دلیل لرزش پدال ترمز خودرو

هیچگونه لرزشی در ارتباط با پدال ترمز خوب نیست. دلیل اصلی احساس لرزش پدال ترمز به خاطر این است که روتور ترمز، دیسک چرخشی که لنت‌‌های ترمز توسط کالیپرها برای کاهش سرعت چرخ به روی آن فشرده می‌‌شوند، به طور نامساوی ساییده می‌‌گردد یا به اصطلاح تاب بر می‌دارد. بعید است که روتور از استفاده معمولی تاب بردارد اما بخش‌‌هایی از آن که باریکتر و ضخیم‌‌تر (ساییده شدن نابرابر) هستند، همان تاثیر تاب برداشتن را دارند که می‌‌تواند باعث لرزش یا ارتعاش روتور شود.

لرزش ترمز که از آن به عنوان ارتعاش یا تپش نام برده می‌‌شود، اغلب نتیجه‌‌ی باریک‌‌تر شدن بخش‌‌هایی از روتور (دیسک) نسبت به سایر بخش‌‌های آن است که باید در همه جا برابر و هموار باشد. با ترمز گرفتن، لنت‌‌های ترمز توسط کالیپرها در بالا و پایین دیسک فشرده می‌‌شوند که راننده از طریق پدال یا فرمان آن را احساس می‌‌نماید. گرد و خاک و زنگ‌‌زدگی بر روی روتور نیز می‌‌تواند لرزش‌‌های کوچکی در خودرو را ایجاد کند.

کافی است ضخامت روتور تا چند صدم سانتیمتر در سطح آن متفاوت باشد تا راننده لرزش را از طریق پدال یا فرمان احساس کند. در موارد جدی‌‌تر در ارتباط با روتور تاب خورده، کل خودرو می‌‌تواند بلرزد یا هنگام ترمز گرفتن فرمان به یک سمت بکشد.

یک دلیل تاب برداشتن روتور می‌‌تواند لنت‌‌های ترمز باشد، ماده‌‌‌‌ی اصطکاکی که بر روی روتور فشرده می‌‌شود، که وقتی پدال را رها می‌‌کنید، به طور کامل توسط کالیپرها رها نمی‌‌گردند و در هنگام چرخش چرخ‌‌ها اصطکاک ایجاد می‌‌کنند. اگر لنت‌‌ها برای مدت طولانی بر روی روتورها کشیده شوند، روتور ترمز یا لنت‌‌ها می‌‌توانند آسیب ببینند.

در برخی موارد، سطح روتورهای ناهموار و تاب‌‌دار می‌‌تواند توسط دستگاهی دوباره تنظیم شود تا سطح آن را صاف و هموار کند و لرزش را متوقف سازد. این کار منوط بر آن است که روتورها از ضخامت کافی برخوردار باشند. تنظیم مجدد سطح روتورها نیازمند تراشیدن لایه فوقانی فلز آن است. اگر ضخامت زیادی از روتور قبلا لایه‌‌برداری شده باشد، لازم است برای برطرف کردن لرزش ترمز، روتورها تعویض گردند.

در مقایسه با ترمزهای دیسکی مجهز به روتور در جلو و عقب، برخی خودروها هنوز از ترمزهای کاسه‌‌ای در چرخ‌‌های عقبی استفاده می‌‌کنند که در آنها کفشک‌‌های ترمز به بیرون و به روی دیواره‌‌ی کاسه فشار وارد می‌‌کنند تا سرعت چرخ را کاهش دهند. این کاسه‌‌های ترمز نیز می‌‌توانند به طور نابرابر ساییده شده و لرزش ایجاد کنند. این ارتعاشات و لرزش‌‌ها را می‌‌توان با ماشین‌‌کاری سطح ترمز برطرف کرد.

 

منبع: چطورپدیا

دلیل روشن شدن چراغ ABS خودرو

کلمه ABS مخفف سیستم ترمز ضدقفل است و اگر چراغ هشدار ABS روشن باشد، بدین معنی است که سیستم ضدقفل به دلیل یک سوء عملکرد غیرفعال است.

در این صورت، ترمزهای معمولی خودرو شما باید به‌خوبی کار کنند، اما ویژگی ضدقفل که از قفل شدن چرخ‌‌ها هنگام ترمز گرفتن جلوگیری می‌‌کند، عمل نخواهد کرد. به‌علاوه، اگر خودرو شما دارای قابلیت کنترل پایداری و کنترل کشش باشد، آنها نیز غیرفعال می‌‌گردند زیرا که این سیستم‌‌ها نیز همانند سیستم ضدقفل به سنسورهای سرعت چرخ وابسته هستند.

تمام خودروهای تولیدی در سال ۲۰۱۲ و پس از آن باید سیستم کنترل پایداری داشته باشند، بنابراین آنها سیستم کنترل کشش و ABS نیز دارند. خیلی از خودروهای قدیمی‌‌تر نیز همه یا برخی از این سیستم‌‌ها را دارا هستند.

چراغ ABS (معمولاً زرد رنگ یا نارنجی) باید برای مدت کوتاهی هنگام روشن کردن خودرو روشن شود. اگر پس از مدت کوتاهی این چراغ خاموش نشود، بدین معنی است که سیستم ABS خاموش است یا بخشی از آن کار نمی‌‌کند.

با استفاده از سیستم ABS، سنسورهایی که در هر چرخ نصب شده‌‌اند، سرعت چرخش چرخ‌‌ها را نظاره و کنترل می‌‌نمایند. اگر یکی از چرخ‌‌ها کندتر از سایرین بچرخد، نشان دهنده قفل شدن است که می‌‌تواند منجر به لیز خوردن یا از دست دادن کنترل فرمان گردد. سیستم ABS باید با پمپاژ سریع ترمزها در هر چرخی که قفل شده، وارد عمل شود و امکان چرخش آن را ایجاد نماید، بنابراین کنترل فرمان و ترمز برای راننده میسر می‌‌گردد.

در اینجا عواملی که باعث روشن شدن چراغ هشدار ABS می‌‌شوند، آورده شده است:

• سوختن فیوز سیستم
• سنسور سرعت چرخ که خراب شده یا توسط دوده‌‌ و خاک جاده پوشیده شده باشد
• قطع شدن سیم بین سنسورها و کنترل‌‌کننده ABS
• کنترل‌‌کننده ABS که کارکرد آن متوقف شده است

پمپ و سوپاپی که مقدار فشار مناسب روغن ترمز بر روی هر چرخ را به‌منظور جلوگیری از قفل شدن، تعبیه می‌‌کنند نیز اگر به‌خوبی عمل نکنند باعث روشن شدن چراغ هشدار ABS می‌‌شوند.

اگر چراغ هشدار قرمز رنگ مربوط به ترمزهای معمولی روشن شود، معمولاً بدین معنی است که روغن ترمز خودرو شما کم بوده یا ترمزها به‌قدری ساییده شده‌‌اند که قدرت توقف معمولی را ندارند. در هر یک از این وضعیت‌‌ها نیاز به توجه فوری و تعمیرات لازم احساس می‌‌شود.

 

منبع: چطورپدیا

زمان تعویض روغن ترمز

فواصل توصیه شده برای تعویض روغن ترمز به طور عمده به شرکت سازنده مربوط است که ممکن است هر دوسال یکبار باشد یا اصلا نیازی به تعویض نداشته باشد.

روغن ترمز در فضایی محبوس قرار دارد و می‌‌تواند برای سال‌‌ها آنجا سالم باشد اما رطوبت هوای اطراف آن که از طریق شلنگ‌‌ها و بخش‌‌های دیگر سیستم ترمز به آنجا سرایت می‌‌کند، می‌‌تواند بر روی آن تاثیر بگذارد. اگر روغن ترمز شما کثیف و آلوده شود می‌‌تواند عملکرد سیستم ترمز شما را تحت تاثیر قرار دهد، احساسی که از فشردن پدال ترمز دارید می‌‌تواند تغییر کند و همچنین حرارتی ناشی از توقف‌‌های مکرر ایجاد شود. آب موجود در لوله‌‌های ترمز، نقطه جوش روغن ترمز را کاهش می‌‌دهد، بنابراین با افزایش حرارت در سیستم ترمز، قابلیت توقف در ترمزهای شدید می‌‌تواند کاهش یابد. علاوه بر این، با گذر زمان، این رطوبت می‌‌تواند موجب خوردگی داخلی لوله‌‌های ترمز، کالیپرها و سیلندر اصلی و اجزای دیگر شود.

تخلیه و تعویض روغن ترمز در بیشتر وسایل نقلیه ممکن است هزینه قابل توجهی نداشته باشد؛ اما تعویض لوله‌‌های ترمز زنگ زده، کالیپرهای ترمز و بخش‌‌های دیگر ترمز چندین برابر خرج برای شما می‌‌تراشد؛ بنابراین تعمیر و نگهداری منظم آنها ارزشمند است. بر اساس یک قاعده کلی و عملی، عاقلانه است که روغن ترمز خود را هر چند سال برای سنجش و آزمایش میزان رطوبت آن مورد بازرسی قرار دهید. توجه کنید که اگر در منطقه‌‌ای با رطوبت بالا زندگی می‌‌کنید، این فاصله زمانی نباید بیش از پنج سال شود. همچنین رانندگانی که در مناطقی با آب و هوای زمستانی زندگی می‌‌کنند، باید سیستم ترمز خود را به طور مکرر بازرسی کنند زیرا که نمک و سایر آلاینده‌‌ها می‌‌توانند به روغن ترمز نفوذ نمایند.

با نگاه کردن به اینکه روغن ترمز در مخزن آن هنوز تازه است یا خیر، ممکن است بتوانید زمان تعویض آن را تشخیص دهید. این مخزن معمولا بالای سیلندر اصلی و در زیر کاپوت خودرو شما قرار دارد. روغن ترمز اغلب به رنگ قهوه‌‌ای روشن است و در برخی خودروها زمانی که تازه است رنگ واضح و روشنی دارد، اما با گذر زمان به دلیل آلودگی ناشی از آب و رطوبت، رنگ آن تیره می‌‌شود. راه بهتر این است که توسط یک حرفه‌‌ای رطوبت آن بررسی شود و به توصیه او عمل کنید. اغلب اوقات این کار در مکانی که تعویض روغن انجام می‌‌دهند صورت می‌‌پذیرد. از آنجایی که تکنسین در زیر کاپوت شما قرار می‌‌گیرد، برای او راحت است که از تمام روغن‌‌های خودرو شما نمونه‌‌گیری کند و آنها را مورد آزمایش قرار دهد.

همانند اهمیت روغن موتور، روغن ترمز نیر برای توقف خودرو حیاتی است اما آنطور که باید مورد توجه قرار نمی‌‌گیرد.

 

منبع: چطورپدیا

مزایا و معایب تعویض ترمزها در منزل 

اگر خودتان با نحوه کار ترمز آشنایی داشته و یا کسی را می‌‌شناسید که مایل است تخصص خودش در این زمینه را به صورت رایگان با شما به اشتراک بگذارد، با این کار می‌‌توانید از صرف هزینه زیاد برای تعویض لنت‌‌های ترمز و دیسک (روتور) در وسیله نقلیه خود، جلوگیری کنید؛ اما قبل از شروع کار باید بدانید که مشکل از کجاست، چون درغیر این‌‌صورت هم هزینه و هم وقت‌تان را هدر می‌‌دهید. سیستم‌‌های ترمز مدرن پیچیده هستند، در حالی که تعویض لنت ترمز و دیسک شما یک فرآیند نسبتا ساده است و البته اگر ندانید چه کاری انجام می‌‌دهید، ممکن است با مشکل مواجه شوید.

هزینه لنت‌‌های ترمز، روتور، کالیپر و دیگر قطعات با توجه به مدل خودرو و برندی که از آن استفاده می‌‌کنید، طیف گسترده‌‌ای دارند. انجام این کار توسط شما نیز به این معنی است که باید قطعات را خودتان انتخاب کرده و اینکه شما مسئول کنترل کیفیت آن‌‌ها بوده و باید انجام آن را در برنامه‌‌تان جای دهید. اگر در مورد انجام کار ترمز خود فکر کرده‌‌اید و وسیله نقلیه‌‌تان دارای ترمزهای دیسکی است، به وسایل زیر برای انجام کار نیاز دارید:

• روغن ترمز
• لنت‌‌های ترمز
• روتورهای ترمز (به نام دیسک ترمز شناخته می‌‌شود.)
• گریس ترمز

شما همچنین به یک گیره C شکل یا یک ابزار مخصوص ترمز برای فشردن پیستون‌‌ها در کالیپرهای ترمز نیاز دارید تا لنت های قدیمی ترمز را بردارید. سرویس ترمز کار ساده‌‌ای به نظر می‌‌رسد. تمام کارهایی که باید انجام دهید این است؛ ماشین را بر روی جک بگذارید، از پایه جک برای افزایش ایمنی استفاده کنید، چرخ را بردارید، لنت‌‌ها و احتمالا روتورها را جایگزین کرده و سپس روغن ترمز را اضافه کنید.

متاسفانه تعمیر ترمز کمی پیچیده تر از آن است. اجزای سیستم ترمز دیسکی به طور مستقیم در پشت هر چرخ قرار می گیرند، و در برخی از وسایل نقلیه، فضای زیادی برای مانور وجود ندارد. از آنجا که چرخ های خودرو از روی باران، برف و سایر آلودگی‌‌ها می‌‌گذرند، قطعات ترمز مانند کالیپرها نیز معمولا زنگ زده و برداشتن آن‌‌ها دشوار است. این‌‌ها فقط چند مورد از مسائلی است که می‌‌تواند کار تعویض ترمز را دشوار کند.

مشکلات احتمالی در ارتباط با تعویض ترمز در منزل

اگر تعویض ترمزها همیشه به سادگی تعویض قطعات قدیمی با جدید و اضافه کردن کمی روغن ترمز بود، به هر کسی با مهارت‌‌های مکانیکی جزئی توصیه می‌‌کردیم که خودش تعویض ترمزهایش را انجام دهد. تعمیرات ترمز، هر چند، همیشه به سادگی برداشتن و جایگزین کردن لنت‌‌ها و دیسک‌ها نیست و کمی بیشتر از تعویض صحیح روغن ترمز شما را درگیر می‌‌کند. نصب لنت‌‌های ترمز جدید می‌‌تواند به سرعت تبدیل به یک پروژه پیچیده‌‌تر از پیش‌بینی شما شود.

برای مثال، لنت‌‌های ساییده شده ناهموار می‌‌تواند نتیجه‌‌ی چسبیدن پین‌‌های لغزشی کالیپر باشد. کالیپرها خود نیازمند تمیزکاری، روانکاری یا تعویض هستند و حرکت بیش از حد عادی پدال ترمز، ممکن است ناشی از هوای موجود در لوله‌‌های ترمز هیدرولیک باشد و نه اصطکاک و سایش لنت‌‌ها. ممکن است نیازمند تعویض بخش‌‌های دیگری مثل سیلندر اصلی، کالیپر ترمز یا پیستون شوید. اگر متوجه شوید که صدای گوش‌‌خراش ناشی از روتور بوده و از لنت‌‌های ساییده شده نیست، تعویض ساده لنت‌‌های ترمز می‌‌تواند به کار پیچیده‌‌تری تبدیل گردد. اگر کار را تمام کردید و متوجه شدید که پدال ترمز هنوز به خوبی عمل نمی‌‌کند یا صدای گوش‌‌خراش و جیغ مانندی هنگام رانندگی می‌‌شنوید، ممکن است لازم باشد تا مراحل را از ابتدا دوباره انجام دهید تا بفهمید کدام قسمت را اشتباه انجام داده‌‌اید. ممکن است فقط به افزودن روغن ترمز یا گریس برای کاهش اصطکاک نیاز داشته باشید یا شاید لازم باشد تا مشکل عمیق‌‌تری را در سیستم ترمز تشخیص دهید.

اگر دانش لازم برای تشخیص آنچه ممکن است اشتباه بوده و یا استفاده صحیح از ابزارها و تجربه کافی برای انجام درست کار را ندارید، ممکن است زمان و پول‌تان را با تعویض قطعاتی که معمولاً احتمال خرابی بیشتری دارند، هدر دهید. شما ممکن است وسیله نقلیه خود را بهتر از هر کسی بشناسید، اما یک مکانیک خوب احتمالا اطلاعات بیشتری در زمینه ترمز نسبت به شما دارد. خواه شما یک مکانیک محلی یا یک شرکت بزرگ تعمیر خودرو را انتخاب کنید، تعمیرگاه‌‌ها نیز کار خود و همچنین اجزای نصب شده را تضمین می‌‌کنند، بنابراین اگر چیزی بعد از تعمیر ترمز درست به نظر نرسد، آنها معمولا پشت آن ایستاده و مشکلات را برطرف می‌‌کنند.

اگر قصد دارید این کار را خود انجام دهید، مطمئن شوید که به دلایل اصلی مشکل ترمز خود توجه می‌‌کنید و قبل از خرید قطعات جدید، اطمینان حاصل نمایید که آیا لنت‌‌ها، روتورها و بخش‌‌های دیگر واقعا نیاز به تعویض دارند یا خیر. مهم‌‌تر از همه، محدودیت‌‌های خود را بشناسید، زیرا که ترمز وسیله‌‌ای برای توقف خودرو است و نباید اشتباه خطرناکی در قبال آن مرتکب شوید.

 

منبع: چطورپدیا

چه زمانى باید لنت ترمز خودرو تعویض شود؟

درست همانند مصرف سوخت که وابسته به مسیر و نحوه رانندگی است،  این اتفاق برای عمر لنت‌‌های ترمز نیز (یا کفشک ترمز) نیز صادق است. لنت‌‌ها همان مواد اصطکاکی هستند که برای توقف خودرو به روی دیسک فلزی (روتور) یا کاسه ترمز فشرده می شوند. لنت‌ها چه مدت دوام خواهند آورد؟ به عوامل زیادی وابسته است.

اگر شما فقط ۱۳۰۰۰ کیلومتر در سال رانندگی می‌‌کنید اما در مناطق شهری شلوغ مثل تهران، اهواز یا مشهد، در مقایسه با کسی که ۴۵۰۰۰ کیلومتر در سال رانندگی می‌کند اما در شهرهای کم جمعیت‌تر و با جاده‌های صاف‌تر، بیشتر و زودتر به تعویض لنت‌ها یا کفشک‌های ترمز نیاز پیدا خواهید کرد. شما از ترمز خود در مناطق شهری در مقایسه با بزرگراه‌های روستایی، به مراتب بیشتر استفاده می‌‌کنید.

متاسفانه هیچ زمانبندی مشخصی وجود ندارد که به شما بگوید کی زمان تعویض لنت‌‌های ترمز است، بنابراین لازم است به گوش‌‌های خود و توصیه‌‌های یک تکنسین خودرو باتجربه اعتماد کنید. اکثر وسایل نقلیه باید جای چرخ‌‌های خود را حداقل هر شش ماه عوض کنند و این زمان مناسبی است که ترمزها نیز بررسی شوند. یک مکانیک می‌‌تواند ضخامت لنت‌‌ها و شرایط کالیپرها و کاسه‌‌ی ترمز را برای شناسایی عیب و خرابی بررسی کند.

بسیاری از خودروها مجهز به سنسوری هستند که زمانی که لنت‌‌ها نیاز به تعویض دارند با دیسک سایش پیدا می‌‌کند یا زمانی که در بعضی وسایل ترمز بریده می‌‌شود، راننده صدای گوش‌‌خراش تیزی را در این هنگام می‌‌شنود. برخی خودروها سنسور ضعف ترمز الکترونیکی دارند که وقتی لنت‌‌ها به حداقل ضخامت برسد، به راننده اخطار می‌‌دهد، اما این ویژگی در خودروهای گران وجود دارد. پس بهتر است به معاینه منظم ترمز اعتماد کنید تا اخطار خود خودرو.

این سنسورها در همه خودروها یا لزوما در هر چرخ وجود ندارد، پس راننده باید به صدای سایش فلز به فلز (اغلب نشانه‌ای است که لنت‌‌ها به طور کامل تمام شده‌‌اند) و سر و صداهای دیگر که نشانگر عیب و خرابی است، توجه کنند. برخی صداهای ضعیف با تمیز کردن ترمز از بین می‌‌روند اما سر و صداهای مداوم و واضح معمولا به معنی عیب و خرابی برخی بخش‌‌ها است.

اگر پدال ترمز در هنگام ترمز گرفتن تحت فشار کم یا متوسط، جهش و حرکت منظمی از خود نشان دهد، می‌‌تواند نشان‌‌دهنده خرابی یا تاب دیسک باشد. اگر خودرو شما دارای سیستم ترمز ضد قفل باشد، لرزش پدال تحت ترمز ناگهانی طبیعی است، که این سیستم ترمز ضد قفل در امریکا برای خودروهای تولیدی پس از سال ۲۰۱۲ اجباری شده است. اگر در هنگام ترمز، فرمان یا ماشین به یک سمت کشیده شود، ممکن است نشان دهنده یک خرابی یا ضعف لنت جلویی باشد.

از علائم دیگر، می‌‌توان به مسافت توقف طولانی‌‌تر (هنگام ترمز گرفتن) اشاره کرد یا اینکه هنگام ترمز گرفتن پای شما پایین‌‌تر از حد عادی رفته و به کف ماشین نزدیک‌‌تر شود. از آنجایی که لنت‌‌های ترمز به تدریج معیوب می‌‌شوند، ممکن است کاهش عملکرد را متوجه نشوید، بنابراین در این هنگام چشمان باتجربه یک مکانیک می‌‌تواند به شما کمک کند.

اکثر اتومبیل‌‌ها دارای چراغ هشدار ترمز هستند که هر بار که خودرو را روشن می‌‌کنید، برای چند لحظه روشن می‌‌شوند. اگر این چراغ در هنگام رانندگی روشن شود، بدین معنی است که روغن ترمز شما کم است و این می‌‌تواند به دلیل نشتی یا مشکلی در سیلندر اصلی ترمز باشد. توجه کنید که ممکن است این چراغ هشدار برای ترمز دستی نیز مشترک باشد و این با چراغی که هنگام از دست دادن عملکرد ABS روشن می‌‌شود، متفاوت است.

برخی خودروهای جدید و کامیون‌‌های سبک دارای ترمزهای صفحه‌‌ای جلو نیز هستند. اکثر آنها دیسک‌‌های عقبی نیز دارند، اگرچه برخی خودروهای ارزان‌‌تر هنوز از ترمزهای کاسه‌‌ای عقب استفاده می‌‌کنند. در مورد ترمزهای دیسکی، عمل رایجی است که فقط لنت‌‌های ترمز را جایگزین کرد و در صورت لزوم سطح دیسک‌ها را دوباره تنظیم کرد تا سطح آن صاف و هموار شود.

در سالهای اخیر بیشتر خودروسازها به استفاده از دیسک‌هایی روی آورده‌‌اند که سبک‌تر و باریک‌تر بوده تا وزن را کاهش داده و در هزینه صرفه‌‌جویی کنند. دیسک‌‌ها به منظور استفاده برای دو یا سه بار تنظیم سطح ساخته شده‌‌اند اما تعجب نکنید وقتی که زمان تعویض لنت ترمز برسد به شما بگویند به دیسک‌ها تازه نیز نیاز دارید. دیسک‌های فعلی ممکن است ماده کافی برای لایه‌برداری در تنظیم سطح نداشته باشند و شاید به اندازه مدل‌‌های مربوط به ۱۰ سال قبل یا بیشتر بادوام نباشند. علاوه بر این، تعمیرگاه‌‌ها تمایل به تنظیم سطح دیسک‌ها ندارند زیرا که کاری زمانبر است. به علاوه، کیفیت کار بستگی به مهارت فردی دارد که آن را انجام می‌‌دهد. درعوض، برای تعمیرگاه‌‌ها، سریع‌‌تر، آسان‌‌تر و سودآورتر است که هنگام تعویض لنت‌‌ها، دیسک‌های جدیدی نیز نصب کنند.

 

منبع: چطورپدیا

زمان مناسب تعویض روغن موتور خودرو

اگر رانندگی می‌‌کنید، احتمالا به شما گفته شده که باید هر ۵۰۰۰ کیلومتر روغن موتور را عوض کنید. این به عنوان یک استاندارد پذیرفته شده است، اما آیا واقعا لازم است دقیقا پس از هر ۵۰۰۰ کیلومتر رانندگی روغن موتور را عوض کرد؟

پاسخ مشخص است و با توجه به هر سازنده خودرویی که با او صحبت کرده‌‌ایم: نه لازم نیست. حامیان اصلی برنامه تعویض روغن در هر ۵۰۰۰ کیلومتر کسانی هستند که از آن سود می‌برند: تعمیرگاه‌‌ها، تعویض روغنی‌‌ها و بخش خدمات برخی نمایندگی‌‌های خودرو. فواصل توصیه شده برای تعویض روغن از یک سازنده خودرو تا دیگری متفاوت است، پس بهتر است با راهنمای سازنده خودرو خود و توصیه های تعمیر و نگهداری آن آشنا شوید.

پس هر چند وقت باید روغن خود را عوض کنید؟

سال‌ها پیش، ایده خوبی بود که روغن موتور و فیلتر روغن خود را به طور مرتب عوض کنید، اما به دلیل پیشرفت در جنس موتور و تلورانس کمتر و همچنین روغن موتورها، اکثر تولیدکنندگان فواصل ۱۲۰۰۰ کیلومتر یا بیشتر را توصیه می‌‌کنند.

فواصل زمانی تعویض روغن خودرو از یک شرکت و موتورهای آن تا دیگری متفاوت است، بنابراین از کتابچه راهنمای سازنده یا بخش تعمیر و نگهداری کمک گرفته تا ببینید هر چند وقت روغن را عوض کنید و از چه مدل روغنی استفاده کنید. ممکن است شگفت زده شوید.

تولیدکنندگان توصیه می‌‌کنند که برای رانندگی در شرایط سخت و شدید روغن را زودتر تعویض کنید مثل یدک‌‌کشی مکرر، رانندگی‌‌هایی که شامل توقف و حرکت زیاد هستند یا رانندگی در ترافیک، رانندگی در گرما یا سرمای شدید، یا رانندگی‌‌ در مسیرهای کوتاه که موتور به دمای کاری خود نمی‌‌رسد.

خصوصیات وسایل نقلیه مدرن، آشنایی با تعمیر و نگهداری را آسان می‌‌کنند

برخی خودروها به  ویژه خودروهای گران قیمت، اطلاعات را با مانیتورهای نشان‌‌دهنده عمر روغن تجهیز کرده‌‌اند که بر اساس سرعت خودرو، دمای موتور، شرایط آب و هوایی، تعداد استارت‌‌های سرد و عوامل دیگر به مالک خودرو اطلاع می‌‌دهد که چه زمانی باید روغن را عوض کند. همه آنها می‌‌توانند نمونه‌‌هایی ذکر کنند که به گفته‌‌ی مالکان خودرو، مانیتورهای عمر روغن نشان دادند که آنها می‌‌توانند حتی در مسافتی بیشتر از فواصل توصیه شده روغن را تعویض کنند.

اگر در مورد تعویض روغن در هر ۱۶۰۰۰ مایل یا بیشتر نگران هستید، پس این کار را هر شش ماه انجام دهید، زمانی که تایرهای خود را برای جابجایی می‌‌برید، در دفترچه راهنما نیز توضیح داده شده است. برخی سازندگان خودرو می‌‌گویند، روغن خود را حداقل سالی یکبار عوض کنید، حتی اگر چراغ هشدار آن روشن نشود. در صورت تعویض روغن در فواصل طولانی‌‌تر، مهم است که سطح روغن را حداقل ماهی یکبار چک کنید تا مطمئن شوید که مقدار آن کافی است.

اما تعویض روغن ماشین پس از هر ۵۰۰۰ کیلومتر رانندگی احتمالاً اصراف پول و هزینه است. محققان محیط زیست می‌‌گویند این امر به حجم روغن مصرفی که باید بازیافت شود یا از بین برده شود نیز می‌‌افزاید.

اگر فردی که تعویض روغن را برای شما انجام می‌‌دهد به شما بگوید که قصد او از توصیه تعویض مکرر روغن فقط کمک به شما است، این نکته را در نظر بگیرید: تولیدکنندگان خودرو علاقه ندارند که خرابی زودرس موتور که ناشی از تعویض دیرهنگام روغن است را متحمل شوید. اگر این اتفاق بیفتد آنها مجبور هستند هزینه تعمیرات را به دلیل ضمانت خود پرداخت کنند و احتمالاً شما را به عنوان مشتری از دست خواهند داد. اما آنها کسانی هستند که توصیه می‌‌کنند که روغن را در فواصل طولانی‌‌تر تعویض کنید.

 

منبع: چطورپدیا

تنظیم موتور خودرو در منزل

تنظیم موتور یک سرویس قدیمی است که شامل تعویض قطعات بوده تا سیستم احتراق و سوخت‌‌رسانی برای عملکرد بهینه موتور و حداکثر بازده تنظیم گردند. تنظیم موتور سنتی چندین سال است که دیگر وجود ندارد و ضروری نیست. خدمات تنظیم موتورامروزی شامل تعویض شمع‌‌ها و فیلتر هوای کابین است که هر دو آنها همانند بررسی فشار تایر یا تعویض روغن، بخشی از برنامه تعمیر و نگهداری خودرو هستند. خدمات تنظیم موتور امروزی چیزی شبیه چکاپ برای ماشین شما است.

برای مثال شمع‌‌ها هر ۱۶۰۰۰۰ کیلومتر جایگزین می‌‌شوند. سازمان محافظت از محیط زیست  و واحد انرژی می‌‌گویند که تعویض فیلتر هوای مسدود، مصرف سوخت را بهبود نمی‌‌بخشد اما می‌‌تواند شتاب را ۶ تا ۱۱ درصد بهبود بخشد. این سازمان‌ها از منافع ناشی از شمع‌‌های تازه چیزی نمی‌‌گویند اما رایانه‌‌هایی که موتورهای امروزی را کنترل می‌‌کنند، ترکیب سوخت و هوا و زمانبندی جرقه‌‌زنی را تنظیم می‌‌کنند تا عیب‌‌ها و خرابی‌‌هایی نظیر از بین رفتن الکترودهای شمع‌‌ها را جبران کنند.

با این حال برخی صاحبان خودرو، خود را موظف کرده‌‌اند که موتور خودرو را به طور متناوب تنظیم کنند. اما آنچه در حقیقت اتفاق می‌افتد این است که تکنسین‌‌ها سیستم‌‌های سوخت‌‌رسانی، احتراق و انتشار را بررسی و آزمایش می‌‌کنند تا شیلنگ‌‌های خلاء معیوب، سنسورهای اکسیژن و بخش‌‌های مختلفی که می‌‌توانند به عملکرد خودرو آسیب برسانند را بیابند. برای مثال، در ماشین‌های گران قیمت، یک سنسور اکسیژن بد می‌‌تواند اطلاعات اشتباهی به رایانه‌‌های موتور بدهد و صرفه‌‌جویی در سوخت را تا ۴۰ درصد کاهش داده و از بین ببرد.

برای تنظیم موتور سوال نپرسید، فقط برنامه تعمیر و نگهداری خودرو خود را دنبال کنید

سرویس و بازرسی دوره‌‌ای خودرو، راهی خوب برای افزایش طول عمر و حفظ کارایی آن است. با اینحال اگر وارد تعمیرگاه شوید و بخواهید موتور خود را تنظیم کنید، نشان می‌‌دهد که شما هنوز در قرن گذشته زندگی می‌‌کنید و هیچ اطلاعاتی راجع به نیازهای خودرو خود ندارید و همچنین نشان می‌‌دهد پول اضافه دارید. برخی افراد در تعمیرات خودرو از این فرصت‌‌ها حداکثر استفاده را می‌‌برند.

به دفترچه راهنما خودرو خود یا برنامه تعمیر و نگهداری نگاه کنید تا دریابید سازندگان چه توصیه‌‌ای می‌‌کنند، و ببینید آیا می‌‌توانید واژه تنظیم موتور را پیدا کنید یا خیر. برای مثال، ما به راهنمای تعمیر و نگهداری یک خودروی خاص ممکن است برای تنظیم موتور، جایگزینی فیلتر هوای موتور هر ۵۰۰۰۰ کیلومتر و تعویض شمع‌‌ها در هر ۱۶۰۰۰۰ کیلومتر باشد.

 

منبع: چطورپدیا

علائم یک سنسور اکسیژن خراب یا مشکل دار

علائم یک سنسورش اکسیژن خراب یا مشکل‌دار می‌تواند روشن شدن چراغ موتور، استفاده‌ی بی‌رویه از بنزین یا گاز و همچنین توقف و خاموشی سخت باشد.

سنسور اکسیژن در خودروی شما، نقش اندازه‌گیری سطح اکسیژن موجود در اگزوز و سوخت موتور را دارد. این اطلاعات به وسیله‌ی سیستم رانش خودرو استفاده می‌شود تا در زمان مناسب، میزان دقیقی از هوا را به موتور و سوخت برساند. این سنسور که در سیستم اگزوز تعبیه‌ شده است، به بنزین اجازه‌ی ورود می‌دهد و با زمان‌بندی صحیح خود، مقدمات کارکرد صحیح موتور و کنترل دفع و جذب ماشین را فراهم می‌کند. سنسور اکسیژن اطلاعات خودرو را به سیستم رانش خودرو می‌فرستد تا میزان هوای وارد شده به سوخت را محاسبه کند. یک سنسور اکسیژن نامناسب، تأثیرات منفی بسیاری بر روی حوزه‌ی دفع و جذب خودرو و همچنین عملکرد موتور دارد. در ادامه، به سه علامت بسیار مهم برای خرابی سنسور اکسیژن می‌پردازیم.

۱- چراغ موتور را بررسی کنید

اولین خط دفاعی هر خودرویی، چراغ چک موتور است. چراغ چک موتور در مواقعی که سنسور اکسیژن شما دچار مشکل شده باشد، به شما اطلاع می‌دهد. به محض روشن شدن چراغ چک خودرو، با یک تکنسین حرفه‌ای خودرو تماس گرفته و از او درخواست بررسی کنید. چراکه این چراغ می‌تواند دلایل زیادی برای روشن شدن داشته باشد و وقتی بررسی مورد نظر صورت بگیرد، دلیل اصلی مشکل پیدا می‌شود. اگر سوخت و ساز ماشین دچار مشکل شده، احتمال زیادی وجود دارد که خرابی از سنسور اکسیژن باشد.

۲- مصرف بالای سوخت و بوی تخم‌مرغ فاسد شده

اگر سنسور اکسیژن شما دچار مشکل باشد، سیستم مصرف سوخت و سوخت‌رسانی به‌هم می‌ریزد. اگر یک سنسور اکسیژن مشکل‌دار در این سیستم اختلال ایجاد کند، یعنی به طور مثال مقدار سوخت کمی را برساند، یا بر عکس، سوخت بیش از حدی را به موتور برساند، در این صورت مصرف سوخت ماشین بالا می‌رود. در زمانی که سوخت بیش از حد به موتور می‌رسد، نوعی بوی سولفوریک، شبیه به بوی تخم‌مرغ فاسد شده پراکنده می‌شود و یا ممکن است دود سیاهی از اگزوز ماشین خارج شود. اگر خودتان به شخصه بنزین می‌زنید یا مخزن گاز خودروی‌تان را پر می‌کنید، یادداشتی از مقدار استفاده و تعداد آن داشته باشید. اگر این مقدار بیش از درصد عادی بود، در اولین فرصت با یک مکانیک حرفه‌ای تماس بگیرید.

۳- مشکلاتی در روشن و خاموش شدن خودرو

در همین حین که سنسور اکسیژن شما دچار مشکل شده، ممکن است متوجه شوید که روند روشن شدن خودروی‌تان سخت‌تر از قبل شده و گاهی خود به خود خاموش می‌شود. همچنین ممکن است مشکلات دیگری را در موتور خود مشاهده کنید، مشکلات و اختلالاتی مانند از دست دادن قدرت، ریپ زدن و خاموش شدن. از آنجایی که سنسور اکسیژن کنترل زمان‌بندی موتور، رفت و آمد سوخت و میزان هوای سوخت را تنظیم می‌کند، اختلال در سنسور می‌تواند در این عملکردها نیز مشکل ایجاد کند.

زمان مناسب برای تعویض سنسور اکسیژن

اگر خودروی شما در حدود ۱۵ سال پیش ساخته شده، باید سنسور اکسیژن خود را پس از ۹۰۰۰۰ تا ۱۵۰۰۰۰ کیلومتر تعویض کنید. این سنسور بعد از این مقدار مسافت، عمر مفید خود را از دست می‌دهد و نیاز به تعویض دارد. تعویض یک سنسور اکسیژن دارای مشکل یا حتی خراب، سطح اختلال موتور و همچنین آلودگی هوا را کاهش می‌دهد و اجازه می‌دهد که موتورتان، روان و صحیح کار کند. همین که متوجه چراغ چک موتورتان، مصرف سوخت بالای خودروی‌تان یا خاموشی ناگهانی آن شدید، به مکانیک مراجعه کنید و درخواست تعویض سنسور اکسیژن را بدهید. با این کار موتور خودروی‌تان برای مدت طولانی، روان و بدون مشکل کار خواهد کرد.

 

منبع: چطورپدیا

واکنش مناسب رانندگان به ماشین‌ های اضطراری

زمانی که یکی از ماشین‌های اضطراری (آمبولانس ها یا ماشین های آتش نشانی و پلیس) در مسیر شما قرار می‌گیرد، باید بدانید که چگونه و چطور ماشین خود را کنار زده و راه را در اختیار آن‌ها قرار دهید.

آژیرها، نورها و ماشین‌هایی که سرعت و مسیر حرکت خود را تغییر می‌دهند. هر راننده‌ای با این اوضاع روبه‌رو شده و به نوعی سهم خود را در کمک به این افراد ادا کرده است. خودروهای اضطراری شامل آمبولانس‌ها، ماشین‌های سواری و سنگین آتش‌نشانی، ماشین‌های پلیس و ماشین‌های شخصی و عادی‌ هستند که صرفاً برای استفاده در چنین موقعیت‌هایی ساخته شده‌اند. در مواقع اضطراری، این خودروها آژیر و چراغ خود را روشن می‌کنند تا به هر عابری اطلاع داده و درخواست فضا برای رد شدن بکنند. خودروهای اضطراری باید در سریع‌ترین زمان ممکن به مقصد خود برسند. آن‌ها اجازه دارند تا از چراغ قرمز عبور کنند، شانه‌به‌شانه‌ی ماشین‌هایی که از روبه‌رو می‌آیند، رانندگی کنند، سرعت‌شان را از حد مجاز بالاتر ببرند و هر کاری که لازم است را برای رسیدن به موقع به مقصد انجام دهند. البته تمامی این کارها باید در سایه‌ی تضمین امنیت دیگران انجام شود.

برای اینکه به خودروهای اضطراری کمک کنیم و اجازه بدهیم که کارشان را به درستی انجام دهند، در صورت دیدن و یا شنیدن صدای آنها باید بدانیم که چه کارهایی انجام دهیم. اگرچه که ممکن است قوانین راهنمایی و رانندگی در مناطق مختلف فرق کنند، اما صدای آژیر معنی یکسانی را در تمام جهان دارد:

• به گوش باشید. این واژه برای تمامی رانندگان شناخته شده است، بدین معنی که چشم‌ها و گوش‌های خود را به روی جاده متمرکز کنند تا هر نوع صدا و یا نور آژیری را در راه تشخیص دهند. اگر متوجه صدا یا نور مشابهی شدید، شیشه‌ی پنجره را پایین کشیده و به دنبال منبع دقیق صدا بگردید، البته حواستان به جاده هم باشد!

• بررسی شرایط. از تمام آینه‌های موجود در خودرو کمک بگیرید تا بتوانید سرعت خودروی اضطراری مورد نظر را محاسبه کنید و زمان مناسب برای کنار زدن را متوجه شوید.
• واکنش. بهترین محاسبه‌ی خود را برای یافتن مکان و زمان مناسب برای کنار زدن انجام دهید. قبل از کنار زدن به تمام جهات و مسیرهای مناسب دقت کنید و به هیچ وجه راهنما زدن را فراموش نکنید. از ترمزهای ناگهانی به شدت پرهیز کنید.
• برگشت به جاده. پس از رد شدن خودروی اضطراری، دوباره به جاده برگردید؛ البته در این موقعیت نیز باید کارهای قبلی را انجام دهید، یعنی حواستان به مسیر باشد، از راهنما استفاده کرده و آرام آرام به جاده برگردید.
• بی‌دقتی ممنوع. به هیچ وجه در مکانی که فضای کافی برای رد شدن خودروی اضطراری وجود ندارد توقف نکنید. علاوه بر این، به هیچ وجه سعی نکنید برای سریع‌تر رفتن، خودروی اضطراری را دنبال کنید و یا از آن سبقت بگیرید.

قوانین بالا از جمله انتظارات منطقی و اساسی‌ هستند که به عنوان یک راننده موظف به رعایت آن‌ها هستید. شما باید بدانید که اگر یک خودروی اضطراری از پشت، روبه‌رو و یا در یک تقاطع به شما نزدیک شد و یا توقف کرد، چه واکنشی از خود نشان دهید. این چهار حالت ممکن در ادامه توضیح داده شده است:

۱- خودروی اضطراری از پشت به شما نزدیک می‌شود

در مواقعی که خودروی اضطراری از پشت به شما نزدیک می‌شود، سرعت خود را به آرامی کم کرده و به دنبال فضایی برای کنار زدن یا دوربرگردان بگردید. اگرچه واکنش ابتدایی تمام افراد این است، اما سعی نکنید به طور ناگهانی از جاده خارج شوید. اول از همه، باید حواستان به عابران پیاده، موتورسواران و یا ماشین‌های جلوی‌تان باشد. همین که راه بی‌خطری برای کنار زدن پیدا کردید، از چراغ راهنمای خودروی خود استفاده کرده و دست به کار شوید. تا زمانی که فضای کافی برای رد شدن خودروی اضطراری وجود ندارد، دوباره به جاده برنگردید. دوباره تأکید می‌کنیم، حواستان به فضای بین ماشین‌ها باشد و از چراغ راهنما استفاده کنید.

۲- خودروی اضطراری از روبه‌رو به شما نزدیک می‌شود

حتی اگر یک خودروی اضطراری از روبه‌رو به شما نزدیک شود، اولین واکنش شما کنار زدن است. مگر اینکه خطی بین شما و لاین روبه‌رویی وجود داشته باشد که در آن صورت هم ممکن است خودروی اضطراری مورد نظر، برای فرار از دام ترافیک در لاین شما تردد کند. کنار زدن، راه را برای خودروی اضطراری باز خواهد کرد. به علاوه، شما که نمی‌خواهید خودروی اضطراری از لاین شما آن هم رودررو به سمت شما حرکت کند، این مسئله نه برای شما امنیت دارد و نه برای خودروی اضطراری.

همان‌طور که در حالت قبل گفته شد، با رعایت نکات ایمنی کنار بزنید.

۳- خودروی اضطراری هم‌زمان با شما در یک تقاطع نزدیک می‌شود

واکنش شما در لحظه‌ی دیدن یک خودروی اضطراری در تقاطع خیابان‌ها، بستگی به این دارد که در حال حرکت باشید یا در حالت توقف. اگر در حال توقف هستید و فضای کافی برای دور زدن خودروی اضطراری به سمت شما وجود دارد، پس متوقف بمانید. حتی اگر چراغ راهنمایی به رنگ سبز درآمد هم همین کار را انجام دهید. ممکن است عابرانی در حال رفت و آمد بر روی خط عابر پیاده باشند و از قضا خودروی اضطراری از همین فرصت برای رفت و آمد استفاده کند.

اگر در هنگام عبور از یک تقاطع، خودروی اضطراری به شما نزدیک شد (از هر سمتی)، اقدام به بیشتر کردن سرعتتان نکنید؛ و به هیچ وجه هم نباید در میان یک تقاطع ترمز کنید؛ به حرکت خود ادامه دهید، سپس در یک مکان مناسب کنار بزنید تا خودروی اضطراری رد شود. سعی نکنید به محض سبز شدن چراغ حرکت کرده و یا برای رد شدن از چراغ قرمز با یکدیگر رقابت کنید.

۴- خودروی اضطراری‌ که در جاده توقف کرده است

خودروی اضطراری‌ که در جاده توقف کرده باشد، قطعاً چراغ‌های خود را برای هشدار دادن روشن نگه داشته و حتماً حادثه‌ای در آن منطقه رخ داده است. سرعت‌تان را کم کنید و در صورت وجود فضای کافی، لاین خود را تغییر دهید. در برخی کشورهای دنیا قانون چنین است که باید سرعت خود را بیست کیلومتر کمتر از سرعت مجاز جاده کنید. در هر حال و به صورت عمومی، اگر فضای کافی وجود داشت، می‌توانید اقدام به کنار زدن کنید. در هنگام تغییر لاین یا وجود مانع، از علائم هشدار استفاده کنید. نگرانی اصلی شما باید این باشد که به خودروی اضطراری و کارکنان آن، فضای کافی برای انجام وظیفه‌شان دهید.

کاری که باید در هنگام دیدن یک خودروی اضطراری انجام دهیم

وقتی که ماشین پلیس، کامیون‌های آتش‌نشانی، آمبولانس یا هر نوع خودروی اضطراری دیگری را می‌بینید، گوش به زنگ بوده و حرکت بعدی خود را با دقت انتخاب کنید. به علاوه‌ی آژیر و مراحل ذکر شده، این نکات را نیز در ذهن داشته باشید:

در حدود ۹۰ تا ۱۵۰ متر، عقب‌تر از خودروی اضطراری قرار بگیرید؛ دنبال هیچ‌کدام از آن‌ها نیفتید. از چراغ‌های راهنمای خود در هنگام کنار زدن استفاده کنید تا امنیت لازم برقرار شود. در هنگام کنار زدن، حواستان باشد که آیا خودروی اضطراری دیگری نیز در حال نزدیک شدن است یا خیر. ممکن است تنها کار مورد نیاز شما این باشد که در لاین مورد نظرتان بمانید و سرعت‌تان را تغییر ندهید. خودروهای اضطراری لوازم مورد نیاز برای رسیدگی به هر نوع فاجعه یا مشکلی را دارند. انجام هر یک از این نکات می‌تواند به نجات دادن یک فرد منجر شود.

 

منبع: چطورپدیا