ خاموش می‌شود یا خیر. اگر چراغ روشن باقی ماند، با مکانیک خود برای بازدید از خودرو قرار بگذارید.

• حس‌گر اکسیژن خراب است: حس‌گر اکسیژن وظیفه نظارت بر اگزوز برای بررسی اکسیژن سوخته نشده را به عهده دارد که نشانگر عملکرد صحیح موتور و نسبت مناسب هوا بر سوخت است. اگر حس‌گر خراب باشد، اطلاعات درستی به کامپیوتر خودرو داده نمی‌شود. بسیاری از خودرو‌ها دو تا چهار حس‌گر دارند. کد سیستم تشخیصی خودرو به مکانیک خواهد گفت که کدام حس‌گر اطلاعاتی غلط و خارج از پارامترهایش داده است.

خرابی فلزات گران‌بهای موجود در حس‌گر بر توانایی حسگرها برای دریافت اطلاعات دقیق تأثیر می‌گذارد. اگر تعویض حس‌گر اکسیژن را پشت گوش بیندازید، در نهایت به مبدل کاتالیزگر آسیب می‌رساند که تعویض این‌ قطعه بسیار گران‌قیمت‌تر است. بهترین کاری که می‌توانید انجام دهید، تماس با یک مکانیک برای بررسی دقیق خودرو است.

• مبدل کاتالیزگر خراب است: این قطعه به کاهش گازهای آلاینده موجود در اگزوز کمک می‌کند. این وسیله مونوکسید کربن و سایر گاز‌های مضر را به گازهایی کم‌خطر‌تر تبدیل می‌کند. یک مبدل کاتالیزگر خراب، باعث افزایش مصرف سوخت می‌شود و چنانچه آسیب به بالاترین حد خود برسد، کار به‌جایی می‌رسد که هرچه بیشتر پدال گاز را فشار دهید، خودروی شما به شتاب و سرعت سابق نمی‌رسد.

معمولاً اگر به‌درستی از خودروی خود نگهداری کنید مشکلی برای مبدل کاتالیزگر پیش نخواهد آمد. خرابی مبدل کاتالیزگر نتیجه عدم تعویض حس‌گر اکسیژن آسیب دیده و یا یکی دیگر از مشکلات موتور است. یک مبدل کاتالیزگر خراب در نهایت باعث می‌شود خودروی شما از حرکت باز بماند. قبل از آن مصرف سوخت به‌شدت بالا رفته، حرکت خودرو روان نخواهد بود و خودرو در امتحان آلایندگی رد خواهد شد. یک مبدل خراب باید به‌سرعت تعویض شود.

• حس‌گر حجم جریان هوا خراب است: این قطعه مستقیماً به کامپیوتر خودروی شما وصل شده است تا مقدار دقیق سوخت را بر اساس هوای جریان یافته در موتور اندازه‌گیری کند. زمانی که حس‌گر حجم هوا مشکل پیدا کند، خودرو به‌درستی کار نمی‌کند و مصرف سوخت و حجم آلاینده‌ها افزایش می‌یابد.

فیلتر هوایی که هیچ‌گاه تعویض نشده و یا به‌درستی نصب نگردیده است، ممکن است باعث خرابی حس‌گر حجم هوا شود. سالانه فیلتر هوا را چک و تعویض کنید. اگرچه می‌توان ماه‌ها با وجود یک حس‌گر هوای خراب به رانندگی ادامه داد، اما این کار عواقب خوبی در پی نخواهد داشت و خودرو عملکرد ضعیفی خواهد داشت. بهتر است از یک مکانیک برای بررسی وضعیت کمک بگیرید و در صورت لزوم حس‌گر را تعویض کنید.

• سیم‌کشی و شمع‌ها خراب هستند: فراهم آوردن ایمنی لازم در محفظه احتراق به عهده شمع‌ها است. شمع‌ها همچنین جرقه لازم برای احتراق در موتور را ایجاد می‌کنند. در حالی ‌که خودروهای جدیدتر با یک‌ دست شمع می‌توانند بیش از ۱۵۰ هزار کیلومتر را طی کنند؛ خودروهای قدیمی‌تر مخصوصاً نمونه‌های قبل از سال ۱۳۷۵ پس از پیمودن هر ۵۰ هزار کیلومتر نیاز به یک دست شمع تازه دارند. هیچ راهی برای جلوگیری از خرابی شمع‌ها وجود ندارد. این امر اجتناب‌ناپذیر با گذشت زمان رخ می‌دهد. اگر مشکل خودروی شما از شمع‌ها است، هرچه زودتر آنها را تعویض کنید. شمع‌ها معمولاً ارزان هستند و تعویض آنها نیز برای یک مکانیک کاری ساده و سریع است.

 انتظار چه چیزی را داشته باشیم؟

یک مکانیک سیار کارکشته برای تشخیص منبع و دلایل روشن شدن چراغ موتور و همچنین بررسی و چکاپ کلی سیستم‌های خودرو، به درب منزل یا محل کار شما خواهد آمد. پس از بررسی مکانیک با جزئیات کامل تشخیص خود و همچنین هزینه‌ تعمیرات لازم را با شما در میان می‌گذارد.

کار به چه صورت انجام خواهد شد؟

زمانی که چراغ هشدار موتور روشن است، سیستم نظارتی خودروی شما کدهایی نشان می‌دهد که نمایانگر منبع مشکل هستند. ممکن است خودروی شما بیش از یک مشکل داشته باشد که در این صورت تعداد کد‌ها هم بالا می‌رود. مکانیک به‌وسیله یک اسکنر کد‌ها را می‌خواند، تحلیل می‌کند و سپس تشخیص خود را ارائه می‌دهد. آنگاه با تائید شما قطعات خراب را تعویض، حافظه کدها را پاک و چراغ موتور را خاموش می‌کنند. آنگاه خودرو را برای رانندگی به شما تحویل می‌دهند تا بعد از چند روز ببینید که آیا چراغ بازهم روشن می‌شود یا خیر.

لطفاً توجه داشته باشید که ممکن است چند روز رانندگی لازم باشد تا سیستم تشخیص خودرو متوجه تعمیرات انجام ‌شده شود. اگر سیستم تشخیص هرکدام از آزمایش‌های درونی را با موفقیت پشت سر نگذارد، چراغ دوباره روشن خواهد شد. این بدان معناست که خودرو دارای مشکلات بیشتری است که در ارزیابی اولیه قابل‌تشخیص نبوده‌اند. مکانیک باید دوباره مشکلات را تشخیص دهد و برای تعمیرات هزینه‌ها را برآورد کند. در بعضی موارد ممکن است چندین بازدید برای تشخیص و حل مشکلات موجود انجام شود.

این خدمات چه قدر اهمیت دارند؟

چراغ هشدار موتور چشمک‌زن نشانگر یک مشکل اساسی است، در حالی ‌که چراغ ثابت وضعیتی نه‌چندان مهم را نشان می‌دهد. وقتی‌ که مشکل کوچکی مانند درب شل باک دیده نمی‌شود، بسیار مهم است که یک مکانیک در اولین فرصت مشکل را تشخیص دهد.

 

منبع:چطورپدیا

چگونه شیشه جلوی خودرو را ترمیم کنیم؟

تعویض یا ترمیم شیشه خودرو یک کار تخصصی است که تشکیلات خاص خود را دارد. انجام چنین کاری با استفاده‌ از جعبه‌ابزار شخصی نتیجه مشابهی با کار یک تعمیرکار حرفه‌ای نخواهد داست، اما این گزینه‌ی ارزان برای آسیب‌های جزئی مناسب است. در این مقاله به شما آموزش داده می‌شود که با ارزیابی خطر‌های موجود، در صورت امکان شیشه ماشین را خودتان ترمیم کنید.

قسمت اول: تصمیم‌گیری بین ترمیم یا تعویض

۱- بررسی شرایط بیمه و قرارداد‌های ترمیم. هزینه‌های تعمیر و یا تعویض کامل با توجه به موقعیت مکانی، بیمه و نوع شیشه، متفاوت است. در صورت داشتن بیمه، رفتن به یک تعمیر‌گاه شیشه خودرو، شما را غافلگیر خواهد کرد. ترمیم حرفه‌ای گران‌تر است اما در مقایسه با انجام کار در خانه نتیجه مطلوب‌تر خواهد بود و آثار شکستگی قبلی خیلی کمتر به چشم می‌آید.

• در شهرهای بزرگ مانند تهران مسلماً هزینه‌ها سنگین‌تر است و اگر بیمه جامع و فراگیری نداشته باشید، ممکن است مجبور شوید از جیبتان هزینه کنید؛ اما در شهرستان‌های کوچک‌تر حتی اگر بیمه هزینه‌ها را به‌طور کامل پوشش ندهد، به‌احتمال فراوان هزینه کمتری از جیب خواهید پرداخت.

۲- مراقب ترک و شکستگی‌‌های کناره شیشه باشید. ترک‌ها و شکستگی‌های نقطه‌ای کناره‌ها شیشه می‌تواند ساختار تمام شیشه را به خطر بیندازد. حتی بعد‌ از ترمیم چنین آسیب‌هایی از لحاظ ایمنی خطر محسوب می‌شوند. در چنین مواردی بهتر است شیشه جلو را تعویض کنید.

۳- مراقب حوزه دید راننده باشید. آسیب‌هایی که مستقیماً در مقابل میدان دید راننده ایجاد شده باشند، حتی پس از ترمیم ممکن است در امر رانندگی اختلال ایجاد کنند. خطرناک‌ترین ناحیه سی سانتی‌متر مقابل فرمان، یا به‌عبارتی ‌دیگر، همان ناحیه تحت پوشش برف‌ پاک‌کن‌ها‌ است. در صورت آسیب این ناحیه، پیشنهاد می‌شود شیشه را تعویض کنید، البته می‌توانید فقط همان قسمت را ترمیم کنید و پس ‌از آن کیفیت میدان دید را بررسی کنید.

• اگر در این منطقه دو نقطه به فاصله ده سانتی‌متر از هم آسیب ببینند، شیشه باید تعویض شود. چنین آسیبی ممکن است با ایجاد نوعی نقطه کور برای راننده، میدان دید را برای هر دو چشم تار و نامشخص کند.

۴- طول ترک را اندازه بگیرید. با ابزار و تکنیک‌های جدید بیشتر ترک‌های کمتر از ۱۵ سانتی‌متر را می‌توانید در خانه ترمیم کنید. برای ترک‌های طولانی‌تر و تا ۴۶ سانتی‌متر هم می‌توانید در صورت مشورت با فردی حرفه‌ای و تائید او، کار ترمیم را خودتان انجام دهید؛ برای شکاف‌های طولانی‌تر تعویض شیشه ضروری است.

• اگر دو ترک یا بیشتر وجود داشت، برای اطمینان از امکان ترمیم شیشه، خودرو را به تعمیرگاه برده و از یک متخصص در این مورد اطلاعات کسب کنید. وجود سه ترک طولانی معمولاً تعویض شیشه را می‌طلبد.

‌۵- نقاط ضربه‌ خورده و شکستگی‌ها را ارزیابی کنید. ترمیم آسیب‌های حاصل از ضربه، بستگی به شکل و اندازه شکستگی دارد.

• شکستگی‌ و شکاف‌های دایره‌ای یا نیم‌دایره‌ای باید قطری کمتر از ۲٫۵ سانتی‌متر داشته باشند.
• اگر از نقطه ضربه خورده ترک‌هایی به سمت بیرون ایجاد شده باشد، تمامی آنها باید در دایره‌های به قطر ۷٫۵ سانتی‌متر جا شوند.
• تمامی آسیب‌های دیگر هم باید در فاصله ۵ سانتی‌متری ضربه باشند.

۶- عمق تمام آسیب‌ها را بررسی کنید. شیشه جلوی ماشین تشکیل شده از دو لایه شیشه است که مابین آنها یک ‌لایه پلاستیک وجود دارد. اگر شکاف یا شکستگی لایه بیرونی را رد کرده و به پلاستیک یا لایه درونی رسیده، شیشه به‌طور کامل باید تعویض شود.

• کم پیش می‌آید شیشه ماشین از داخل اتاق خودرو آسیب ببیند و حتی یک حرفه‌ای هم ممکن است در ارزیابی چنین آسیبی با مشکل مواجه شود. در صورت چنین پیشامدی برای رعایت ایمنی بهتر است شیشه تعویض شود.

قسمت دوم: آماده کردن شیشه جلو

۱- جعبه‌ابزار ترمیم شیشه را خریداری کنید. شما می‌توانید ابزار ترمیم شیشه را از فروشگاه‌های لوازم یدکی خودرو، ابزارآلات ساختمانی و یا به‌صورت آنلاین خریداری کنید. ترجیحاً ابزاری را انتخاب کنید که با کمک پایه‌های مکنده به شیشه می‌چسبد. چنین ابزاری از نمونه سرنگی مطمئن‌تر است. همچنین وسیله شما باید دارای سیستم مکش برای خارج کردن هوای موجود در شکاف باشد.

• تقریباً تمام ابزار ترمیم از اجزاء مشابهی تشکیل شده و طرز کار یکسانی دارند. با این ‌حال بهتر است برای پیشگیری از هر گونه اشتباه راهنمای محصول را مطالعه فرمایید.

۲- برای استفاده از نور خورشید یا لامپ UV (فرابنفش) برنامه‌ریزی کنید. شما ترک‌ها را با چسبی پر می‌کنید که برای خشک شدن نیازمند پرتوی فرابنفش است. اگر نمی‌توانید منتظر فرا رسیدن روزی آفتابی باشید، برای انجام کار به یک لامپ UV نیاز خواهید داشت.

• اگر خودرو را در معرض نور خورشید پارک کرده‌اید تا زمانی که به نور احتیاج ندارید، برای شیشه سایه ایجاد کنید تا کار را در آرامش و با سرعت دلخواه خود پیش ببرید.

۳- شیشه شکسته را خارج کنید. با استفاده از یک شی فلزی باریک خرده شیشه‌ها را از محل آسیب‌دیدگی خارج کنید. بعضی از جعبه‌ابزارها دارای وسیله‌ای برای انجام این کار هستند.

• زمانی که با شیشه شکسته سروکار دارید، دستکش بپوشید.

۴- شیشه را تمیز و خشک کنید. قبل از آغاز کار شیشه باید کاملاً خشک باشد. اگر بین شکاف‌ها خاک وجود داشت که معمولاً این‌گونه است، با استفاده از یک ماشین دمنده، مقداری استون یا مایع آتشزنه کار گردگیری را انجام دهید. اگر شیشه هنوز مرطوب است از سشوار استفاده کنید.

قسمت سوم: ترمیم محل آسیب دیده

۱- استفاده از مکنده شیشه. دقایقی را صرف یادگیری طرز استفاده از مکنده کنید. نمونه‌های متفاوت بسیاری وجود دارد اما با خواندن راهنما یادگیری استفاده از آنها سخت نخواهد بود. نکات زیر را بررسی کنید:

• سرنگ یا لوله تفنگ که چسب در آن قرار می‌گیرد و درپوش را شناسایی کنید.
• قدم بعدی پیدا کردن شاخص یا پیچ تنظیم فشار است که فاصله مکنده با شیشه را تعیین می‌کند.
• راهنمای کاربردی مکنده را مطالعه کنید. مدل سرنگی دارای یک پیستون ساده است، اما مکنده‌های بزرگ‌تر ممکن است دارای مکانیسم پیچیده‌تری باشند.

۲- در صورت نیاز یک حفره کوچک ایجاد کنید. در این مرحله خطر آسیب رسانی بیشتر به شیشه بسیار بالا است. خوشبختانه انجام چنین کاری فقط برای ترمیم ترک‌های بلند یا پر کردن شکستگی‌های خیلی کوچک بدون حفره لازم است.

• برای انجام این کار یک سوزن محکم را بر روی نقطه ضربه خورده یا انتهای ترک قرار داده و با جسمی سخت به‌آرامی به روی آن ضربه بزنید تا حفره‌ای کوچک ایجاد شود.
• در مواردی خاص لازم است قبل از ضربه زدن لازم است با استفاده از مته اقدام به ایجاد حفره کنید. برای تعمیرات خانگی هیچ‌وقت بیشتر از یک‌چهارم عمق شیشه را مته نزنید. اگر نتوانستید بدون مته حفره را ایجاد کنید شاید بهتر است از یک تعمیرکار حرفه‌ای کمک بگیرید.

۳- چسب را وارد دستگاه مکندن کنید. بیشتر جعبه‌ابزارها حاوی دو نوع چسب است؛ یکی برای پر کردن ترک‌ها و دیگری مخصوص حفره‌ها است. با توجه به راهنما، مکنده را با چسب مورد نیاز پر کنید. در بسیاری از موارد فقط چند قطره چسب لازم خواهید داشت.

۴- نحوه قرار دادن ابزار برای ترمیم ترک. فنجان مکنده را با لایه ضخیمی از چرب کننده بپوشانید تا به‌آسانی بتواند بر روی شیشه حرکت کند. فنجان مکنده را در محلی قرار دهید که لوله تفنگ در انتهای ترک و روی حفره قرار گیرد و سپس مکنده را طوری محکم کنید که آرام به شیشه بچسبد.

• اگر جعبه‌ابزارتان چرب کننده نداشت، از کرم وازلین استفاده کنید.
• اگر از ابزار سرنگی بدون فنجان مکنده استفاده می‌کنید، سرنگ را در انتهای ترک نگه دارید.

۵- حالا از چسب را استفاده کنید. ابزار را حرکت داده و ۷ سانتی‌متر ابتدای شکاف را پوشش دهید. با توجه به راهنمای مدلی که در دست دارید از چسب استفاده کنید. این کار معمولاً شامل خارج کردن هوا به‌وسیله کشیدن پیستون یا هر مکنده دیگر موجود در ابزار و سپس رها کردن برای فرستادن چسب به درون شکاف است. برای اطمینان از اینکه چسب وارد شکاف شده، ابزار را روی آن به عقب و جلو حرکت دهید.

• اگر چسب به درون شکاف نرسید، شیشه را به‌آرامی با انگشت شست خم کنید. انجام این کار احتمالاً فقط برای شروع لازم است.

۶- باقی‌مانده ترک را هم پوشش دهید. ابزار را در طول ترک حرکت دهید. هنگامی‌که مطمئن شدید چسب وارد شکاف شده است، می‌توانید با یک حرکت آهسته آن را ببندید.

• توجه داشته باشید که شکاف هنوز قابل ‌دیدن است.

۷- نقاط ضربه خورده و حفره‌ها را با مقدار چسب بیشتری پوشش دهید. سرنگ یا لوله تفنگ را پر از چسب کنید و اگر ابزار شما دارای فنجان مکش است از چرب کننده کمتری استفاده کنید تا به‌خوبی به شیشه بچسبد. ابزار را روی حفره قرار داده و از سیستم مکش و فشار تا جایی استفاده کنید که حفره کاملاً با چسب پر شود.

• جعبه‌ابزار سرنگی معمولاً یک فنجان مکنده جداگانه با سوراخی برای قرارگیری سرنگ روی حفره عرضه می‌شود.
• به یاد داشته باشید برای شکستگی‌های کوچکی که هیچ خرده‌شیشه‌ای از آنجا جدا نشده است، ایجاد یک حفره ضروری است.
• اگر ابزار حاوی چسب دیگری بود، قبل از استفاده باید تمیز شود.

۸- تمام نقاط چسب خورده را با نوار ترمیمی بپوشانید. این نوار‌ها در اندازه‌های متفاوت به فروش می‌رسند و برای نگه ‌داشتن چسب در شکاف و جلوگیری از چکیدن یا جریان یافتن آن کاربرد دارد.

• برای جدا کردن ابزار از شیشه احتمالاً به یک وسیله جداکننده فنجان مکش یا یک تیغ موکت بری نیاز خواهید داشت.
• هیچ‌وقت به‌جای نوار ترمیمی از پوشش پلاستیکی یا چیز دیگری استفاده نکنید؛ چراکه ممکن است از تابش پرتو فرابنفش جلوگیری کند و خشک شدن چسب را با مشکل مواجه کند.

۹- صبر کنید تا چسب خشک شود. قسمت‌های ترمیم شده را زیر نور آفتاب یا لامپ UV قرار دهید تا خشک شوند. این فرآیند ممکن است با توجه به شرایط آب‌وهوا یا کیفیت لامپ بین ۳۰ تا ۱۲۰ دقیقه به طول بینجامد. با توجه به شرایط موجود ممکن است لازم باشد زمان بیشتری صبر کنید.

• رانندگی یا باز و بسته کردن درها قبل از خشک شدن چسب، احتمال افزایش طول شکاف را بیشتر می‌کند.

۱۰- چسب اضافی را پاک کنید. ابتدا نوارهای ترمیمی را جدا کرده و سپس با استفاده از یک تیغ تا جایی که شیشه کاملاً صاف شود، چسب اضافی را پاک کنید. اگر که شیشه تار است و شکاف طوری مشخص است که مزاحم رانندگی می‌شود، لازم است دوباره با چسبی مخصوص کار را انجام دهید و پس از اتمام کار با استفاده از شیشه‌پاک‌کن شیشه را خوب تمیز کنید.

• مراقب باشید دسته تیغه به‌اندازه کافی محکم باشد تا مجروح نشوید.

 

منبع: چطورپدیا