تنظیم موتور خودرو در منزل

تنظیم موتور یک سرویس قدیمی است که شامل تعویض قطعات بوده تا سیستم احتراق و سوخت‌‌رسانی برای عملکرد بهینه موتور و حداکثر بازده تنظیم گردند. تنظیم موتور سنتی چندین سال است که دیگر وجود ندارد و ضروری نیست. خدمات تنظیم موتورامروزی شامل تعویض شمع‌‌ها و فیلتر هوای کابین است که هر دو آنها همانند بررسی فشار تایر یا تعویض روغن، بخشی از برنامه تعمیر و نگهداری خودرو هستند. خدمات تنظیم موتور امروزی چیزی شبیه چکاپ برای ماشین شما است.

برای مثال شمع‌‌ها هر ۱۶۰۰۰۰ کیلومتر جایگزین می‌‌شوند. سازمان محافظت از محیط زیست  و واحد انرژی می‌‌گویند که تعویض فیلتر هوای مسدود، مصرف سوخت را بهبود نمی‌‌بخشد اما می‌‌تواند شتاب را ۶ تا ۱۱ درصد بهبود بخشد. این سازمان‌ها از منافع ناشی از شمع‌‌های تازه چیزی نمی‌‌گویند اما رایانه‌‌هایی که موتورهای امروزی را کنترل می‌‌کنند، ترکیب سوخت و هوا و زمانبندی جرقه‌‌زنی را تنظیم می‌‌کنند تا عیب‌‌ها و خرابی‌‌هایی نظیر از بین رفتن الکترودهای شمع‌‌ها را جبران کنند.

با این حال برخی صاحبان خودرو، خود را موظف کرده‌‌اند که موتور خودرو را به طور متناوب تنظیم کنند. اما آنچه در حقیقت اتفاق می‌افتد این است که تکنسین‌‌ها سیستم‌‌های سوخت‌‌رسانی، احتراق و انتشار را بررسی و آزمایش می‌‌کنند تا شیلنگ‌‌های خلاء معیوب، سنسورهای اکسیژن و بخش‌‌های مختلفی که می‌‌توانند به عملکرد خودرو آسیب برسانند را بیابند. برای مثال، در ماشین‌های گران قیمت، یک سنسور اکسیژن بد می‌‌تواند اطلاعات اشتباهی به رایانه‌‌های موتور بدهد و صرفه‌‌جویی در سوخت را تا ۴۰ درصد کاهش داده و از بین ببرد.

برای تنظیم موتور سوال نپرسید، فقط برنامه تعمیر و نگهداری خودرو خود را دنبال کنید

سرویس و بازرسی دوره‌‌ای خودرو، راهی خوب برای افزایش طول عمر و حفظ کارایی آن است. با اینحال اگر وارد تعمیرگاه شوید و بخواهید موتور خود را تنظیم کنید، نشان می‌‌دهد که شما هنوز در قرن گذشته زندگی می‌‌کنید و هیچ اطلاعاتی راجع به نیازهای خودرو خود ندارید و همچنین نشان می‌‌دهد پول اضافه دارید. برخی افراد در تعمیرات خودرو از این فرصت‌‌ها حداکثر استفاده را می‌‌برند.

به دفترچه راهنما خودرو خود یا برنامه تعمیر و نگهداری نگاه کنید تا دریابید سازندگان چه توصیه‌‌ای می‌‌کنند، و ببینید آیا می‌‌توانید واژه تنظیم موتور را پیدا کنید یا خیر. برای مثال، ما به راهنمای تعمیر و نگهداری یک خودروی خاص ممکن است برای تنظیم موتور، جایگزینی فیلتر هوای موتور هر ۵۰۰۰۰ کیلومتر و تعویض شمع‌‌ها در هر ۱۶۰۰۰۰ کیلومتر باشد.

 

منبع: چطورپدیا

علائم یک سنسور اکسیژن خراب یا مشکل دار

علائم یک سنسورش اکسیژن خراب یا مشکل‌دار می‌تواند روشن شدن چراغ موتور، استفاده‌ی بی‌رویه از بنزین یا گاز و همچنین توقف و خاموشی سخت باشد.

سنسور اکسیژن در خودروی شما، نقش اندازه‌گیری سطح اکسیژن موجود در اگزوز و سوخت موتور را دارد. این اطلاعات به وسیله‌ی سیستم رانش خودرو استفاده می‌شود تا در زمان مناسب، میزان دقیقی از هوا را به موتور و سوخت برساند. این سنسور که در سیستم اگزوز تعبیه‌ شده است، به بنزین اجازه‌ی ورود می‌دهد و با زمان‌بندی صحیح خود، مقدمات کارکرد صحیح موتور و کنترل دفع و جذب ماشین را فراهم می‌کند. سنسور اکسیژن اطلاعات خودرو را به سیستم رانش خودرو می‌فرستد تا میزان هوای وارد شده به سوخت را محاسبه کند. یک سنسور اکسیژن نامناسب، تأثیرات منفی بسیاری بر روی حوزه‌ی دفع و جذب خودرو و همچنین عملکرد موتور دارد. در ادامه، به سه علامت بسیار مهم برای خرابی سنسور اکسیژن می‌پردازیم.

۱- چراغ موتور را بررسی کنید

اولین خط دفاعی هر خودرویی، چراغ چک موتور است. چراغ چک موتور در مواقعی که سنسور اکسیژن شما دچار مشکل شده باشد، به شما اطلاع می‌دهد. به محض روشن شدن چراغ چک خودرو، با یک تکنسین حرفه‌ای خودرو تماس گرفته و از او درخواست بررسی کنید. چراکه این چراغ می‌تواند دلایل زیادی برای روشن شدن داشته باشد و وقتی بررسی مورد نظر صورت بگیرد، دلیل اصلی مشکل پیدا می‌شود. اگر سوخت و ساز ماشین دچار مشکل شده، احتمال زیادی وجود دارد که خرابی از سنسور اکسیژن باشد.

۲- مصرف بالای سوخت و بوی تخم‌مرغ فاسد شده

اگر سنسور اکسیژن شما دچار مشکل باشد، سیستم مصرف سوخت و سوخت‌رسانی به‌هم می‌ریزد. اگر یک سنسور اکسیژن مشکل‌دار در این سیستم اختلال ایجاد کند، یعنی به طور مثال مقدار سوخت کمی را برساند، یا بر عکس، سوخت بیش از حدی را به موتور برساند، در این صورت مصرف سوخت ماشین بالا می‌رود. در زمانی که سوخت بیش از حد به موتور می‌رسد، نوعی بوی سولفوریک، شبیه به بوی تخم‌مرغ فاسد شده پراکنده می‌شود و یا ممکن است دود سیاهی از اگزوز ماشین خارج شود. اگر خودتان به شخصه بنزین می‌زنید یا مخزن گاز خودروی‌تان را پر می‌کنید، یادداشتی از مقدار استفاده و تعداد آن داشته باشید. اگر این مقدار بیش از درصد عادی بود، در اولین فرصت با یک مکانیک حرفه‌ای تماس بگیرید.

۳- مشکلاتی در روشن و خاموش شدن خودرو

در همین حین که سنسور اکسیژن شما دچار مشکل شده، ممکن است متوجه شوید که روند روشن شدن خودروی‌تان سخت‌تر از قبل شده و گاهی خود به خود خاموش می‌شود. همچنین ممکن است مشکلات دیگری را در موتور خود مشاهده کنید، مشکلات و اختلالاتی مانند از دست دادن قدرت، ریپ زدن و خاموش شدن. از آنجایی که سنسور اکسیژن کنترل زمان‌بندی موتور، رفت و آمد سوخت و میزان هوای سوخت را تنظیم می‌کند، اختلال در سنسور می‌تواند در این عملکردها نیز مشکل ایجاد کند.

زمان مناسب برای تعویض سنسور اکسیژن

اگر خودروی شما در حدود ۱۵ سال پیش ساخته شده، باید سنسور اکسیژن خود را پس از ۹۰۰۰۰ تا ۱۵۰۰۰۰ کیلومتر تعویض کنید. این سنسور بعد از این مقدار مسافت، عمر مفید خود را از دست می‌دهد و نیاز به تعویض دارد. تعویض یک سنسور اکسیژن دارای مشکل یا حتی خراب، سطح اختلال موتور و همچنین آلودگی هوا را کاهش می‌دهد و اجازه می‌دهد که موتورتان، روان و صحیح کار کند. همین که متوجه چراغ چک موتورتان، مصرف سوخت بالای خودروی‌تان یا خاموشی ناگهانی آن شدید، به مکانیک مراجعه کنید و درخواست تعویض سنسور اکسیژن را بدهید. با این کار موتور خودروی‌تان برای مدت طولانی، روان و بدون مشکل کار خواهد کرد.

 

منبع: چطورپدیا

واکنش مناسب رانندگان به ماشین‌ های اضطراری

زمانی که یکی از ماشین‌های اضطراری (آمبولانس ها یا ماشین های آتش نشانی و پلیس) در مسیر شما قرار می‌گیرد، باید بدانید که چگونه و چطور ماشین خود را کنار زده و راه را در اختیار آن‌ها قرار دهید.

آژیرها، نورها و ماشین‌هایی که سرعت و مسیر حرکت خود را تغییر می‌دهند. هر راننده‌ای با این اوضاع روبه‌رو شده و به نوعی سهم خود را در کمک به این افراد ادا کرده است. خودروهای اضطراری شامل آمبولانس‌ها، ماشین‌های سواری و سنگین آتش‌نشانی، ماشین‌های پلیس و ماشین‌های شخصی و عادی‌ هستند که صرفاً برای استفاده در چنین موقعیت‌هایی ساخته شده‌اند. در مواقع اضطراری، این خودروها آژیر و چراغ خود را روشن می‌کنند تا به هر عابری اطلاع داده و درخواست فضا برای رد شدن بکنند. خودروهای اضطراری باید در سریع‌ترین زمان ممکن به مقصد خود برسند. آن‌ها اجازه دارند تا از چراغ قرمز عبور کنند، شانه‌به‌شانه‌ی ماشین‌هایی که از روبه‌رو می‌آیند، رانندگی کنند، سرعت‌شان را از حد مجاز بالاتر ببرند و هر کاری که لازم است را برای رسیدن به موقع به مقصد انجام دهند. البته تمامی این کارها باید در سایه‌ی تضمین امنیت دیگران انجام شود.

برای اینکه به خودروهای اضطراری کمک کنیم و اجازه بدهیم که کارشان را به درستی انجام دهند، در صورت دیدن و یا شنیدن صدای آنها باید بدانیم که چه کارهایی انجام دهیم. اگرچه که ممکن است قوانین راهنمایی و رانندگی در مناطق مختلف فرق کنند، اما صدای آژیر معنی یکسانی را در تمام جهان دارد:

• به گوش باشید. این واژه برای تمامی رانندگان شناخته شده است، بدین معنی که چشم‌ها و گوش‌های خود را به روی جاده متمرکز کنند تا هر نوع صدا و یا نور آژیری را در راه تشخیص دهند. اگر متوجه صدا یا نور مشابهی شدید، شیشه‌ی پنجره را پایین کشیده و به دنبال منبع دقیق صدا بگردید، البته حواستان به جاده هم باشد!

• بررسی شرایط. از تمام آینه‌های موجود در خودرو کمک بگیرید تا بتوانید سرعت خودروی اضطراری مورد نظر را محاسبه کنید و زمان مناسب برای کنار زدن را متوجه شوید.
• واکنش. بهترین محاسبه‌ی خود را برای یافتن مکان و زمان مناسب برای کنار زدن انجام دهید. قبل از کنار زدن به تمام جهات و مسیرهای مناسب دقت کنید و به هیچ وجه راهنما زدن را فراموش نکنید. از ترمزهای ناگهانی به شدت پرهیز کنید.
• برگشت به جاده. پس از رد شدن خودروی اضطراری، دوباره به جاده برگردید؛ البته در این موقعیت نیز باید کارهای قبلی را انجام دهید، یعنی حواستان به مسیر باشد، از راهنما استفاده کرده و آرام آرام به جاده برگردید.
• بی‌دقتی ممنوع. به هیچ وجه در مکانی که فضای کافی برای رد شدن خودروی اضطراری وجود ندارد توقف نکنید. علاوه بر این، به هیچ وجه سعی نکنید برای سریع‌تر رفتن، خودروی اضطراری را دنبال کنید و یا از آن سبقت بگیرید.

قوانین بالا از جمله انتظارات منطقی و اساسی‌ هستند که به عنوان یک راننده موظف به رعایت آن‌ها هستید. شما باید بدانید که اگر یک خودروی اضطراری از پشت، روبه‌رو و یا در یک تقاطع به شما نزدیک شد و یا توقف کرد، چه واکنشی از خود نشان دهید. این چهار حالت ممکن در ادامه توضیح داده شده است:

۱- خودروی اضطراری از پشت به شما نزدیک می‌شود

در مواقعی که خودروی اضطراری از پشت به شما نزدیک می‌شود، سرعت خود را به آرامی کم کرده و به دنبال فضایی برای کنار زدن یا دوربرگردان بگردید. اگرچه واکنش ابتدایی تمام افراد این است، اما سعی نکنید به طور ناگهانی از جاده خارج شوید. اول از همه، باید حواستان به عابران پیاده، موتورسواران و یا ماشین‌های جلوی‌تان باشد. همین که راه بی‌خطری برای کنار زدن پیدا کردید، از چراغ راهنمای خودروی خود استفاده کرده و دست به کار شوید. تا زمانی که فضای کافی برای رد شدن خودروی اضطراری وجود ندارد، دوباره به جاده برنگردید. دوباره تأکید می‌کنیم، حواستان به فضای بین ماشین‌ها باشد و از چراغ راهنما استفاده کنید.

۲- خودروی اضطراری از روبه‌رو به شما نزدیک می‌شود

حتی اگر یک خودروی اضطراری از روبه‌رو به شما نزدیک شود، اولین واکنش شما کنار زدن است. مگر اینکه خطی بین شما و لاین روبه‌رویی وجود داشته باشد که در آن صورت هم ممکن است خودروی اضطراری مورد نظر، برای فرار از دام ترافیک در لاین شما تردد کند. کنار زدن، راه را برای خودروی اضطراری باز خواهد کرد. به علاوه، شما که نمی‌خواهید خودروی اضطراری از لاین شما آن هم رودررو به سمت شما حرکت کند، این مسئله نه برای شما امنیت دارد و نه برای خودروی اضطراری.

همان‌طور که در حالت قبل گفته شد، با رعایت نکات ایمنی کنار بزنید.

۳- خودروی اضطراری هم‌زمان با شما در یک تقاطع نزدیک می‌شود

واکنش شما در لحظه‌ی دیدن یک خودروی اضطراری در تقاطع خیابان‌ها، بستگی به این دارد که در حال حرکت باشید یا در حالت توقف. اگر در حال توقف هستید و فضای کافی برای دور زدن خودروی اضطراری به سمت شما وجود دارد، پس متوقف بمانید. حتی اگر چراغ راهنمایی به رنگ سبز درآمد هم همین کار را انجام دهید. ممکن است عابرانی در حال رفت و آمد بر روی خط عابر پیاده باشند و از قضا خودروی اضطراری از همین فرصت برای رفت و آمد استفاده کند.

اگر در هنگام عبور از یک تقاطع، خودروی اضطراری به شما نزدیک شد (از هر سمتی)، اقدام به بیشتر کردن سرعتتان نکنید؛ و به هیچ وجه هم نباید در میان یک تقاطع ترمز کنید؛ به حرکت خود ادامه دهید، سپس در یک مکان مناسب کنار بزنید تا خودروی اضطراری رد شود. سعی نکنید به محض سبز شدن چراغ حرکت کرده و یا برای رد شدن از چراغ قرمز با یکدیگر رقابت کنید.

۴- خودروی اضطراری‌ که در جاده توقف کرده است

خودروی اضطراری‌ که در جاده توقف کرده باشد، قطعاً چراغ‌های خود را برای هشدار دادن روشن نگه داشته و حتماً حادثه‌ای در آن منطقه رخ داده است. سرعت‌تان را کم کنید و در صورت وجود فضای کافی، لاین خود را تغییر دهید. در برخی کشورهای دنیا قانون چنین است که باید سرعت خود را بیست کیلومتر کمتر از سرعت مجاز جاده کنید. در هر حال و به صورت عمومی، اگر فضای کافی وجود داشت، می‌توانید اقدام به کنار زدن کنید. در هنگام تغییر لاین یا وجود مانع، از علائم هشدار استفاده کنید. نگرانی اصلی شما باید این باشد که به خودروی اضطراری و کارکنان آن، فضای کافی برای انجام وظیفه‌شان دهید.

کاری که باید در هنگام دیدن یک خودروی اضطراری انجام دهیم

وقتی که ماشین پلیس، کامیون‌های آتش‌نشانی، آمبولانس یا هر نوع خودروی اضطراری دیگری را می‌بینید، گوش به زنگ بوده و حرکت بعدی خود را با دقت انتخاب کنید. به علاوه‌ی آژیر و مراحل ذکر شده، این نکات را نیز در ذهن داشته باشید:

در حدود ۹۰ تا ۱۵۰ متر، عقب‌تر از خودروی اضطراری قرار بگیرید؛ دنبال هیچ‌کدام از آن‌ها نیفتید. از چراغ‌های راهنمای خود در هنگام کنار زدن استفاده کنید تا امنیت لازم برقرار شود. در هنگام کنار زدن، حواستان باشد که آیا خودروی اضطراری دیگری نیز در حال نزدیک شدن است یا خیر. ممکن است تنها کار مورد نیاز شما این باشد که در لاین مورد نظرتان بمانید و سرعت‌تان را تغییر ندهید. خودروهای اضطراری لوازم مورد نیاز برای رسیدگی به هر نوع فاجعه یا مشکلی را دارند. انجام هر یک از این نکات می‌تواند به نجات دادن یک فرد منجر شود.

 

منبع: چطورپدیا

چطور ازحالت‌ دهنده مو برای حفاظت از بدنه خودرو در برابر آب استفاده کنیم؟

برای نگهداری از خودرو ملزم به صرف وقت و هزینه هستید؛ می‌توانید آن را برای شستشو، واکس و دیگر اقدامات حرفه‌ای‌ به یک کارواش ببرید، یا اینکه خودتان دست به‌کار شده و ماشین را برق بیندازید. حتماً برای شما هم اتفاق افتاده که درست زمانی که بدنه خودروتان دوباره می‌درخشد، باران یا رطوبت نیمه‌شب باعث به‌جای ماندن لکه‌های آب روی سطح آن می‌شود.

با یک تغییر کوچک در روند نگهداری از خودرو ، قادر خواهید بود بدنه و شیشه‌های خودرو را به مدت طولانی‌تری براق و درخشان نگه دارید. فقط کافی است مقداری مایع مراقبت از مو به آن اضافه کنید.

چرا مایع مراقبت از مو؟

این محصول (حالت‌دهنده مو) با هدف نرمی و درخشندگی مو، مراقب از مو در برابر گرما و دنیای طبیعی طراحی شده است. حالت‌دهنده، هنگام استفاده به‌منظور پولیش کردن سطح اتومبیل نیز همان عملکرد و نتیجه را به همراه دارد. البته تمام حالت‌دهنده‌ها برای دور نگه داشتن لکه‌های آب از سطح ماشین مناسب نیستند. باید حالت‌دهنده‌ای انتخاب کنید که با ایجاد مانعی حفاظتی در برابر لکه‌های آب، باعث لیز خوردن و نچسبیدن آنها به سطح اتومبیل می‌شود.

آیا این روش واقعاً مؤثر است؟

اگر به این فکر می‌کنید که آیا آغشتن سطح خودرو با حالت‌دهنده مو، ارزش این‌همه زحمت را دارد، جواب مثبت است. ما برای امتحان این روش، دو پیمانه آب را با نصف پیمانه حالت‌دهنده در یک سطل مخلوط کردیم و برای اینکه رنگ ماشین آسیب نبیند، با استفاده از حوله‌ای کوچک یک سمت ماشین را آغشته به محلول کردیم و سطح دیگر را دست‌نخورده باقی گذاشتیم.

بعد از شستن و خشک کردن ماشین، لکه‌های آب به‌طور مشخص بر سطح بدون حالت‌دهنده مشاهده شد، در حالی که سطح پوشیده شده با حالت‌دهنده بدون لکه باقی مانده بود.

در وب‌سایت‌های متعدد خارجی هم استفاده از حالت‌دهنده به دلیل مزایایی فراتر از جلوگیری از لکه‌های آب، توصیه شده است. چراکه این محصول نه‌تنها خاک و کثیفی را از سطح ماشین پاک می‌کند، بلکه در انتها درخشندگی واکس را نیز به همراه دارد.

همچنین حالت‌دهنده را بر روی دیگر سطوح فلزی نیز می‌توان استفاده کرد. پس حالت‌دهنده را به داخل خانه ببرید و روی درب حمام، لوازم فلزی خانه و دیگر نقاط درگیر با لکه‌های آب امتحان کنید!

به فکر شوینده‌ای جایگزین باشید

خب، در اینکه حالت‌دهنده جواب می‌دهد شکی نیست، اما چرا باید شوینده‌های سنتی و واکس‌های اتومبیل را کنار بگذارید؟ حالت‌دهنده در دفع خاک، کثیفی و لکه‌ها عملکرد خوبی دارد و خودرو را به مدت طولانی‌تری تمیز نگه می‌دارد؛ مانند یک لایه بر سطح خودرو باقی می‌مانند و البته مشکلی برای راننده ایجاد نمی‌کند. اگر خوب با آب شسته شود، در انتها سطحی صاف و صیقلی باقی می‌ماند که دقیقاً همان چیزی است که برای دور نگه‌داشتن کثیفی‌ها نیاز دارید.

دلیل دیگر جایگزینی حالت‌دهنده با شوینده ماشین، تفاوت قیمت است. ممکن است برخی ادعا کنند که حالت‌دهنده موگران‌قیمت‌تر است. مسئله اینجاست که شما برای رهایی از لکه‌های آب به گران‌ترین حالت‌دهنده نیاز ندارید. شما برای ساخت محلول شوینده خود فقط به ۵۰ گرم حالت‌دهنده و مقداری آب نیاز دارید. در این مورد خاص، مواد تشکیل‌دهنده اهمیت بیشتری دارد و شما می‌توانید به دنبال خرید محصولی ارزان با رنج قیمت ۱۰ تا ۱۵ هزار تومان باشید.

در نهایت می‌توان گفت، حالت‌دهنده مو جایگزینی ارزان و کارآمد برای شوینده‌ها و واکس‌های گران‌قیمت خودرو است. این محصول حاوی ترکیباتی نرم‌کننده مشابه محصولات ویژه اتومبیل است. استفاده از آن برای موی سر و یا رنگ ماشین، نتیجه‌ای درخشان را در پی دارد!

 

منبع: چطورپدیا

چطور سمت باک بنزین خودرو را تشخیص دهیم؟

آیا تا به حال با خودروی یک دوست یا یک اتومبیل اجاره‌ای رانندگی کرده‌اید؟ پس حتماً در چنین موقعیتی به بنزین نیز احتیاج پیدا کرده‌اید. حتی ممکن است هنگام رانندگی با خودروی خودتان هم این سؤال پیش آید؛ باک بنزین کدام سمت است؟!

قبل از رسیدن به پمپ‌بنزین گردن خود را می‌چرخانید تا همه آینه‌ها را چک کنید و حتی سرتان را از پنجره بیرون می‌آورید تا شاید در باک بنزین را بیابید. فکر می‌کنید آن را دیده‌اید اما بعد از پارک خودرو کنار پمپ، پیاده می‌‌شوید و می‌بینید که اشتباه کرده‌اید.

سناریوی بدتر این است که پمپ‌بنزین شلوغ هم باشد و دیگر نتوانید به سمت درست پمپ دور بزنید. گاهی شیلنگ پمپ بلند است و می‌توانید آن را به سمت دیگر بکشید، اما نه همیشه.

و البته اینکه چه کسی می‌خواهد جای این آقا باشد؟

ما می‌توانیم به شما یاد دهیم بدون نیاز به نگاه کردن به آینه‌ها یا پیاده شدن از خودرو، به‌راحتی تشخیص دهید که باک بنزین در کدام سمت قرار دارد. شاید تعجب کنید اما اکثر خودروهای جدید، از دو دهه گذشته تاکنون، به‌طور واضح به شما می‌گویند که باک بنزین در کدام سمت قرار دارد.

پس دفعه بعد که با یک خودروی قرضی، کرایه‌ای یا حتی دزدی به پمپ‌بنزین می‌روید، با نگاه به صفحه کیلومتر‌شمار و درجه بنزین، تصویری از یک پمپ‌بنزین و یک فلش در کنار آن می‌بینید. نوک فلش به هر سمت که باشد، باک بنزین در آن سمت قرار دارد.

همان‌طور که در تصویر می‌بینید، فلش سفیدرنگ به سمت راست اشاره دارد. کارخانه‌های خودروسازی این فلش را به‌عنوان نشانه‌ای برای تشخیص محل باک بنزین قرار داده‌اند. نکته اخلاقی داستان این است که قبل از اینکه مانند فردی که در تصویر زیر می‌بینید خجالت‌زده شوید، درجه بنزین روی صفحه کیلومتر‌شمار را چک کنید.

به‌منظور اینکه این مفهوم به‌خوبی در ذهن شما نهادینه شود، چند عکس از درجه بنزین مدل‌های مختلف خودرو را در زیر آورده‌ایم. همان‌طور که می‌بینید، فلش نشانگر باک بنزین در تمام مدل‌ها وجود دارد.

و مدل‌های منتخب ما در خودروهای فورد و تویوتا که حتی کلمات درب سوخت (FUEL DOOR) را نیز در کنار فلش نوشته‌اند.

البته تمام خودروها این فلش نشانگر را ندارند، اما با مشاهده جهت شیلنگ پمپ‌بنزین در تصویر کیلومترشمار، جهت باک را نیز می‌توان تشخیص داد.

این شایعه هم وجود دارد که جهت قرار گرفتن تصویر پمپ در کیلومترشمار، جهت باک را نیز مشخص می‌کند که البته ما مسئولیت تأیید قطعی این فرضیه را بر عهده نمی‌گیریم! اگر شما تصویری از درجه بنزین و نشانگر باک اتومبیل خود یا نظر خاصی برای در میان گذاشتن دارید، در انتهای این مطلب با ما در ارتباط باشید.

شاید این مطلب در مورد نکته‌ای واضح و آشکار بود، اما آیا همین نکات پیش‌پا افتاده نیستند که اغلب دور از ذهن باقی می‌مانند؟!

 

منبع: چطورپدیا

چطور درب خودرو را بدون کلید باز کنیم؟

تصور کنید که برای رسیدن به محلی عجله دارید و زمانی که به خودرو می‌رسید، متوجه می‌شوید که سوییچ را در داخل ماشین جا گذاشته‌اید؛ چنین موقعیتی بسیار آزار‌دهنده است. می‌توانید با امداد خودرو و یا یک کلیدساز تماس بگیرید، اما چنین کاری مستلزم صرف وقت و هزینه است و حتی ممکن است خودروی شما را با جرثقیل از محل خارج کنند. البته قصد دست انداختن شما با روش‌هایی مثل استفاده از تلفن همراه یا توپ تنیس را نداریم. برای باز کردن درب ماشین زمانی که کلید را فراموش کرده‌اید، از بند کفش، آنتن خودرو یا حتی برف پاک کن استفاده کنید. این روش‌ها ممکن است به نظر باورنکردنی برسند، اما قطعاً جواب می‌دهند، البته به مدل ساخت ماشین شما نیز بستگی دارد. وارد شدن به خودروهای جدیدتر با سیستم امنیتی و قفل‌های اتوماتیکی که دارند، سخت‌تر است اما غیر‌ممکن نیست. شما حداقل می‌توانید قبل از برقراری تماس با یک فرد حرفه‌ای گران‌قیمت، این روش‌ها را امتحان کنید.

روش اول: باز کردن درب خودرو با استفاده از بند ‌کفش

انجام این کار به نظر مأموریتی غیر‌ممکن است اما شما می‌توانید با استفاده از یک بند‌ کفش ظرف چند ثانیه درب ماشین را باز کنید. یکی از بند‌ کفش‌های خود را در آورید، نوع دیگری بند محکم هم مناسب است، یک گره محکم در وسط آن ایجاد کنید، طوری که بتوانید با کشیدن انتهای بند، گره را سفت کنید.

هر طرف بند را در یک دست بگیرید، از گوشه درب ماشین، بند را وارد کنید. با جلو و عقب کردن آن سعی کنید تا جایی که به دستگیره قفل برسد، بند را به پایین هدایت کنید. سپس با کشیدن دو سمت بند آن را دور دستگیره محکم کنید. با بالا کشیدن بند، قفل را باز کنید.

این روش برای خودروهایی که قفلشان بر روی سطح داخلی درب است، جواب نمی‌دهد. اما اگر قفل درب خودروی شما مانند چیزی که در عکس می‌بینید، دستگیره‌ای رو به بالا دارد، شانس خوبی دارید که این روش را امتحان کنید.

روش دوم: باز کردن درب خودرو با استفاده از یک میله بلند

در صورتی که بتوانید با استفاده از نوعی اهرم گوشه درب را کمی باز کنید، خواهید توانست که با استفاده از یک تکه چوب، کیسه هوا و یک میله فلزی درب خودرو را باز کنید. ابتدا سعی کنید از قسمت بالا چوب را وارد درب کنید. برای اینکه رنگ آسیب نبیند، از یک پوشش (ترجیحاً پلاستیکی) دور چوب استفاده نمایید. حالا کیسه هوا را وارد کنید و با پمپاژ هوا درون کیسه بین درب و بدنه ماشین فاصله بیشتری ایجاد کنید. تکه چوب را بیشتر به سمت داخل بفشارید تا شکافی قابل قبول شکل بگیرد. حالا با وارد کردن میله به شکاف، درب را با احتیاط باز کنید.

اگر کیسه هوا ندارید، کار کمی سخت می‌شود اما باز هم می‌توانید در را باز کنید.

روش سوم: باز کردن درب خودرو با استفاده از یک نوار پلاستیکی

اگر مکانیسم قفل درب به جای سطح داخلی، در بالای آن قرار گرفته، می‌توانید از یک نوار پلاستیکی استفاده کنید که احتمالاً از روش بند کفش هم آسان‌تر است. البته باز هم نیاز است که مقداری گوشه در را با استفاده از کیسه هوا یا وسیله دیگری باز کنید.

روش چهارم: استفاده از آویز لباس

یکی دیگر از روش‌های معمول برای باز کردن درب خودرو استفاده از آویز لباس است. طریقه انجام کار مانند متد‌های قبلی است و برای قفل‌های دستی روش مناسبی محسوب می‌شود. برای قفل‌های اتوماتیک یک روش دیگر را امتحان کنید.

با کمک انبردست آویز را از هم باز کنید تا یک میله باریک و بلند در دست داشته باشید، طوری که یک سمت آن صاف و در سمت دیگر قسمت قلاب مانند وجود داشته باشد که از آن برای بالا کشیدن دستگیره‌ قفل مرکزی خودرو استفاده کنید. برای انجام این کار باید از محل لاستیک محافظ شیشه پنجره آویز را وارد در کنید و چند سانتیمتر از محل تلاقی در و پنجره پایین‌تر ببرید تا به محل قرار گرفتن دستگیره داخلی درب برسید. قبل از انجام کار، محل دقیق قفل مرکزی مدل به‌خصوص اتومبیل را به‌صورت آنلاین بررسی کنید. دستگیره درب را به سمت داخل بچرخانید و به دنبال دستگیره بگردید، ممکن است برای پیدا کردن آن به مشکل بخورید، وقتی که دستگیره پیدا شد، قلاب را دور آن حلقه کنید و به بالا بکشید تا درب خودرو باز شود.

لازم به ذکر است که روش قلاب و آویز فقط بر روی مدل‌های قدیمی‌تر با مکانیسم قفل دستی جواب می‌دهد. برای خودروهای جدیدتر که قفل اتوماتیک دارند نیز می‌توان از این روش استفاده کرد ولی باید مانند روش دوم میله را بین درب و ماشین قرار دهید و از داخل آن را باز کنید.

روش پنجم:

باز کردن درب خودرو با استفاده از آنتن خودرو

برای خودروهای قدیمی‌تر با مدل خاصی از دستگیره بیرونی درب که در تصویر زیر می‌بینید، می‌توانید درب را با کمک آنتن اتومبیل باز کنید.

آنتن را باز کنید و آن را با احتیاط از دستگیره درب به سمت بالا وارد کنید. وقتی که قفل شروع به لرزیدن و ایجاد صدا کرد و متوجه شدید که ارتباط با قفل برقرار شده، با فشردن آنتن رو به جلو در باید باز شود.

روش ششم:باز کردن درب خودرو با استفاده از برف پاک‌کن

معمولاً باز کردن برف پاک‌کن کار ساده‌ای است ولی برای مدل‌های مختلف کار متفاوت انجام می‌شود. به هر حال، هر مدل ماشینی که برانید، یک برف پاک‌کن در چنین موقعیتی می‌تواند شما را از برقراری تماس با یک کلیدساز برای باز کردن درب خودرو حفظ کند.

ابتدا برف پاک‌کن را از جلوی ماشین باز کنید، اگر پنجره کمی باز بود، از آنجا وارد شوید و یا گوشه درب را کمی مانند توضیحات قبل باز کنید. سپس سعی کنید کلید‌ها را از روی صندلی بردارید و یا دکمه باز و بسته کردن قفل را از گوشه در مانند تصویر زیر فشار دهید.

شما می‌توانید از هر ابزار و وسیله بلند دیگری استفاده کنید؛ اما اگر عجله داشتید و ابزار دیگری در دسترس نبود که از شکاف پنجره رد شود، برف پاک کن بهترین گزینه پیش روی شما است.

موفق به انجام کدام روش شدید؟

هیچ‌کدام از روش‌های بالا را امتحان کردید؟ یا اینکه روش‌های دیگری هم برای باز کردن درب خودرو می‌دانید؟ برای ما بنویسید.

اگر هیچکدام از این روش‌ها برای شما موفقیت‌آمیز نبود، همیشه می‌توانید با امداد خودرو، پلیس محلی و یا قسمت حراست دانشگاه یا پاساژ منطقه تماس بگیرید. پلیس‌ها اغلب وسیله‌ای برای باز کردن در خودرو همراه خود دارند،

اگر نمی‌خواهید باز هم پشت در بمانید، از جاکلیدی‌های مغناطیسی استفاده کنید و یا یک کلید زاپاس زیر گلگیر خودرو پنهان کنید.

 

منبع:چطورپدیا

چطور چراغ هشدار موتور خودرو را در خانه بررسی کنیم؟

چراغ بررسی موتور خودرو احتمالاً یکی از گیج‌کننده‌ترین هشدارها در صفحه کیلومتر شمار است، چراکه هیچ‌گونه توضیحی نمی‌دهد که چرا به ناگاه باید موتور را چک کنید. به‌ هر حال روشن شدن چراغ هشدار موتور خودرو خبر خوبی نیست؛ ممکن است هشدار برای یک مشکل جدی مانند خرابی مبدل کاتالیزگر، یا اینکه به خاطر ایرادی جزئی مانند شل بودن در باک بنزین باشد.

عملکرد این سیستم چگونه است؟

محل قرارگیری و رنگ چراغ بررسی موتور خودرو ممکن است در هر وسیله متفاوت باشد، اما در بسیاری از موارد، یک چراغ هشدار زردرنگ به شکل موتور در وسط داشبورد کیلومتر شمار است. در طراحی این چراغ ممکن است از کلمه «بررسی» (check) هم استفاده شده باشد.

این شاخص قسمتی از سیستم تشخیصی خودرو بوده و در تمامی موارد نشانگر وجود ایراد در سیستم سوخت‌رسانی خودرو است و اساساً سیستمی نظارتی برای سوخت‌رسانی و آلاینده‌ها محسوب می‌شود. هنگام هشدار دادن، شاخص بررسی موتور ممکن است چشمک‌زن و یا ثابت باشد.

• اگر شاخص در حال چشمک زدن باشد، وضعیت معمولاً جدی است و ممکن است مشکلی خطرناک مانند خرابی سیستم احتراق موتور باشد. در چنین وضعیتی سوخت مصرف نشده (نسوخته) وارد سیستم اگزوز شده که این عمل باعث بالا‌ رفتن بیش‌ از حد دمای‌ مبدل کاتالیزگر می‌شود که بسیار خطرناک است. در چنین موقعیتی با کم‌ کردن سرعت خودرو و یافتن مکانی امن برای پارک کردن، با یک مکانیک برای بررسی وضعیت تماس بگیرید.
• از طرف دیگر چراغ ثابت وضعیت اضطراری محسوب نمی‌شود. می‌توانید به رانندگی ادامه دهید اما باید هر‌چه زودتر سری به تعمیرگاه بزنید.

دلایل متداول این پیشامد

اگرچه چراغ موتور ممکن است به دلایل زیادی روشن شود، اما در بسیاری از موارد به دلیل یکی از مشکلات زیر است:

• درب باک بنزین شل شده یا آسیب ‌دیده است: باور این قضیه سخت است که شل بودن درب باک بنزین می‌تواند چراغ موتور را روشن کند اما حقیقت دارد. درب باک نقش حفاظی ایمن را در سیستم سوخت‌رسانی دارد و باعث می‌شود فشار موجود در باک باقی بماند. یک درب باک شل یا آسیب دیده، میزان مصرف سوخت و همچنین گاز‌های آلاینده منتشر شده از خودروی شما را بالا می‌برد.

هنگامی‌که این چراغ آزار دهنده روشن می‌شود، اولین کاری که باید انجام دهید این است که خودرو را در گوشه‌ای پارک کرده و درب باک را چک کنید. اگر شل بود، می‌توانید خیلی سریع با سفت‌ کردن آن مشکل را حل کنید. اگر خراب بود برای تهیه یک درب جدید سری به فروشگاه لوازم‌یدکی محل بزنید. پس از حل این مشکل، به رانندگی ادامه دهید و ببینید که آیا چراغ خاموش می‌شود یا خیر. اگر چراغ روشن باقی ماند، با مکانیک خود برای بازدید از خودرو قرار بگذارید.

• حس‌گر اکسیژن خراب است: حس‌گر اکسیژن وظیفه نظارت بر اگزوز برای بررسی اکسیژن سوخته نشده را به عهده دارد که نشانگر عملکرد صحیح موتور و نسبت مناسب هوا بر سوخت است. اگر حس‌گر خراب باشد، اطلاعات درستی به کامپیوتر خودرو داده نمی‌شود. بسیاری از خودرو‌ها دو تا چهار حس‌گر دارند. کد سیستم تشخیصی خودرو به مکانیک خواهد گفت که کدام حس‌گر اطلاعاتی غلط و خارج از پارامترهایش داده است.

خرابی فلزات گران‌بهای موجود در حس‌گر بر توانایی حسگرها برای دریافت اطلاعات دقیق تأثیر می‌گذارد. اگر تعویض حس‌گر اکسیژن را پشت گوش بیندازید، در نهایت به مبدل کاتالیزگر آسیب می‌رساند که تعویض این‌ قطعه بسیار گران‌قیمت‌تر است. بهترین کاری که می‌توانید انجام دهید، تماس با یک مکانیک برای بررسی دقیق خودرو است.

• مبدل کاتالیزگر خراب است: این قطعه به کاهش گازهای آلاینده موجود در اگزوز کمک می‌کند. این وسیله مونوکسید کربن و سایر گاز‌های مضر را به گازهایی کم‌خطر‌تر تبدیل می‌کند. یک مبدل کاتالیزگر خراب، باعث افزایش مصرف سوخت می‌شود و چنانچه آسیب به بالاترین حد خود برسد، کار به‌جایی می‌رسد که هرچه بیشتر پدال گاز را فشار دهید، خودروی شما به شتاب و سرعت سابق نمی‌رسد.

معمولاً اگر به‌درستی از خودروی خود نگهداری کنید مشکلی برای مبدل کاتالیزگر پیش نخواهد آمد. خرابی مبدل کاتالیزگر نتیجه عدم تعویض حس‌گر اکسیژن آسیب دیده و یا یکی دیگر از مشکلات موتور است. یک مبدل کاتالیزگر خراب در نهایت باعث می‌شود خودروی شما از حرکت باز بماند. قبل از آن مصرف سوخت به‌شدت بالا رفته، حرکت خودرو روان نخواهد بود و خودرو در امتحان آلایندگی رد خواهد شد. یک مبدل خراب باید به‌سرعت تعویض شود.

• حس‌گر حجم جریان هوا خراب است: این قطعه مستقیماً به کامپیوتر خودروی شما وصل شده است تا مقدار دقیق سوخت را بر اساس هوای جریان یافته در موتور اندازه‌گیری کند. زمانی که حس‌گر حجم هوا مشکل پیدا کند، خودرو به‌درستی کار نمی‌کند و مصرف سوخت و حجم آلاینده‌ها افزایش می‌یابد.

فیلتر هوایی که هیچ‌گاه تعویض نشده و یا به‌درستی نصب نگردیده است، ممکن است باعث خرابی حس‌گر حجم هوا شود. سالانه فیلتر هوا را چک و تعویض کنید. اگرچه می‌توان ماه‌ها با وجود یک حس‌گر هوای خراب به رانندگی ادامه داد، اما این کار عواقب خوبی در پی نخواهد داشت و خودرو عملکرد ضعیفی خواهد داشت. بهتر است از یک مکانیک برای بررسی وضعیت کمک بگیرید و در صورت لزوم حس‌گر را تعویض کنید.

• سیم‌کشی و شمع‌ها خراب هستند: فراهم آوردن ایمنی لازم در محفظه احتراق به عهده شمع‌ها است. شمع‌ها همچنین جرقه لازم برای احتراق در موتور را ایجاد می‌کنند. در حالی ‌که خودروهای جدیدتر با یک‌ دست شمع می‌توانند بیش از ۱۵۰ هزار کیلومتر را طی کنند؛ خودروهای قدیمی‌تر مخصوصاً نمونه‌های قبل از سال ۱۳۷۵ پس از پیمودن هر ۵۰ هزار کیلومتر نیاز به یک دست شمع تازه دارند. هیچ راهی برای جلوگیری از خرابی شمع‌ها وجود ندارد. این امر اجتناب‌ناپذیر با گذشت زمان رخ می‌دهد. اگر مشکل خودروی شما از شمع‌ها است، هرچه زودتر آنها را تعویض کنید. شمع‌ها معمولاً ارزان هستند و تعویض آنها نیز برای یک مکانیک کاری ساده و سریع است.

 انتظار چه چیزی را داشته باشیم؟

یک مکانیک سیار کارکشته برای تشخیص منبع و دلایل روشن شدن چراغ موتور و همچنین بررسی و چکاپ کلی سیستم‌های خودرو، به درب منزل یا محل کار شما خواهد آمد. پس از بررسی مکانیک با جزئیات کامل تشخیص خود و همچنین هزینه‌ تعمیرات لازم را با شما در میان می‌گذارد.

کار به چه صورت انجام خواهد شد؟

زمانی که چراغ هشدار موتور روشن است، سیستم نظارتی خودروی شما کدهایی نشان می‌دهد که نمایانگر منبع مشکل هستند. ممکن است خودروی شما بیش از یک مشکل داشته باشد که در این صورت تعداد کد‌ها هم بالا می‌رود. مکانیک به‌وسیله یک اسکنر کد‌ها را می‌خواند، تحلیل می‌کند و سپس تشخیص خود را ارائه می‌دهد. آنگاه با تائید شما قطعات خراب را تعویض، حافظه کدها را پاک و چراغ موتور را خاموش می‌کنند. آنگاه خودرو را برای رانندگی به شما تحویل می‌دهند تا بعد از چند روز ببینید که آیا چراغ بازهم روشن می‌شود یا خیر.

لطفاً توجه داشته باشید که ممکن است چند روز رانندگی لازم باشد تا سیستم تشخیص خودرو متوجه تعمیرات انجام ‌شده شود. اگر سیستم تشخیص هرکدام از آزمایش‌های درونی را با موفقیت پشت سر نگذارد، چراغ دوباره روشن خواهد شد. این بدان معناست که خودرو دارای مشکلات بیشتری است که در ارزیابی اولیه قابل‌تشخیص نبوده‌اند. مکانیک باید دوباره مشکلات را تشخیص دهد و برای تعمیرات هزینه‌ها را برآورد کند. در بعضی موارد ممکن است چندین بازدید برای تشخیص و حل مشکلات موجود انجام شود.

این خدمات چه قدر اهمیت دارند؟

چراغ هشدار موتور چشمک‌زن نشانگر یک مشکل اساسی است، در حالی ‌که چراغ ثابت وضعیتی نه‌چندان مهم را نشان می‌دهد. وقتی‌ که مشکل کوچکی مانند درب شل باک دیده نمی‌شود، بسیار مهم است که یک مکانیک در اولین فرصت مشکل را تشخیص دهد.

 

منبع:چطورپدیا

روش های نگهداری از خودرویی کار‌ کرده و قدیمی

چطور از خودرویی کار‌ کرده و قدیمی نگهداری کنیم؟

داشتن خودرویی قابل‌اعتماد که بیش از ۱۵۰ کیلومتر را طی نموده است، واقعاً یک نعمت محسوب می‌شود؛ البته این خودروهای پیر، نسبت به نمونه‌هایی که تازه از خط تولید بیرون آمده‌اند، نیاز به توجه ومراقبت بیشتر و صاحبانی وظیفه‌شناس دارند که آنها را سرحال باقی نگه‌ دارند. تعویض به‌موقع روغن، رسیدگی سریع به علائم هشدار و دانستن اینکه چه‌ زمانی دیگر فرصت آن رسیده که یک خودروی جدید تهیه کنید؛ تمام اینها نشانه‌هایی دال بر این است که رفتار درستی با خودروی خود دارید! با رعایت این نکات می‌توانید با خودروی قدیمی خود به‌جای تعمیرگاه محل، مرتب به حومه شهر و روستاهای اطراف سر بزنید.

تعویض به‌موقع روغن

روغن نیروی حیاتی سیستم داخلی خودرو است، بنابراین برای تمیز نگه‌ داشتن همه‌چیز در داخل خودرو، بهتر است همان‌طور که توصیه ‌شده پس از طی نمودن هر ۴۸۰۰ کیلومتر یک‌بار روغن ماشین تعویض شود. پرداخت هزینه بیشتر برای روغن درجه‌یک می‌تواند برای خودروی شما بسیار مفید باشد. این روغن‌های گران‌تر با شستن رسوبات موجود در موتور می‌توانند به سیستم کند ماشین شما، جان تازه‌ای ببخشند.

رسیدگی سریع به علائم هشدار

یک صاحب خودروی دقیق و منظم با هر صدا و حرکت ماشین خود هماهنگ است و در صورت شنیدن صدایی عجیب می‌داند که یک جای کار می‌لنگد. اگر خودروی شما از مرز ۱۵۰ هزار کیلومتر گذر کرده، رسیدگی هرچه سریع‌تر به این علائم هشدار دهنده، بسیار حائز اهمیت است. هرچه خودروی شما کهنه‌تر شود، عدم رسیدگی به مشکلات کوچک باعث به وجود آمدن خطراتی بسیار بزرگ‌تر می‌شود. هرچه سریع‌تر واکنش نشان دهید بهتر است؛ برای مثال اگر موتور خودروی شما شروع به ایجاد صدایی شبیه به ماشین‌های دیزلی کرده است، در اولین فرصت آن را به تعمیرگاه ببرید. اگر به‌موقع عمل کنید، می‌توانید عمر خودروی مورد ‌علاقه خود را بیشتر کنید.

زمان بازنشستگی خودرو را بدانید

وابستگی به خودرو اجتناب‌ناپذیر است؛ ممکن است برای همه ما اتفاق بیفتد. اگر خودرویی را برای مدت‌زمان زیادی در اختیار داشته باشید، وقتی‌که زمان گذشتن و خداحافظی فرا می‌رسد، دل کندن از آن می‌تواند کار دشواری باشد. ممکن است این خودرو اولین ماشین شما بوده و ماجراجویی‌های فراوانی را با آن پشت سر گذاشته‌اید یا اینکه فقط نمی‌خواهید پول خرج ماشینی تازه کنید. دلیل شما هرچه که باشد، روزی فرا می‌رسد که نگه ‌داشتن این خودرو هیچ‌گونه سودی به کسی نمی‌رساند.

اگر ماشین جوری صدای خس‌خس می‌دهد که انگار آسم دارد، یا اینکه قطعات آن به‌صورت کاملاً استراتژیک با استفاده از تکه‌های چسب نواری به هم وصل شده باشند، دیگر زمان آن رسیده که آهن‌قراضه را به مکان مناسبش انتقال دهید! پایان این دوره به این معنا نیست که اوقات خوشی که گذرانده‌اید را نیز فراموش کنید؛ خاطرات در چنین لحظاتی به کار می‌آیند.

با مقداری مراقبت، دلیلی وجود ندارد که این خودروهای پا به سن گذاشته، ۳۰۰ هزار کیلومتر را پشت سر نگذارند. البته برای رسیدن به این هدف، صاحبی نیاز دارند که مانند والدینی محافظه‌کار از آنها مراقبت کنند. اگر واقعاً این ماشین برای شما چنین اهمیتی دارد، مراقبت از آن نمی‌تواند کار سختی باشد.

 

منبع: چطورپدیا

چگونه شیشه جلوی خودرو را ترمیم کنیم؟

تعویض یا ترمیم شیشه خودرو یک کار تخصصی است که تشکیلات خاص خود را دارد. انجام چنین کاری با استفاده‌ از جعبه‌ابزار شخصی نتیجه مشابهی با کار یک تعمیرکار حرفه‌ای نخواهد داست، اما این گزینه‌ی ارزان برای آسیب‌های جزئی مناسب است. در این مقاله به شما آموزش داده می‌شود که با ارزیابی خطر‌های موجود، در صورت امکان شیشه ماشین را خودتان ترمیم کنید.

قسمت اول: تصمیم‌گیری بین ترمیم یا تعویض

۱- بررسی شرایط بیمه و قرارداد‌های ترمیم. هزینه‌های تعمیر و یا تعویض کامل با توجه به موقعیت مکانی، بیمه و نوع شیشه، متفاوت است. در صورت داشتن بیمه، رفتن به یک تعمیر‌گاه شیشه خودرو، شما را غافلگیر خواهد کرد. ترمیم حرفه‌ای گران‌تر است اما در مقایسه با انجام کار در خانه نتیجه مطلوب‌تر خواهد بود و آثار شکستگی قبلی خیلی کمتر به چشم می‌آید.

• در شهرهای بزرگ مانند تهران مسلماً هزینه‌ها سنگین‌تر است و اگر بیمه جامع و فراگیری نداشته باشید، ممکن است مجبور شوید از جیبتان هزینه کنید؛ اما در شهرستان‌های کوچک‌تر حتی اگر بیمه هزینه‌ها را به‌طور کامل پوشش ندهد، به‌احتمال فراوان هزینه کمتری از جیب خواهید پرداخت.

۲- مراقب ترک و شکستگی‌‌های کناره شیشه باشید. ترک‌ها و شکستگی‌های نقطه‌ای کناره‌ها شیشه می‌تواند ساختار تمام شیشه را به خطر بیندازد. حتی بعد‌ از ترمیم چنین آسیب‌هایی از لحاظ ایمنی خطر محسوب می‌شوند. در چنین مواردی بهتر است شیشه جلو را تعویض کنید.

۳- مراقب حوزه دید راننده باشید. آسیب‌هایی که مستقیماً در مقابل میدان دید راننده ایجاد شده باشند، حتی پس از ترمیم ممکن است در امر رانندگی اختلال ایجاد کنند. خطرناک‌ترین ناحیه سی سانتی‌متر مقابل فرمان، یا به‌عبارتی ‌دیگر، همان ناحیه تحت پوشش برف‌ پاک‌کن‌ها‌ است. در صورت آسیب این ناحیه، پیشنهاد می‌شود شیشه را تعویض کنید، البته می‌توانید فقط همان قسمت را ترمیم کنید و پس ‌از آن کیفیت میدان دید را بررسی کنید.

• اگر در این منطقه دو نقطه به فاصله ده سانتی‌متر از هم آسیب ببینند، شیشه باید تعویض شود. چنین آسیبی ممکن است با ایجاد نوعی نقطه کور برای راننده، میدان دید را برای هر دو چشم تار و نامشخص کند.

۴- طول ترک را اندازه بگیرید. با ابزار و تکنیک‌های جدید بیشتر ترک‌های کمتر از ۱۵ سانتی‌متر را می‌توانید در خانه ترمیم کنید. برای ترک‌های طولانی‌تر و تا ۴۶ سانتی‌متر هم می‌توانید در صورت مشورت با فردی حرفه‌ای و تائید او، کار ترمیم را خودتان انجام دهید؛ برای شکاف‌های طولانی‌تر تعویض شیشه ضروری است.

• اگر دو ترک یا بیشتر وجود داشت، برای اطمینان از امکان ترمیم شیشه، خودرو را به تعمیرگاه برده و از یک متخصص در این مورد اطلاعات کسب کنید. وجود سه ترک طولانی معمولاً تعویض شیشه را می‌طلبد.

‌۵- نقاط ضربه‌ خورده و شکستگی‌ها را ارزیابی کنید. ترمیم آسیب‌های حاصل از ضربه، بستگی به شکل و اندازه شکستگی دارد.

• شکستگی‌ و شکاف‌های دایره‌ای یا نیم‌دایره‌ای باید قطری کمتر از ۲٫۵ سانتی‌متر داشته باشند.
• اگر از نقطه ضربه خورده ترک‌هایی به سمت بیرون ایجاد شده باشد، تمامی آنها باید در دایره‌های به قطر ۷٫۵ سانتی‌متر جا شوند.
• تمامی آسیب‌های دیگر هم باید در فاصله ۵ سانتی‌متری ضربه باشند.

۶- عمق تمام آسیب‌ها را بررسی کنید. شیشه جلوی ماشین تشکیل شده از دو لایه شیشه است که مابین آنها یک ‌لایه پلاستیک وجود دارد. اگر شکاف یا شکستگی لایه بیرونی را رد کرده و به پلاستیک یا لایه درونی رسیده، شیشه به‌طور کامل باید تعویض شود.

• کم پیش می‌آید شیشه ماشین از داخل اتاق خودرو آسیب ببیند و حتی یک حرفه‌ای هم ممکن است در ارزیابی چنین آسیبی با مشکل مواجه شود. در صورت چنین پیشامدی برای رعایت ایمنی بهتر است شیشه تعویض شود.

قسمت دوم: آماده کردن شیشه جلو

۱- جعبه‌ابزار ترمیم شیشه را خریداری کنید. شما می‌توانید ابزار ترمیم شیشه را از فروشگاه‌های لوازم یدکی خودرو، ابزارآلات ساختمانی و یا به‌صورت آنلاین خریداری کنید. ترجیحاً ابزاری را انتخاب کنید که با کمک پایه‌های مکنده به شیشه می‌چسبد. چنین ابزاری از نمونه سرنگی مطمئن‌تر است. همچنین وسیله شما باید دارای سیستم مکش برای خارج کردن هوای موجود در شکاف باشد.

• تقریباً تمام ابزار ترمیم از اجزاء مشابهی تشکیل شده و طرز کار یکسانی دارند. با این ‌حال بهتر است برای پیشگیری از هر گونه اشتباه راهنمای محصول را مطالعه فرمایید.

۲- برای استفاده از نور خورشید یا لامپ UV (فرابنفش) برنامه‌ریزی کنید. شما ترک‌ها را با چسبی پر می‌کنید که برای خشک شدن نیازمند پرتوی فرابنفش است. اگر نمی‌توانید منتظر فرا رسیدن روزی آفتابی باشید، برای انجام کار به یک لامپ UV نیاز خواهید داشت.

• اگر خودرو را در معرض نور خورشید پارک کرده‌اید تا زمانی که به نور احتیاج ندارید، برای شیشه سایه ایجاد کنید تا کار را در آرامش و با سرعت دلخواه خود پیش ببرید.

۳- شیشه شکسته را خارج کنید. با استفاده از یک شی فلزی باریک خرده شیشه‌ها را از محل آسیب‌دیدگی خارج کنید. بعضی از جعبه‌ابزارها دارای وسیله‌ای برای انجام این کار هستند.

• زمانی که با شیشه شکسته سروکار دارید، دستکش بپوشید.

۴- شیشه را تمیز و خشک کنید. قبل از آغاز کار شیشه باید کاملاً خشک باشد. اگر بین شکاف‌ها خاک وجود داشت که معمولاً این‌گونه است، با استفاده از یک ماشین دمنده، مقداری استون یا مایع آتشزنه کار گردگیری را انجام دهید. اگر شیشه هنوز مرطوب است از سشوار استفاده کنید.

قسمت سوم: ترمیم محل آسیب دیده

۱- استفاده از مکنده شیشه. دقایقی را صرف یادگیری طرز استفاده از مکنده کنید. نمونه‌های متفاوت بسیاری وجود دارد اما با خواندن راهنما یادگیری استفاده از آنها سخت نخواهد بود. نکات زیر را بررسی کنید:

• سرنگ یا لوله تفنگ که چسب در آن قرار می‌گیرد و درپوش را شناسایی کنید.
• قدم بعدی پیدا کردن شاخص یا پیچ تنظیم فشار است که فاصله مکنده با شیشه را تعیین می‌کند.
• راهنمای کاربردی مکنده را مطالعه کنید. مدل سرنگی دارای یک پیستون ساده است، اما مکنده‌های بزرگ‌تر ممکن است دارای مکانیسم پیچیده‌تری باشند.

۲- در صورت نیاز یک حفره کوچک ایجاد کنید. در این مرحله خطر آسیب رسانی بیشتر به شیشه بسیار بالا است. خوشبختانه انجام چنین کاری فقط برای ترمیم ترک‌های بلند یا پر کردن شکستگی‌های خیلی کوچک بدون حفره لازم است.

• برای انجام این کار یک سوزن محکم را بر روی نقطه ضربه خورده یا انتهای ترک قرار داده و با جسمی سخت به‌آرامی به روی آن ضربه بزنید تا حفره‌ای کوچک ایجاد شود.
• در مواردی خاص لازم است قبل از ضربه زدن لازم است با استفاده از مته اقدام به ایجاد حفره کنید. برای تعمیرات خانگی هیچ‌وقت بیشتر از یک‌چهارم عمق شیشه را مته نزنید. اگر نتوانستید بدون مته حفره را ایجاد کنید شاید بهتر است از یک تعمیرکار حرفه‌ای کمک بگیرید.

۳- چسب را وارد دستگاه مکندن کنید. بیشتر جعبه‌ابزارها حاوی دو نوع چسب است؛ یکی برای پر کردن ترک‌ها و دیگری مخصوص حفره‌ها است. با توجه به راهنما، مکنده را با چسب مورد نیاز پر کنید. در بسیاری از موارد فقط چند قطره چسب لازم خواهید داشت.

۴- نحوه قرار دادن ابزار برای ترمیم ترک. فنجان مکنده را با لایه ضخیمی از چرب کننده بپوشانید تا به‌آسانی بتواند بر روی شیشه حرکت کند. فنجان مکنده را در محلی قرار دهید که لوله تفنگ در انتهای ترک و روی حفره قرار گیرد و سپس مکنده را طوری محکم کنید که آرام به شیشه بچسبد.

• اگر جعبه‌ابزارتان چرب کننده نداشت، از کرم وازلین استفاده کنید.
• اگر از ابزار سرنگی بدون فنجان مکنده استفاده می‌کنید، سرنگ را در انتهای ترک نگه دارید.

۵- حالا از چسب را استفاده کنید. ابزار را حرکت داده و ۷ سانتی‌متر ابتدای شکاف را پوشش دهید. با توجه به راهنمای مدلی که در دست دارید از چسب استفاده کنید. این کار معمولاً شامل خارج کردن هوا به‌وسیله کشیدن پیستون یا هر مکنده دیگر موجود در ابزار و سپس رها کردن برای فرستادن چسب به درون شکاف است. برای اطمینان از اینکه چسب وارد شکاف شده، ابزار را روی آن به عقب و جلو حرکت دهید.

• اگر چسب به درون شکاف نرسید، شیشه را به‌آرامی با انگشت شست خم کنید. انجام این کار احتمالاً فقط برای شروع لازم است.

۶- باقی‌مانده ترک را هم پوشش دهید. ابزار را در طول ترک حرکت دهید. هنگامی‌که مطمئن شدید چسب وارد شکاف شده است، می‌توانید با یک حرکت آهسته آن را ببندید.

• توجه داشته باشید که شکاف هنوز قابل ‌دیدن است.

۷- نقاط ضربه خورده و حفره‌ها را با مقدار چسب بیشتری پوشش دهید. سرنگ یا لوله تفنگ را پر از چسب کنید و اگر ابزار شما دارای فنجان مکش است از چرب کننده کمتری استفاده کنید تا به‌خوبی به شیشه بچسبد. ابزار را روی حفره قرار داده و از سیستم مکش و فشار تا جایی استفاده کنید که حفره کاملاً با چسب پر شود.

• جعبه‌ابزار سرنگی معمولاً یک فنجان مکنده جداگانه با سوراخی برای قرارگیری سرنگ روی حفره عرضه می‌شود.
• به یاد داشته باشید برای شکستگی‌های کوچکی که هیچ خرده‌شیشه‌ای از آنجا جدا نشده است، ایجاد یک حفره ضروری است.
• اگر ابزار حاوی چسب دیگری بود، قبل از استفاده باید تمیز شود.

۸- تمام نقاط چسب خورده را با نوار ترمیمی بپوشانید. این نوار‌ها در اندازه‌های متفاوت به فروش می‌رسند و برای نگه ‌داشتن چسب در شکاف و جلوگیری از چکیدن یا جریان یافتن آن کاربرد دارد.

• برای جدا کردن ابزار از شیشه احتمالاً به یک وسیله جداکننده فنجان مکش یا یک تیغ موکت بری نیاز خواهید داشت.
• هیچ‌وقت به‌جای نوار ترمیمی از پوشش پلاستیکی یا چیز دیگری استفاده نکنید؛ چراکه ممکن است از تابش پرتو فرابنفش جلوگیری کند و خشک شدن چسب را با مشکل مواجه کند.

۹- صبر کنید تا چسب خشک شود. قسمت‌های ترمیم شده را زیر نور آفتاب یا لامپ UV قرار دهید تا خشک شوند. این فرآیند ممکن است با توجه به شرایط آب‌وهوا یا کیفیت لامپ بین ۳۰ تا ۱۲۰ دقیقه به طول بینجامد. با توجه به شرایط موجود ممکن است لازم باشد زمان بیشتری صبر کنید.

• رانندگی یا باز و بسته کردن درها قبل از خشک شدن چسب، احتمال افزایش طول شکاف را بیشتر می‌کند.

۱۰- چسب اضافی را پاک کنید. ابتدا نوارهای ترمیمی را جدا کرده و سپس با استفاده از یک تیغ تا جایی که شیشه کاملاً صاف شود، چسب اضافی را پاک کنید. اگر که شیشه تار است و شکاف طوری مشخص است که مزاحم رانندگی می‌شود، لازم است دوباره با چسبی مخصوص کار را انجام دهید و پس از اتمام کار با استفاده از شیشه‌پاک‌کن شیشه را خوب تمیز کنید.

• مراقب باشید دسته تیغه به‌اندازه کافی محکم باشد تا مجروح نشوید.

 

منبع: چطورپدیا

ترمیم تورفتگی‌ خودرو بدون خراب کردن رنگ

۸ راه آسان برای ترمیم تورفتگی‌ خودرو بدون خراب کردن رنگ

سه چیز در زندگی حتماً اتفاق می‌افتد: مرگ، پرداخت مالیات و تو‌رفتگی خودرو؛ شما هر چه قدر هم که مراقب باشید، باز هم یک چرخ‌دستی، توپ فوتبال، تیر‌های چراغ‌برق و چیزهای دیگر وجود دارند که سر راه شما سبز شوند. وقتی یک تو‌رفتگی در خودروی شما ایجاد می‌شود، اولین فکری که در ذهنتان شکل می‌گیرد، این است که چگونه از شر آن خلاص شوید.؛البته که می‌توانید خودرو را به یک صافکار یا مکانیک مهربان محله بسپارید، اما قیمت پیشنهادی آنها ممکن است باور‌نکردنی باشد؛ مخصوصاً وقتی‌که ابتدا بخواهند رنگ را از بین ببرند یا از فیلتر محافظ بدنه خودرو و پولیش استفاده کنند. ۱ میلیون تومان برای آن تو‌رفتگی کوچک؟ من که چنین پولی برای خرج کردن ندارم! به‌جای آن می‌توانید پولی که به ‌زحمت به دست آورده‌اید را نگه دارید و کار را خودتان انجام دهید. راه‌های زیادی برای ترمیم تو‌رفتگی‌های خودرو در خانه وجود دارد و برای این کار حتماً لازم نیست متخصص ماشین باشید.

البته لازم به ذکر است که همه این ترفند‌ها ممکن است روی اتومبیل خاص شما جوابگو نباشد. اینکه فرورفتگی در کجای بدنه اتفاق افتاده، بدنه، سقف یا گلگیر‌های خودروی شما چه جنسی دارند؛ برای مثال آلومینیوم، فیبر کربن، پلاستیک، فایبرگلاس، فولاد و غیره. ‌تمامی این موارد در مصرف سوخت خودروی شما دخیل است. برای مثال آلومینیوم فلزی بسیار حساس با چگالی کم است، به همین دلیل ترمیم فرورفتگی بدون رنگ در آن کار بسیار دشواری است.

روش اول: استفاده از لوله باز کن

با لوله باز کن علاوه بر به جریان انداختن دوباره آب، می‌توانید تورفتگی‌های کوچک و حتی متوسط اتومبیل خود را ترمیم کنید. فقط کافی است مقداری آب روی لوله باز کن و تورفتگی بریزید و شروع به فشار دادن و بیرون کشیدن کنید تا تورفتگی صاف شود. حتماً از یک لوله باز کن کوچک مخصوص سینک ظرف‌شویی و نه ویژه سرویس بهداشتی استفاده می‌شود.

روش دوم: استفاده از آبجوش

برخورد با اشیاء هنگام استفاده از دنده‌ عقب یکی از شایع‌ترین اتفاقات رانندگی است. اگر گلگیر از جنس پلاستیک باشد، حتی اگر آن را از خودرو جدا کنید، باز هم به دلیل سخت و محکم بودن پلاستیک، صاف کردن فرورفتگی کار دشواری خواهد بود. برای حل این مشکل مقداری آبجوش روی فرورفتگی بریزید. به محض انجام این کار از پشت به فرورفتگی ضربه بزنید تا مثل اول صاف شود. دمای بالای آب باعث انعطاف بیشتر پلاستیک می‌شود که همین به برطرف کردن مشکل کمک می‌کند.

روش سوم: استفاده از سشوار و اسپری هوای فشرده

یک روش رایج دیگر برای ترمیم فرورفتگی قسمت‌های پلاستیکی ماشین، استفاده از سشوار و اسپری هوا است. برای این کار ابتدا قسمت فرورفته را با بالاترین دمای سشوار گرم می‌کنید، این کار باعث منبسط شدن پلاستیک می‌شود؛ سپس اسپری هوای فشرده را به‌صورت برعکس گرفته و همان نقطه را اسپری کنید. منقبض شدن پلاستیک به دلیل سرمای زیاد هوای فشرده باعث بیرون زدن فرورفتگی می‌شود.

روش چهارم: استفاده از یخ خشک

یخ خشک که عاملی خنک کننده محسوب می‌شود، در بیرون آوردن تورفتگی‌ها نیز کاربرد دارد. تنها زمانی که دستکش محافظ در دست دارید، یک تکه یخ خشک را بر روی تمام نقاط تورفتگی آنقدر حرکت دهید تا صدای بیرون آمدن و صاف شدن تورفتگی را بشنوید.

تا حاصل شدن نتیجه از یخ خشک استفاده کنید. اگر تورفتگی عمق زیادی نداشته باشد، در نهایت بیرون می‌زند. شما همچنین می‌توانید مانند روش قبل ابتدا با سشوار تورفتگی را گرم کنید و سپس از یخ خشک استفاده کنید.

روش پنجم: استفاده از جاروبرقی و سطل

استفاده از نیروی مکش راهی مناسب برای ترمیم فرورفتگی‌ها است؛ اما پیدا کردن یک دستگاه مکنده با قدرت قابل‌قبول کار ساده‌ای نیست. خب چرا خودتان چنین دستگاهی نمی‌سازید؟ تنها وسایل موردنیاز یک سطل، جاروبرقی و مقداری چسب نواری است. ابتدا باید ته سطل یک سوراخ کوچک ایجاد کنید و سپس سطل را روی تورفتگی چسب کنید. لوله جاروبرقی را روی سوراخ سطل قرار دهید و جارو را روشن کنید. اگر فرورفتگی خیلی عمیق نباشد، مکش و خلأ ایجاد شده فرورفتگی را برطرف می‌کند.

روش ششم: استفاده از چسب حرارتی، قطعات کوچک چوب و میخ

وقتی‌که خودتان شخصاً اقدام به ترمیم فرورفتگی کنید همیشه این خطر وجود دارد که آسیب بیشتری به خودرو وارد کنید؛ ممکن است وضعیت فرورفتگی را بدتر کنید و یا به رنگ ماشین آسیب وارد کنید. یک راه ایمن برای برطرف کردن فرورفتگی‌های بزرگ، استفاده از قطعات کوچک چوبی، میخ و یک تفنگ چسب حرارتی است. برای این کار از دو طرف چوب‌ها میخ رد کنید، ته هر چوب را آغشته به چسب کنید و به اطراف تورفتگی‌ها بچسبانید. این کار را آنقدر تکرار کنید تا تمام تورفتگی را پوشش دهید. سپس صبر کنید تا چسب خشک شود و آنگاه چوب‌ها را یکی یکی از خودرو جدا کنید تا فرورفتگی از بین برود. این کار را روی سطح اطراف فرورفتگی هم انجام دهید تا اینکه تمام یا بیشتر فرورفتگی ناپدید شود. اگر قصد امتحان کردن این روش را دارید، از داشتن چسب کافی اطمینان حاصل کنید و صبور باشید. برای پاک کردن چسب از بدنه ماشین از الکل یا حرارت سشوار استفاده کنید.

روش هفتم: استفاده از میله بلند فلزی و ضربه زدن

وقتی یک فرورفتگی روی بدنه ماشین ایجاد می‌شود، علاوه بر اینکه بدنه به داخل فرو می‌رود، گوشه‌های اطراف فرورفتگی به سمت بالا خم می‌شوند و چیزی شبیه به یک آتشفشان کوچک پدید می‌آید. پس ضربه زدن از پشت برای برطرف کردن فرورفتگی نمی‌تواند راه درستی باشد.

یک صافکار حرفه‌ای برای ترمیم بدون رنگ فرورفتگی، از هر دو طرف روی آن کار می‌کند. با استفاده همزمان از یک میله فلزی در زیر و یک ابزار چوبی یا لاستیکی برای ضربه زدن در بالا، می‌توان به کلی از شر فرورفتگی خلاص شد.

روش هشتم: استفاده از ابزار مخصوص

اگر از هیچ‌کدام از روش‌های بالا نتیجه مطلوب حاصل نشد، می‌توانید ابزار مخصوص رفع فرورفتگی با فنجان‌های مکنده را امتحان کنید.

اگر مایلید هر کاری را امتحان کنید و همچنین نمی‌خواهید از ابزار زیادی در خانه نگه‌داری کنید، یک جعبه‌ابزار رفع فرورفتگی تهیه کنید. این جعبه حاوی ابزاری است که با استفاده از روش‌های بالا برای رفع مشکل به شما کمک می‌کند.

آیا از هیچ‌کدام از این روش‌ها استفاده کردید یا در نهایت تسلیم شدید و اتومبیل خود را تحویل یک صافکار دادید؟ اگر از روش دیگری برای رفع تورفتگی خودروی خود استفاده کردید، لطفاً در قسمت نظرها، ما را هم در جریان بگذارید.

 

منبع:چطورپدیا