اورینگ دلکو چه مدت دوام می‌‌آورد؟

دلکو بخشی از سیستم احتراق در خودرو شما است و هدف آن، فرستادن ولتاژ بالا از کویل به شمع است. شمع پس از جرقه زدن و محترق ساختن ترکیب سوخت و هوا در داخل محفظه احتراق، به موتور اجازه می‌‌دهد تا به نرمی و بدون مشکل حرکت کند. در دلکو دو نوع واشر آب‌‌بندی وجود دارد. یک واشر روی محور دلکو و دیگری در محل اتصال این محور به مانیفولد ورودی قرار دارد. دومین واشر به نام اورینگ دلکو شناخته می‌‌شود.

اگر اورینگ دلکو دچار نشتی شود، در سطح خارجی دلکو و دریچه ورودی، ترکیبی از روغن و دوده ایجاد می‌‌شود. این امر از انتقال صحیح جریان به شمع جلوگیری کرده و ممکن است جرقه‌‌زنی در زمان مناسب انجام نشده و موتور نتواند قدرت واقعی خود را نشان دهد.

با گذشت زمان، اورینگ ممکن است به خاطر ولتاژ بالایی که انتقال می‌‌دهد و نیز محیط خشنی که در آن کار می‌‌کند، دچار خرابی شود. یکی از راه‌‌های برخورد با این مشکلات این است که موتور خود را به صورت اساسی تنظیم کنید. در صورت بروز این مشکل، مکانیک، دلکو را برای بررسی نشتی روغن از اورینگ بررسی خواهد کرد. اگر واشر نیاز به تعویض داشته باشد، یک مکانیک حرفه‌‌ای می‌‌تواند در زمان تنظیم یا زمانی که اورینگ نشانه‌‌هایی از خرابی را نشان می‌‌دهد، این کار را انجام دهد.

از عوامل موثر در عدم عملکرد صحیح اورینگ، می‌‌توان به دما و فرسودگی اشاره کرد. اورینگ در طول زمان به علت دمای بالایی که بطور دائم تحت تاثیر آن قرار دارد، شکننده شده و تغییرشکل می‌‌دهد. از علل دیگر می‌‌توان به کیفیت نامناسب ساخت، سایش و دیگر عیوب آن اشاره کرد.

از آنجایی که این قسمت می‌‌تواند در طول زمان دچار نقص و نشتی شود، تشخیص نشانه‌‌های خرابی آن قبل از تعویض، بسیار حائز اهمیت است.

نشانه‌‌های تعویض اورینگ دلکو

• به سختی کار کردن موتور
• عدم قدرت کافی موتور
• نشت روغن در پایه دلکو

 

اورینگ دلکو، جزء مهمی از دلکو برای حفظ کارکرد مناسب آن به حساب می‌‌آید. بنابراین وقتی متوجه وجود علائم خرابی در آن شدید، نباید تعمیر آن را به تعویق بیاندازید.

 

منبع: چطورپدیا

انتخاب کیت مکش هوا یا ورودی هوای سرد

برای ارتقا عملکرد توان خودرو خود با استفاده از هوای سرد، باید بازار تیونینگ مربوط به مواد و طراحی سیستم را در نظر بگیرید و به سازگاری آنها با خودرو خود توجه نمایید.

افزودن کیت مکش یا سیستم ورودی هوای سرد، یکی از کارهای مورد توجه علاقه‌‌مندان خودروهای اسپرت است. این افزایش‌‌دهنده توان، توسط تولیدکنندگان بازار تیونینگ طراحی می‌‌شود و برای بهره‌‌مندی از فواید اکسید نیتروژن بدون افزودنی‌‌های شیمیایی استفاده می‌‌شود. این ورودی‌‌های هوا نسبتا ارزان هستند و معمولا برای تطابق با هر نوع موتوری به طور جداگانه طراحی شده‌‌اند که یافتن ورودی هوای سرد برای خودرو شما را آسان می‌‌کند.

اگرچه نصب آنها آسان است اما هنگام سرمایه‌‌گذاری باید چند مورد مهم را در نظر بگیرید. در زیر نکاتی ارائه شده که قبل از تصمیم به خرید ورودی هوای سرد و انتخاب مدل مناسب خود، باید به آنها توجه کنید.

ورودی هوای سرد چیست؟

اگر این مقاله را می‌‌خوانید احتمالا قبل از صرف هزینه، می‌‌خواهید کمی بیشتر راجع به سیستم مکش هوای سرد بدانید. ورودی هوای سرد، یک جایگزین از بازار تیونیگ برای سیستم مکش هوای معمولی است که وظیفه آن مکش هوا از خارج، عبور آن از فیلتر هوا و ورود به سیستم کنترل سوخت برای ترکیب شدن با بنزین است. این کار بخاری ایجاد می‌‌کند که به سرسیلندر و در نهایت به محفظه احتراق تزریق می‌‌شود تا عمل احتراق صورت پذیرد. سیستم مکش هوای سرد در واقع هوا را سردتر نمی‌‌کند، بلکه در آن حرارت تولیدی از سیستم مکش هوای معمولی که به دلیل مکان آن حاصل می‌‌گردد، حذف می‌‌شود.

سیستم مکش هوای سرد با سیستم استاندارد چه تفاوتی دارد؟

سیستم ورودی هوای سرد که در بازار تیونینگ موجود است، از سیستم استاندارد خودرو شما متفاوت است. دو تفاوت مهم آنها در مقایسه با سیستم ورودی هوای معمولی عبارت است از:

۱- تغییر در جنس و مواد ورودی هوا: اکثر ورودی‌‌های هوای استاندارد از پلاستیک فشرده با ورقه فلزی برای دوام و افزایش طول عمر ساخته شده‌‌اند. اما این مواد به راحتی گرما را جذب می‌‌کنند که دمای هوای جاری در سیستم کنترل سوخت را افزایش می‌‌دهند. در مقابل، ورودی هوای سرد معمولا از آلومینیوم یا پلیمرهایی که کمتر به حرارت حساس هستند، ساخته می‌‌شوند.

۲- تغییر مکان فیلتر هوا: مکان فیلتر هوا نیز تغییر کرده است. این فیلتر از مواد پنبه مانندی که خود هادی حرارت هستند، ساخته شده است. فیلتر هوا در سیستم استاندارد، به طور معمول در محدوده موتور قرار دارد (مخصوصا در بالای مانیفولد ورودی سیلندر). در ورودی هوای سرد، این فیلتر به جلوی خودرو منتقل شده تا گرما را به منظور جریان هوای سردتر در محفظه کنترل سوخت کاهش دهد.

چرا هوای سرد برای توان خودرو مهم است؟

اجازه دهید برای یک لحظه به کلاس شیمی سرکی بکشیم. اگر به یاد آورید، حرارت باعث کوچک شدن مولکول‌‌های هوا می‌‌شود. همچنین اکسیژن را مصرف می‌‌کند. به همین دلیل است که وقتی اکسیژن بیشتری باشد، آتش بزرگ می‌‌شود و رشد می‌‌کند و وقتی اکسیژن نباشد، آتش کوچک شده و خاموش می‌‌گردد. هوایی که سردتر است، مولکول‌‌های بزرگتری دارد و غلظت بالاتری از اکسیژن را شامل می‌‌شود. از آنجایی‌که اکسیژن، منبع سوخت طبیعی برای اشتعال است، هرچه اکسیژن بیشتری در بخار سوخت باشد، انفجار بزرگتری در محفظه احتراق صورت می‌‌گیرد و بنابراین: توان بیشتری حاصل می‌‌شود. ورودی هوای سرد به افزایش توان کمک می‌‌کند اما مصرف سوخت را افزایش می‌‌دهد که توضیحی برای هزینه بیشتر سوخت پس از نصب این سیستم است.

چگونه یک سیستم ورودی هوای سرد انتخاب کنید؟

مانند هر جز دیگر در بازار تیونینگ و پس از فروش، کاربرد صحیح، مهمترین موردی است که باید در نظر گرفته شود. وقتی قصد دارید یک سیستم ورودی هوای سرد برای خودرو خود انتخاب کنید، این ۵ عامل را بررسی کنید:

۱- طرح مخصوص هر خودرو: اکثر تولیدکنندگان ورودی هوای سرد، آنها را به گونه‌‌ای طراحی کرده‌‌اند که مطابق با نوع، سال تولید و مدل خودرو باشند. اولین کاری که باید انجام دهید این است که مطمئن شوید محصولی که سفارش داده‌‌اید و قصد نصب آن را دارید، مطابق با خودرو شما است یا خیر.

۲- جنس ماده: دومین مورد مهم که باید مورد توجه قرار گیرد، جنس مواد است. همانطور که در بالا بررسی کردیم، هدف سیستم ورودی هوای سرد از بین بردن حرارت است تا هوای سردتری در موتور خودرو شما جاری شود. بدین ترتیب، اطمینان حاصل کنید که محصولی با جنس مقاوم در برابر حرارت انتخاب کرده‌‌اید.

۳- مدل سیستم ورودی هوای سرد: مورد بعدی که باید در نظر گرفته شود، مدل یا نوع سیستم ورودی هوای سرد است. در حالت کلی دو نوع وجود دارد: سیستم مکش هوای کوتاه و سیستم ورودی هوای سرد واقعی

• سیستم مکش هوای کوتاه: در این سیستم، دسترسی به فیلتر هوا آسان‌‌تر شده است. طراحی آن به لوله‌‌کشی و ساخت کمتری نیاز دارد.
• ورودی هوای سرد واقعی: در این سیستم، فیلتر هوا به جلوترین قسمت منتقل شده و بر آن تأکید دارد. در این سیستم، جریان هوای سرد بیشتری نسبت به سیستم مکش کوتاه ایجاد می‌‌شود.

۴- جریان لوله ورودی: کارآمدترین راه برای رفتن از نقطه یک به نقطه دو، مسیر مستقیم است، بنابراین در نظر گرفتن جریان لوله نیز بسیار حائز اهمیت است. این مفهوم در سیستم ورودی هوای سرد تفاوت عظیمی ایجاد می‌‌کند. وقتی شیلنگ‌‌های مستقیم دارید، هوا در مقایسه با مسیرهای پر انحنا بسیار کارآمدتر جریان می‌‌یابد.

۵- حفاظت از آب: همچنین مهم است که ورودی هوای سردی از بازار تیونینگ تهیه کنید که در مقابل نفوذ آب و هوای مرطوب مقاوم باشد. مکش آب به ورودی هوای سرد اخرین چیزی است که شما می‌‌خواهید زیرا که منجر به مشکلات بزرگی در خصوص عملکرد موتور می‌‌شود.

اگر در فکر خرید سیستم ورودی هوای سرد هستید، بهترین منبع، کمک گرفتن از یک متخصص در خصوص خودرو شما است. به دنبال تکنسین‌‌هایی باشید که در ارتباط با مدل خودرو شما تخصص دارند و از آنها درباره بهترین بازار تیونینگ و مناسب‌‌ترین نوع سیستم ورودی هوای سرد مشورت بخواهید.

 

منبع: چطورپدیا

دلیل سر و صدای گوش‌خراش ترمز خودرو

در صورتی‌ که خوش‌‌شانس باشید، سروصدا (غژغژ) ترمزتان در ابتدای صبح، به‌ویژه بعد از باران یا برف فقط به دلیل تماس سطح زنگ‌‌زده دیسک با لنت‌‌های ترمز است که با چند بار گرفتن و رها کردن ترمز، برطرف می‌‌شود. همچنین این موضوع می‌‌تواند ناشی از تجمع رطوبت و خاک بر روی دیسک (روتور) به علت رطوبت بالای هوا باشد. اگر بعد از چند بار اعمال ترمز، صدای جیغ آن از بین برود، هیچ نگرانی وجود ندارد.

اگر صدای غژغژ بعد از چند بار اعمال کردن ترمز، باز هم باقی می‌‌ماند و یا در حین رانندگی به‌طور مداوم صدای آن را می‌شنوید، دلیل آن جدی‌تر بوده و هزینه تعمیر ترمز نیز بیشتر خواهد بود.

شنیدن صدای غژغژ بلند و مداوم در حین رانندگی معمولاً نشان‌‌دهنده‌‌ی سایش یکی از اجزای داخلی بوده و این موضوع را به شما یادآور می‌‌شود که زمان تعویض لنت‌‌های ترمز رسیده است. همانطورکه سطح لنت‌‌ها ساییده شده و پایین می‌‌آیند، یک زبانه کوچک فلزی با سطح روتور تماس پیدا کرده و صدایی مانند خراش سوزن روی سطح پلاستیکی ایجاد می‌‌کند، که هشداری برای تعویض لنت‌‌ها است. بعضی از شاخص‌‌های سایش لنت ممکن است متفاوت بوده و تنها زمانی که ترمز خودرو شما درگیر است، نمایان گردند.

برای تشخیص سایر صداهای جیرجیر و غژغژ، نیاز به بازرسی ترمز داشته و ممکن است به تمیزکاری، روانکاری یا تنظیم و احتمالاً نصب قطعات جدید، احتیاج داشته باشد. اغلب سر و صدای ترمز ناشی از ساییدگی یا لق بودن قطعات آن است.

به‌عنوان مثال، یک دیسک که به‌طور نابرابر ساییده شده باشد که اغلب به آن دیسک تاب‌دار گفته می‌شود، به لنت‌‌های ترمز اجازه اعمال فشار بر سطح روتور را نمی‌‌دهد، که این خود می‌‌تواند باعث ایجاد ارتعاشات و در نتیجه تولید سر و صدا شود. به همین ترتیب، یک لنت ترمز ناهموار، فشار کافی برای اعمال به روتور را نداشته و ممکن است جیرجیر کند. احتمال دیگر این است که لنت‌‌های ترمز، شل نصب شده، یا میله‌هایی که آنها را در جای خود قرار می‌دهند، پوسیده و یا سست شده باشند.

حالا به بررسی خود لنت‌‌ها می‌‌رسیم. بعضی از مکانیک‌‌ها هشدار می‌‌دهند که لنت‌‌های ترمز ارزان‌تر در مقایسه با لنت‌‌های ترمز گران‌تر، صدای بیشتری ایجاد می‌‌کنند. علاوه بر این، کالیپرهای سست و یا چسبیده نیز می‌توانند بر این سروصدا بیفزایند.

به دلیل وجود احتمالات زیاد در ایجاد سروصدای ترمز و به دلیل اینکه ترمزها یکی از مهم‌ترین ویژگی‌‌های امنیت خودرو به حساب می‌‌آیند، مهم است که علت سروصدای ناشی از ترمز خودرو خود را به دقت بررسی کرده و تشخیص دهید.

شنیدن صدای گوش‌‌خراش معمولاً به معنای از بین رفتن کامل لنت‌‌های ترمزها بوده و این یعنی صفحات پشتی که بر روی آن قرار گرفته‌‌اند، بر روی دیسک‌ها فشرده می‌‌شوند. این تماس فلز به فلز به معنای این است که باید روتورها را نیز جایگزین کنید و احتمالاً به این خاطر است که برخی صداهای هشداردهنده‌‌ی قبلی ناشی از سایش ترمز را نادیده گرفته‌‌اید.

 

منبع: چطورپدیا

زمان تعویض دیسک و لنت‌‌ ترمز خودرو

عمر ترمز به‌طور عمده به میزان و نوع رانندگی شما بستگی دارد. مثلاً در شهر رانندگی می‌‌کنید یا بزرگراه‌‌ها و همچنین سبک رانندگی شما تأثیر به سزایی بر روی عمر ترمز دارد. برخی رانندگان در مقایسه با دیگران بیشتر از ترمز استفاده می‌‌کنند. به این دلیل تشخیص زمان مناسب تعویض لنت‌‌های ترمز از روی زمان و مسافت پیموده شده، سخت است. برای خودروهایی با طول عمر بیش از دو سال، ایده خوبی است که هنگام تعویض روغن یا سالی دو بار، ترمزها توسط یک مکانیک باتجربه بازرسی گردند. اگر صدای گوش‌خراش یا سر و صدایی می‌‌شنوید و یا اگر تغییری در پدال ترمز احساس می‌‌کنید، به آن‌ها اطلاع دهید. تعمیرگاه‌‌ها می‌‌توانند ضخامت لنت‌‌ها را اندازه بگیرند، وضعیت روتورها، کالیپرها و سایر قطعات آن را بررسی کنند و بر اساس میزان خرابی و ساییدگی آنها عمر باقی‌‌مانده ترمز را تخمین بزنند. لنت‌‌ها بر اساس جنس آنها، هنگام تماس با دیسک می‌‌توانند تا میزان متفاوتی آسیب دیده و ساییده شوند، بنابراین بازدید منظم ترمز توسط یک مکانیک ماهر راهی خوب برای تعیین زمان مناسب تعویض لنت‌‌های ترمز است. اگر قصد خرید خودرو کار کرده دارید و از ترمزهای آن مطمئن نیستید، توصیه می‌‌شود که یک مکانیک مطمئن، کل سیستم ترمز آن را بررسی کند.

 منبع: چطورپدیا

دلیل لرزش پدال ترمز خودرو

هیچگونه لرزشی در ارتباط با پدال ترمز خوب نیست. دلیل اصلی احساس لرزش پدال ترمز به خاطر این است که روتور ترمز، دیسک چرخشی که لنت‌‌های ترمز توسط کالیپرها برای کاهش سرعت چرخ به روی آن فشرده می‌‌شوند، به طور نامساوی ساییده می‌‌گردد یا به اصطلاح تاب بر می‌دارد. بعید است که روتور از استفاده معمولی تاب بردارد اما بخش‌‌هایی از آن که باریکتر و ضخیم‌‌تر (ساییده شدن نابرابر) هستند، همان تاثیر تاب برداشتن را دارند که می‌‌تواند باعث لرزش یا ارتعاش روتور شود.

لرزش ترمز که از آن به عنوان ارتعاش یا تپش نام برده می‌‌شود، اغلب نتیجه‌‌ی باریک‌‌تر شدن بخش‌‌هایی از روتور (دیسک) نسبت به سایر بخش‌‌های آن است که باید در همه جا برابر و هموار باشد. با ترمز گرفتن، لنت‌‌های ترمز توسط کالیپرها در بالا و پایین دیسک فشرده می‌‌شوند که راننده از طریق پدال یا فرمان آن را احساس می‌‌نماید. گرد و خاک و زنگ‌‌زدگی بر روی روتور نیز می‌‌تواند لرزش‌‌های کوچکی در خودرو را ایجاد کند.

کافی است ضخامت روتور تا چند صدم سانتیمتر در سطح آن متفاوت باشد تا راننده لرزش را از طریق پدال یا فرمان احساس کند. در موارد جدی‌‌تر در ارتباط با روتور تاب خورده، کل خودرو می‌‌تواند بلرزد یا هنگام ترمز گرفتن فرمان به یک سمت بکشد.

یک دلیل تاب برداشتن روتور می‌‌تواند لنت‌‌های ترمز باشد، ماده‌‌‌‌ی اصطکاکی که بر روی روتور فشرده می‌‌شود، که وقتی پدال را رها می‌‌کنید، به طور کامل توسط کالیپرها رها نمی‌‌گردند و در هنگام چرخش چرخ‌‌ها اصطکاک ایجاد می‌‌کنند. اگر لنت‌‌ها برای مدت طولانی بر روی روتورها کشیده شوند، روتور ترمز یا لنت‌‌ها می‌‌توانند آسیب ببینند.

در برخی موارد، سطح روتورهای ناهموار و تاب‌‌دار می‌‌تواند توسط دستگاهی دوباره تنظیم شود تا سطح آن را صاف و هموار کند و لرزش را متوقف سازد. این کار منوط بر آن است که روتورها از ضخامت کافی برخوردار باشند. تنظیم مجدد سطح روتورها نیازمند تراشیدن لایه فوقانی فلز آن است. اگر ضخامت زیادی از روتور قبلا لایه‌‌برداری شده باشد، لازم است برای برطرف کردن لرزش ترمز، روتورها تعویض گردند.

در مقایسه با ترمزهای دیسکی مجهز به روتور در جلو و عقب، برخی خودروها هنوز از ترمزهای کاسه‌‌ای در چرخ‌‌های عقبی استفاده می‌‌کنند که در آنها کفشک‌‌های ترمز به بیرون و به روی دیواره‌‌ی کاسه فشار وارد می‌‌کنند تا سرعت چرخ را کاهش دهند. این کاسه‌‌های ترمز نیز می‌‌توانند به طور نابرابر ساییده شده و لرزش ایجاد کنند. این ارتعاشات و لرزش‌‌ها را می‌‌توان با ماشین‌‌کاری سطح ترمز برطرف کرد.

 

منبع: چطورپدیا

دلیل روشن شدن چراغ ABS خودرو

کلمه ABS مخفف سیستم ترمز ضدقفل است و اگر چراغ هشدار ABS روشن باشد، بدین معنی است که سیستم ضدقفل به دلیل یک سوء عملکرد غیرفعال است.

در این صورت، ترمزهای معمولی خودرو شما باید به‌خوبی کار کنند، اما ویژگی ضدقفل که از قفل شدن چرخ‌‌ها هنگام ترمز گرفتن جلوگیری می‌‌کند، عمل نخواهد کرد. به‌علاوه، اگر خودرو شما دارای قابلیت کنترل پایداری و کنترل کشش باشد، آنها نیز غیرفعال می‌‌گردند زیرا که این سیستم‌‌ها نیز همانند سیستم ضدقفل به سنسورهای سرعت چرخ وابسته هستند.

تمام خودروهای تولیدی در سال ۲۰۱۲ و پس از آن باید سیستم کنترل پایداری داشته باشند، بنابراین آنها سیستم کنترل کشش و ABS نیز دارند. خیلی از خودروهای قدیمی‌‌تر نیز همه یا برخی از این سیستم‌‌ها را دارا هستند.

چراغ ABS (معمولاً زرد رنگ یا نارنجی) باید برای مدت کوتاهی هنگام روشن کردن خودرو روشن شود. اگر پس از مدت کوتاهی این چراغ خاموش نشود، بدین معنی است که سیستم ABS خاموش است یا بخشی از آن کار نمی‌‌کند.

با استفاده از سیستم ABS، سنسورهایی که در هر چرخ نصب شده‌‌اند، سرعت چرخش چرخ‌‌ها را نظاره و کنترل می‌‌نمایند. اگر یکی از چرخ‌‌ها کندتر از سایرین بچرخد، نشان دهنده قفل شدن است که می‌‌تواند منجر به لیز خوردن یا از دست دادن کنترل فرمان گردد. سیستم ABS باید با پمپاژ سریع ترمزها در هر چرخی که قفل شده، وارد عمل شود و امکان چرخش آن را ایجاد نماید، بنابراین کنترل فرمان و ترمز برای راننده میسر می‌‌گردد.

در اینجا عواملی که باعث روشن شدن چراغ هشدار ABS می‌‌شوند، آورده شده است:

• سوختن فیوز سیستم
• سنسور سرعت چرخ که خراب شده یا توسط دوده‌‌ و خاک جاده پوشیده شده باشد
• قطع شدن سیم بین سنسورها و کنترل‌‌کننده ABS
• کنترل‌‌کننده ABS که کارکرد آن متوقف شده است

پمپ و سوپاپی که مقدار فشار مناسب روغن ترمز بر روی هر چرخ را به‌منظور جلوگیری از قفل شدن، تعبیه می‌‌کنند نیز اگر به‌خوبی عمل نکنند باعث روشن شدن چراغ هشدار ABS می‌‌شوند.

اگر چراغ هشدار قرمز رنگ مربوط به ترمزهای معمولی روشن شود، معمولاً بدین معنی است که روغن ترمز خودرو شما کم بوده یا ترمزها به‌قدری ساییده شده‌‌اند که قدرت توقف معمولی را ندارند. در هر یک از این وضعیت‌‌ها نیاز به توجه فوری و تعمیرات لازم احساس می‌‌شود.

 

منبع: چطورپدیا

زمان تعویض روغن ترمز

فواصل توصیه شده برای تعویض روغن ترمز به طور عمده به شرکت سازنده مربوط است که ممکن است هر دوسال یکبار باشد یا اصلا نیازی به تعویض نداشته باشد.

روغن ترمز در فضایی محبوس قرار دارد و می‌‌تواند برای سال‌‌ها آنجا سالم باشد اما رطوبت هوای اطراف آن که از طریق شلنگ‌‌ها و بخش‌‌های دیگر سیستم ترمز به آنجا سرایت می‌‌کند، می‌‌تواند بر روی آن تاثیر بگذارد. اگر روغن ترمز شما کثیف و آلوده شود می‌‌تواند عملکرد سیستم ترمز شما را تحت تاثیر قرار دهد، احساسی که از فشردن پدال ترمز دارید می‌‌تواند تغییر کند و همچنین حرارتی ناشی از توقف‌‌های مکرر ایجاد شود. آب موجود در لوله‌‌های ترمز، نقطه جوش روغن ترمز را کاهش می‌‌دهد، بنابراین با افزایش حرارت در سیستم ترمز، قابلیت توقف در ترمزهای شدید می‌‌تواند کاهش یابد. علاوه بر این، با گذر زمان، این رطوبت می‌‌تواند موجب خوردگی داخلی لوله‌‌های ترمز، کالیپرها و سیلندر اصلی و اجزای دیگر شود.

تخلیه و تعویض روغن ترمز در بیشتر وسایل نقلیه ممکن است هزینه قابل توجهی نداشته باشد؛ اما تعویض لوله‌‌های ترمز زنگ زده، کالیپرهای ترمز و بخش‌‌های دیگر ترمز چندین برابر خرج برای شما می‌‌تراشد؛ بنابراین تعمیر و نگهداری منظم آنها ارزشمند است. بر اساس یک قاعده کلی و عملی، عاقلانه است که روغن ترمز خود را هر چند سال برای سنجش و آزمایش میزان رطوبت آن مورد بازرسی قرار دهید. توجه کنید که اگر در منطقه‌‌ای با رطوبت بالا زندگی می‌‌کنید، این فاصله زمانی نباید بیش از پنج سال شود. همچنین رانندگانی که در مناطقی با آب و هوای زمستانی زندگی می‌‌کنند، باید سیستم ترمز خود را به طور مکرر بازرسی کنند زیرا که نمک و سایر آلاینده‌‌ها می‌‌توانند به روغن ترمز نفوذ نمایند.

با نگاه کردن به اینکه روغن ترمز در مخزن آن هنوز تازه است یا خیر، ممکن است بتوانید زمان تعویض آن را تشخیص دهید. این مخزن معمولا بالای سیلندر اصلی و در زیر کاپوت خودرو شما قرار دارد. روغن ترمز اغلب به رنگ قهوه‌‌ای روشن است و در برخی خودروها زمانی که تازه است رنگ واضح و روشنی دارد، اما با گذر زمان به دلیل آلودگی ناشی از آب و رطوبت، رنگ آن تیره می‌‌شود. راه بهتر این است که توسط یک حرفه‌‌ای رطوبت آن بررسی شود و به توصیه او عمل کنید. اغلب اوقات این کار در مکانی که تعویض روغن انجام می‌‌دهند صورت می‌‌پذیرد. از آنجایی که تکنسین در زیر کاپوت شما قرار می‌‌گیرد، برای او راحت است که از تمام روغن‌‌های خودرو شما نمونه‌‌گیری کند و آنها را مورد آزمایش قرار دهد.

همانند اهمیت روغن موتور، روغن ترمز نیر برای توقف خودرو حیاتی است اما آنطور که باید مورد توجه قرار نمی‌‌گیرد.

 

منبع: چطورپدیا

مزایا و معایب تعویض ترمزها در منزل 

اگر خودتان با نحوه کار ترمز آشنایی داشته و یا کسی را می‌‌شناسید که مایل است تخصص خودش در این زمینه را به صورت رایگان با شما به اشتراک بگذارد، با این کار می‌‌توانید از صرف هزینه زیاد برای تعویض لنت‌‌های ترمز و دیسک (روتور) در وسیله نقلیه خود، جلوگیری کنید؛ اما قبل از شروع کار باید بدانید که مشکل از کجاست، چون درغیر این‌‌صورت هم هزینه و هم وقت‌تان را هدر می‌‌دهید. سیستم‌‌های ترمز مدرن پیچیده هستند، در حالی که تعویض لنت ترمز و دیسک شما یک فرآیند نسبتا ساده است و البته اگر ندانید چه کاری انجام می‌‌دهید، ممکن است با مشکل مواجه شوید.

هزینه لنت‌‌های ترمز، روتور، کالیپر و دیگر قطعات با توجه به مدل خودرو و برندی که از آن استفاده می‌‌کنید، طیف گسترده‌‌ای دارند. انجام این کار توسط شما نیز به این معنی است که باید قطعات را خودتان انتخاب کرده و اینکه شما مسئول کنترل کیفیت آن‌‌ها بوده و باید انجام آن را در برنامه‌‌تان جای دهید. اگر در مورد انجام کار ترمز خود فکر کرده‌‌اید و وسیله نقلیه‌‌تان دارای ترمزهای دیسکی است، به وسایل زیر برای انجام کار نیاز دارید:

• روغن ترمز
• لنت‌‌های ترمز
• روتورهای ترمز (به نام دیسک ترمز شناخته می‌‌شود.)
• گریس ترمز

شما همچنین به یک گیره C شکل یا یک ابزار مخصوص ترمز برای فشردن پیستون‌‌ها در کالیپرهای ترمز نیاز دارید تا لنت های قدیمی ترمز را بردارید. سرویس ترمز کار ساده‌‌ای به نظر می‌‌رسد. تمام کارهایی که باید انجام دهید این است؛ ماشین را بر روی جک بگذارید، از پایه جک برای افزایش ایمنی استفاده کنید، چرخ را بردارید، لنت‌‌ها و احتمالا روتورها را جایگزین کرده و سپس روغن ترمز را اضافه کنید.

متاسفانه تعمیر ترمز کمی پیچیده تر از آن است. اجزای سیستم ترمز دیسکی به طور مستقیم در پشت هر چرخ قرار می گیرند، و در برخی از وسایل نقلیه، فضای زیادی برای مانور وجود ندارد. از آنجا که چرخ های خودرو از روی باران، برف و سایر آلودگی‌‌ها می‌‌گذرند، قطعات ترمز مانند کالیپرها نیز معمولا زنگ زده و برداشتن آن‌‌ها دشوار است. این‌‌ها فقط چند مورد از مسائلی است که می‌‌تواند کار تعویض ترمز را دشوار کند.

مشکلات احتمالی در ارتباط با تعویض ترمز در منزل

اگر تعویض ترمزها همیشه به سادگی تعویض قطعات قدیمی با جدید و اضافه کردن کمی روغن ترمز بود، به هر کسی با مهارت‌‌های مکانیکی جزئی توصیه می‌‌کردیم که خودش تعویض ترمزهایش را انجام دهد. تعمیرات ترمز، هر چند، همیشه به سادگی برداشتن و جایگزین کردن لنت‌‌ها و دیسک‌ها نیست و کمی بیشتر از تعویض صحیح روغن ترمز شما را درگیر می‌‌کند. نصب لنت‌‌های ترمز جدید می‌‌تواند به سرعت تبدیل به یک پروژه پیچیده‌‌تر از پیش‌بینی شما شود.

برای مثال، لنت‌‌های ساییده شده ناهموار می‌‌تواند نتیجه‌‌ی چسبیدن پین‌‌های لغزشی کالیپر باشد. کالیپرها خود نیازمند تمیزکاری، روانکاری یا تعویض هستند و حرکت بیش از حد عادی پدال ترمز، ممکن است ناشی از هوای موجود در لوله‌‌های ترمز هیدرولیک باشد و نه اصطکاک و سایش لنت‌‌ها. ممکن است نیازمند تعویض بخش‌‌های دیگری مثل سیلندر اصلی، کالیپر ترمز یا پیستون شوید. اگر متوجه شوید که صدای گوش‌‌خراش ناشی از روتور بوده و از لنت‌‌های ساییده شده نیست، تعویض ساده لنت‌‌های ترمز می‌‌تواند به کار پیچیده‌‌تری تبدیل گردد. اگر کار را تمام کردید و متوجه شدید که پدال ترمز هنوز به خوبی عمل نمی‌‌کند یا صدای گوش‌‌خراش و جیغ مانندی هنگام رانندگی می‌‌شنوید، ممکن است لازم باشد تا مراحل را از ابتدا دوباره انجام دهید تا بفهمید کدام قسمت را اشتباه انجام داده‌‌اید. ممکن است فقط به افزودن روغن ترمز یا گریس برای کاهش اصطکاک نیاز داشته باشید یا شاید لازم باشد تا مشکل عمیق‌‌تری را در سیستم ترمز تشخیص دهید.

اگر دانش لازم برای تشخیص آنچه ممکن است اشتباه بوده و یا استفاده صحیح از ابزارها و تجربه کافی برای انجام درست کار را ندارید، ممکن است زمان و پول‌تان را با تعویض قطعاتی که معمولاً احتمال خرابی بیشتری دارند، هدر دهید. شما ممکن است وسیله نقلیه خود را بهتر از هر کسی بشناسید، اما یک مکانیک خوب احتمالا اطلاعات بیشتری در زمینه ترمز نسبت به شما دارد. خواه شما یک مکانیک محلی یا یک شرکت بزرگ تعمیر خودرو را انتخاب کنید، تعمیرگاه‌‌ها نیز کار خود و همچنین اجزای نصب شده را تضمین می‌‌کنند، بنابراین اگر چیزی بعد از تعمیر ترمز درست به نظر نرسد، آنها معمولا پشت آن ایستاده و مشکلات را برطرف می‌‌کنند.

اگر قصد دارید این کار را خود انجام دهید، مطمئن شوید که به دلایل اصلی مشکل ترمز خود توجه می‌‌کنید و قبل از خرید قطعات جدید، اطمینان حاصل نمایید که آیا لنت‌‌ها، روتورها و بخش‌‌های دیگر واقعا نیاز به تعویض دارند یا خیر. مهم‌‌تر از همه، محدودیت‌‌های خود را بشناسید، زیرا که ترمز وسیله‌‌ای برای توقف خودرو است و نباید اشتباه خطرناکی در قبال آن مرتکب شوید.

 

منبع: چطورپدیا

چه زمانى باید لنت ترمز خودرو تعویض شود؟

درست همانند مصرف سوخت که وابسته به مسیر و نحوه رانندگی است،  این اتفاق برای عمر لنت‌‌های ترمز نیز (یا کفشک ترمز) نیز صادق است. لنت‌‌ها همان مواد اصطکاکی هستند که برای توقف خودرو به روی دیسک فلزی (روتور) یا کاسه ترمز فشرده می شوند. لنت‌ها چه مدت دوام خواهند آورد؟ به عوامل زیادی وابسته است.

اگر شما فقط ۱۳۰۰۰ کیلومتر در سال رانندگی می‌‌کنید اما در مناطق شهری شلوغ مثل تهران، اهواز یا مشهد، در مقایسه با کسی که ۴۵۰۰۰ کیلومتر در سال رانندگی می‌کند اما در شهرهای کم جمعیت‌تر و با جاده‌های صاف‌تر، بیشتر و زودتر به تعویض لنت‌ها یا کفشک‌های ترمز نیاز پیدا خواهید کرد. شما از ترمز خود در مناطق شهری در مقایسه با بزرگراه‌های روستایی، به مراتب بیشتر استفاده می‌‌کنید.

متاسفانه هیچ زمانبندی مشخصی وجود ندارد که به شما بگوید کی زمان تعویض لنت‌‌های ترمز است، بنابراین لازم است به گوش‌‌های خود و توصیه‌‌های یک تکنسین خودرو باتجربه اعتماد کنید. اکثر وسایل نقلیه باید جای چرخ‌‌های خود را حداقل هر شش ماه عوض کنند و این زمان مناسبی است که ترمزها نیز بررسی شوند. یک مکانیک می‌‌تواند ضخامت لنت‌‌ها و شرایط کالیپرها و کاسه‌‌ی ترمز را برای شناسایی عیب و خرابی بررسی کند.

بسیاری از خودروها مجهز به سنسوری هستند که زمانی که لنت‌‌ها نیاز به تعویض دارند با دیسک سایش پیدا می‌‌کند یا زمانی که در بعضی وسایل ترمز بریده می‌‌شود، راننده صدای گوش‌‌خراش تیزی را در این هنگام می‌‌شنود. برخی خودروها سنسور ضعف ترمز الکترونیکی دارند که وقتی لنت‌‌ها به حداقل ضخامت برسد، به راننده اخطار می‌‌دهد، اما این ویژگی در خودروهای گران وجود دارد. پس بهتر است به معاینه منظم ترمز اعتماد کنید تا اخطار خود خودرو.

این سنسورها در همه خودروها یا لزوما در هر چرخ وجود ندارد، پس راننده باید به صدای سایش فلز به فلز (اغلب نشانه‌ای است که لنت‌‌ها به طور کامل تمام شده‌‌اند) و سر و صداهای دیگر که نشانگر عیب و خرابی است، توجه کنند. برخی صداهای ضعیف با تمیز کردن ترمز از بین می‌‌روند اما سر و صداهای مداوم و واضح معمولا به معنی عیب و خرابی برخی بخش‌‌ها است.

اگر پدال ترمز در هنگام ترمز گرفتن تحت فشار کم یا متوسط، جهش و حرکت منظمی از خود نشان دهد، می‌‌تواند نشان‌‌دهنده خرابی یا تاب دیسک باشد. اگر خودرو شما دارای سیستم ترمز ضد قفل باشد، لرزش پدال تحت ترمز ناگهانی طبیعی است، که این سیستم ترمز ضد قفل در امریکا برای خودروهای تولیدی پس از سال ۲۰۱۲ اجباری شده است. اگر در هنگام ترمز، فرمان یا ماشین به یک سمت کشیده شود، ممکن است نشان دهنده یک خرابی یا ضعف لنت جلویی باشد.

از علائم دیگر، می‌‌توان به مسافت توقف طولانی‌‌تر (هنگام ترمز گرفتن) اشاره کرد یا اینکه هنگام ترمز گرفتن پای شما پایین‌‌تر از حد عادی رفته و به کف ماشین نزدیک‌‌تر شود. از آنجایی که لنت‌‌های ترمز به تدریج معیوب می‌‌شوند، ممکن است کاهش عملکرد را متوجه نشوید، بنابراین در این هنگام چشمان باتجربه یک مکانیک می‌‌تواند به شما کمک کند.

اکثر اتومبیل‌‌ها دارای چراغ هشدار ترمز هستند که هر بار که خودرو را روشن می‌‌کنید، برای چند لحظه روشن می‌‌شوند. اگر این چراغ در هنگام رانندگی روشن شود، بدین معنی است که روغن ترمز شما کم است و این می‌‌تواند به دلیل نشتی یا مشکلی در سیلندر اصلی ترمز باشد. توجه کنید که ممکن است این چراغ هشدار برای ترمز دستی نیز مشترک باشد و این با چراغی که هنگام از دست دادن عملکرد ABS روشن می‌‌شود، متفاوت است.

برخی خودروهای جدید و کامیون‌‌های سبک دارای ترمزهای صفحه‌‌ای جلو نیز هستند. اکثر آنها دیسک‌‌های عقبی نیز دارند، اگرچه برخی خودروهای ارزان‌‌تر هنوز از ترمزهای کاسه‌‌ای عقب استفاده می‌‌کنند. در مورد ترمزهای دیسکی، عمل رایجی است که فقط لنت‌‌های ترمز را جایگزین کرد و در صورت لزوم سطح دیسک‌ها را دوباره تنظیم کرد تا سطح آن صاف و هموار شود.

در سالهای اخیر بیشتر خودروسازها به استفاده از دیسک‌هایی روی آورده‌‌اند که سبک‌تر و باریک‌تر بوده تا وزن را کاهش داده و در هزینه صرفه‌‌جویی کنند. دیسک‌‌ها به منظور استفاده برای دو یا سه بار تنظیم سطح ساخته شده‌‌اند اما تعجب نکنید وقتی که زمان تعویض لنت ترمز برسد به شما بگویند به دیسک‌ها تازه نیز نیاز دارید. دیسک‌های فعلی ممکن است ماده کافی برای لایه‌برداری در تنظیم سطح نداشته باشند و شاید به اندازه مدل‌‌های مربوط به ۱۰ سال قبل یا بیشتر بادوام نباشند. علاوه بر این، تعمیرگاه‌‌ها تمایل به تنظیم سطح دیسک‌ها ندارند زیرا که کاری زمانبر است. به علاوه، کیفیت کار بستگی به مهارت فردی دارد که آن را انجام می‌‌دهد. درعوض، برای تعمیرگاه‌‌ها، سریع‌‌تر، آسان‌‌تر و سودآورتر است که هنگام تعویض لنت‌‌ها، دیسک‌های جدیدی نیز نصب کنند.

 

منبع: چطورپدیا

زمان مناسب تعویض روغن موتور خودرو

اگر رانندگی می‌‌کنید، احتمالا به شما گفته شده که باید هر ۵۰۰۰ کیلومتر روغن موتور را عوض کنید. این به عنوان یک استاندارد پذیرفته شده است، اما آیا واقعا لازم است دقیقا پس از هر ۵۰۰۰ کیلومتر رانندگی روغن موتور را عوض کرد؟

پاسخ مشخص است و با توجه به هر سازنده خودرویی که با او صحبت کرده‌‌ایم: نه لازم نیست. حامیان اصلی برنامه تعویض روغن در هر ۵۰۰۰ کیلومتر کسانی هستند که از آن سود می‌برند: تعمیرگاه‌‌ها، تعویض روغنی‌‌ها و بخش خدمات برخی نمایندگی‌‌های خودرو. فواصل توصیه شده برای تعویض روغن از یک سازنده خودرو تا دیگری متفاوت است، پس بهتر است با راهنمای سازنده خودرو خود و توصیه های تعمیر و نگهداری آن آشنا شوید.

پس هر چند وقت باید روغن خود را عوض کنید؟

سال‌ها پیش، ایده خوبی بود که روغن موتور و فیلتر روغن خود را به طور مرتب عوض کنید، اما به دلیل پیشرفت در جنس موتور و تلورانس کمتر و همچنین روغن موتورها، اکثر تولیدکنندگان فواصل ۱۲۰۰۰ کیلومتر یا بیشتر را توصیه می‌‌کنند.

فواصل زمانی تعویض روغن خودرو از یک شرکت و موتورهای آن تا دیگری متفاوت است، بنابراین از کتابچه راهنمای سازنده یا بخش تعمیر و نگهداری کمک گرفته تا ببینید هر چند وقت روغن را عوض کنید و از چه مدل روغنی استفاده کنید. ممکن است شگفت زده شوید.

تولیدکنندگان توصیه می‌‌کنند که برای رانندگی در شرایط سخت و شدید روغن را زودتر تعویض کنید مثل یدک‌‌کشی مکرر، رانندگی‌‌هایی که شامل توقف و حرکت زیاد هستند یا رانندگی در ترافیک، رانندگی در گرما یا سرمای شدید، یا رانندگی‌‌ در مسیرهای کوتاه که موتور به دمای کاری خود نمی‌‌رسد.

خصوصیات وسایل نقلیه مدرن، آشنایی با تعمیر و نگهداری را آسان می‌‌کنند

برخی خودروها به  ویژه خودروهای گران قیمت، اطلاعات را با مانیتورهای نشان‌‌دهنده عمر روغن تجهیز کرده‌‌اند که بر اساس سرعت خودرو، دمای موتور، شرایط آب و هوایی، تعداد استارت‌‌های سرد و عوامل دیگر به مالک خودرو اطلاع می‌‌دهد که چه زمانی باید روغن را عوض کند. همه آنها می‌‌توانند نمونه‌‌هایی ذکر کنند که به گفته‌‌ی مالکان خودرو، مانیتورهای عمر روغن نشان دادند که آنها می‌‌توانند حتی در مسافتی بیشتر از فواصل توصیه شده روغن را تعویض کنند.

اگر در مورد تعویض روغن در هر ۱۶۰۰۰ مایل یا بیشتر نگران هستید، پس این کار را هر شش ماه انجام دهید، زمانی که تایرهای خود را برای جابجایی می‌‌برید، در دفترچه راهنما نیز توضیح داده شده است. برخی سازندگان خودرو می‌‌گویند، روغن خود را حداقل سالی یکبار عوض کنید، حتی اگر چراغ هشدار آن روشن نشود. در صورت تعویض روغن در فواصل طولانی‌‌تر، مهم است که سطح روغن را حداقل ماهی یکبار چک کنید تا مطمئن شوید که مقدار آن کافی است.

اما تعویض روغن ماشین پس از هر ۵۰۰۰ کیلومتر رانندگی احتمالاً اصراف پول و هزینه است. محققان محیط زیست می‌‌گویند این امر به حجم روغن مصرفی که باید بازیافت شود یا از بین برده شود نیز می‌‌افزاید.

اگر فردی که تعویض روغن را برای شما انجام می‌‌دهد به شما بگوید که قصد او از توصیه تعویض مکرر روغن فقط کمک به شما است، این نکته را در نظر بگیرید: تولیدکنندگان خودرو علاقه ندارند که خرابی زودرس موتور که ناشی از تعویض دیرهنگام روغن است را متحمل شوید. اگر این اتفاق بیفتد آنها مجبور هستند هزینه تعمیرات را به دلیل ضمانت خود پرداخت کنند و احتمالاً شما را به عنوان مشتری از دست خواهند داد. اما آنها کسانی هستند که توصیه می‌‌کنند که روغن را در فواصل طولانی‌‌تر تعویض کنید.

 

منبع: چطورپدیا